అన్న చెల్లి 5450

వాణి: హ్మ్మ్ అయితే మాత్రం ఎవరైనా చూస్తారు అని కూడా బయంలేదరా.
కుమార్: బయం ఎందుకె నా చెల్లితో నేను నా ఇష్టం వాచినట్టు వుంటాను.
వాణి: అహః అవునా మరి ఎందుకురా మా అమ్మ రాగానే బయంతో వెళ్ళిపోయావు.
కుమార్: నేను సైలెంట్ గా ఉన్న కొద్దిసేపు తరువాత ఏమోనే అలా పెద్దమ్మ రాగానే బయం వేసింది అందుకే వెళ్ళిపోయాను.
వాణి: ఇంతకూ పోయాకా ఎం చేసావురా అన్నయ్య ఫుల్ మూడులో ఉన్నావు కదా.
కుమార్: ఎం చేస్తాం ఎం లేదు ఆ బయంలో మూడ్ మొత్తం పోయింది.
వాణి: నవ్వుతు పాపం అన్నయ్య.
కుమార్: అసలు పెద్దమ్మ ఒక 5 నిముషాలు ఆలశ్యంగా వచ్చి ఉంటే.
వాణి: ఆ వచ్చి ఉంటే.
కుమార్: ని బంగారంను ఇవాలే పట్టుకునే వాడిని.
వాణి: బంగారం ఎంటిరా.
కుమార్: అదే ని రెండు తొడల మద్యలో ఉన్న పువ్వు.
వాణి: చీ పో అన్నయ్య అని అవునురా ఒకటి అడుగనా
కుమార్: అడుగవే.
వాణి: అవునురా ఇంతకూ ముందు ఎవరిదీ అయిన చూసావా.
కుమార్: హ చూసాను.
వాణి:ఎవరిదీ.
కుమార్:నిన్నే
వాణి: అవునా ఎపుడురా
కుమార్: చిన్నపుడు చాలాసార్లు
వాణి: చిన్నపుడు కాదురా పెద్ద వాళ్ళది ఎవరిదీ అయిన చూసావా?
కుమార్: హ మొన్న నిన్ను చూసాను కానీ అక్కడ హెర్స్ ఉన్నాయ్
వాణి: అంటే క్లియర్ గా చూడలేదా ?
కుమార్: అంటే నిజం చెప్పాలి అంటే ఈ రోజు నువ్వు అక్కడా ఉచ్చ పోస్తున్నపుడు చూసాను.
వాణి: హ్మ్మ్ నాకు తెలుసురా అన్నయ్య నువ్వు అపుడు చుస్తునావ్ అని. నికోటి చెప్పనా
కుమార్: ఎంటే చెప్పు.
వాణి: నువ్వు అక్కడ రోడ్ మిద నిలబడినపుడు నిన్ను కావాలి అనే పిలిసాను మల్లి వెళ్ళిపో అనగానే ని ముఖంలో నిరాశ కనిపించింది తెగ ఎంజాయ్ చేశాను మరల నువ్వు అక్కడ దొంగ చాటుగా నా దాన్ని చూడటం గమనించాను నువ్వు చూస్తున్నావు అనే నేను చాలా సేపు పోసాను తెలుసా.
కుమార్: అవునా! అమ్మ దొంగ ఎన్ని తెలివి తేటలే నీవి.
వాణి: ఎంతైనా ని చెల్లిని కదరా ఆ మాత్రం వుండాలి లే.

కుమార్: అవునే ఎపుడు తిసావు హైర్స్ కిందా.
వాణి: ఇవాలే ఊదయం తీసాను రా.
కుమార్: అబ్బా నిజంగా నిది చాలా బాగుందే.
వాణి: హ్మ్మ్ నీకోసమే తీసాను రా మొన్న చెప్పావ్ కదా సరిగా కనిపించ లేదు అని.