తనివి తీరిందా? – Part 1 346

ఈ లోపు “అమ్మా కావ్యా….అందరికీ కాఫీ తీసుకురామ్మా” అన్న నాన్న పిలుపుకి వెంటనే లేచి ట్రేలో కప్పులు పెట్టి కాఫీలు నింపి నెమ్మదిగా వాళ్ళవేపు అడుగులేసా. పెళ్ళికొడుకుని ఎప్పుడెప్పుడు చూద్దమా అని మనసు లాగేస్తోంది.అలా అని గభాల్న చూసేస్తే అసహ్యం గా ఉంటుందని తల దించుకుని ఒక్కొక్కళ్ళకీ కాఫీలు అందిస్తున్నా. ఇద్దరు పెద్ద దంపతులు పక్కన ఒక పద్దెనిమిదేళ్ళ కుర్రాడు అతని పక్కన ఇద్దరు ఒకేవయసున్న మగవాళ్ళు కూర్చున్నారు. నెమ్మదిగా తల ఎత్తి చూసా వాళ్ళిద్దరిలొ పెళ్ళీకొడుకు ఎవరో అర్ధం అవ్వలా ఇంకా తరిచి చూస్తే బాగోదని వక్చి ఎదురుగుండా సోఫా లో ఒక పక్కగా కూర్చున్నా. మంచి ఈడు జోడు అని మట్లాడుకుంటున్నారు కానీ ఎవరికో చెప్పరు మహా హింసగా ఉంది. ఎవరైనా అయన్ని చూపిస్తే బాగుడనుకున్నా. వాళ్లందరూ మాటల్లోఉండగా తల ఎత్తి చూసా. పద్దెనిమిదేళ్ల కుర్రాడు నన్నుఆరాధన గా చూస్తున్నాడు. వాడి చూపులునాకు అర్ధం అయ్యయి. తదేకంగానా తొడల దగ్గరే చూస్తున్నాడు. కొంచెం చిరాగ్గా చూసేసరికి కంగారుగా తల తిప్పుకున్నాడు. పక్కన ఉన్నతను మాత్రం నన్ను తినేసేలా చూస్తూనే ఉన్నాడు. అతనే పెళ్ళికొడుకు అయి ఉంటాడు లేకపోతే అంత ధైర్యం గా చూసే ఛాంస్ లేదు. అందగాడు మంచి రంగు చాలామేన్లీగా ఉన్నాడు. అతని చూపులు నా చను భాగాన్ని తడుముతున్నాయి. నా ఎత్తులుకూడా బిర్రుగా చూసినవాడి గూటం గట్టిపడేలా ఎత్తుగా ఉంటాయి. అందుకే అతను అలా చూడడంలో నాకు తప్పనిపించలా, పైగా నాకు కాబోయే శ్రీవారేగా అనో ధైర్యం. అతనిచూపులని పసిగట్టినట్టు నేను సన్నగా నవ్వాను. అతని చిరునవ్వునాకు సమాధానంగా వచ్చింది. అతను చాలా నేర్పుగా ఎవ్వరికీఅనుమానం రాకుండా నా బాయలని చూపులతో తడిమేస్తున్నాడు, సిగ్గుగా మొహంతిప్పాను. కుడిపక్కన ఉన్నతను సీరియస్ గా మొబైల్ లో ఏదో చూసుకుంటున్నాడు. మంచివాడిలాఉన్నాడు అనుకుని నేనూ తల దించుకున్నా. ఇంకో పది నిమిషాలకి పరిచయాలుమొదలైనాయ్. మా కాబోయేమామగారు చెప్పిన దానికినాకాళ్ళకింద భూమి కంపించినట్టయింది. దానికి కారణం ఆచిన్నకుర్రవాడు నాకు కాబోయే మరిది అన్నది ఒకషాక్ అయితే నన్నుచూపులతో నలిపేసింది నా కాబోయే శీవారి ప్రాణస్నేహితుడని అతనిపేరుమధు అని చెప్పారు
వాళ్ళిద్దరూ ఏమైనా మాట్ల్లాడుకుంటారేమో అన్నమా మామ గారి మాటకి అందరూ బైటికి వెళ్ళిపోయారు. ఆయన నా పక్కన వచ్చి కూర్చుని మెత్తటిగొంతుతో
“నా పేరు గిరి, చెప్పారనుకుంటా. నన్ను పెళ్ళి చేసుకోవడం నీకు ఇష్టమేనా”
“ఊం..ఇష్టమే…” సిగ్గుగా అన్నాను.
“చూడు నేను ఒక కార్పొరేట్ కంపెనీ లో పని చేస్తున్నాను.నన్ను పెళ్ళి చేసుకున్నాక లేట్ నైట్ పార్టీస్, డ్రింక్స్ అన్నీ ఉంటై..మరి అడ్జుస్త్ అవ్వగలవా ” సూటిగా అడిగారు.
“ఊం..!”
“ఊం అంటే కాదు నిర్భయం గా చెప్పు.ఎందుకంటే నువ్వు ఒక పల్లెటూరిపిల్లవి నీకు ఇవన్నీ ముందే చెప్పడం మంచిదని చెబుతున్నా.” మళ్ళీ అడిగిన ప్రశ్న కి నాకు కోపం వచ్చింది.
“నేనేమీ పల్లేతూరి పిల్లనికాదు, నేనూ కాలేజీ లో చదువుకున్నా.. మీరనుకున్నట్టు నేనేమీ మొద్దుని కాదు. అయినా నాకు అలవాటు లేకపోయినా మీరున్నారుగా నేర్పడానికి” ధైర్యం తెచ్చుకుని అనేసా. నా మాటలకి ఆయన చిన్నగా నవ్వి లేచి నుంచున్నారు. నేను కూడాఅయన ఎదురుగా నుంచుని తలదించుకున్నా సిగ్గుగా. గిరి కొద్దిగా నా దగ్గరగాజరిగారు. వద్దన్నట్టుగా ఆయన కళ్ళల్లోకి చూసా. దగ్గరగా వచ్చారు[, ఇంకొక్క అంగుళంముందుకి వస్తే అయన ఛతీ కి నా గుబ్బలు నొక్కుకుంటాయ్.