దెంగుడంటే ఇదే రా! (తెలుగు బూతు కధ ) 3478

మొదట నా వయసులో నాచుట్టూ తిరిగే సుబ మణ్యంతో మొదలై తరు వాత వరసగా మా సిపిక్స్ లెక్చరరు, మా స్నేహితురాలు సుధ మొగుడు భాస్కర్, ఇలా తెలిసిన మగ వాళ్ళు ఒక్కొక్కరూ కళ్ళముందు మారిపోతున్నారు.ఎవరి రూపం ఎక్కువసేపు నిలవడం లేదు. మా పక్కింటి మూర్తి గారి మీదా, మా ఇంటికి తరుచూ వచ్చే మా వారి స్నేహితుడు బేగ్ మీదా లంగరు ఎక్కువ సేపు ఆగింది. వీళ్ళిద్దరు కళ్ళ ముందు వుండగా రెమ్మల మధ్య వేళ్ళు స్పీడ్ గా కదిలాయి. కొద్దిసేపు ఆలోచనలు జారి మా పెద్దమ్మ కొడుకు మాణిక్యం మీద పడ్డాయి. “వద్దురా తమ్ముడూ మనకి వరస కాదు ” అనుకోగానే తిరిగి బేగ్ ని తలుచుకుంటూ వేళ్ళ యాడింపు ఎక్కువ చేసాను. ఆఖరికి తిరిగి బేగ్ నుండి జారి పక్కింటి మూర్తి అలోచనల్లోనే ఆరోజు ఔట్ అయినట్టు గుర్తు. వళ్ళంతా తేలికపడినట్టయింది. చేతిని, తొడల మధ్య కడుక్కుని బాతూం లోంచి లైటు ఆర్చుకుని కిచెన్ లోకి వచ్చి మంచి నీళ్ళు తాగి బెద్ మీద కు చేరానో లేదో వెంటనే నిద పట్టేసింది.
పొద్దుట లేచేసరికి 6 గంటలు దాటి పోయింది. గబ గబా పడుతూ లేస్తూ మా వారికి ,
పిల్లలకూ కావాల్సిన టిఫ్ఫిన్, మధ్యాహ్నానికి బాక్సులు కట్టి పంపించేసరికి 8 అయింది. అప్పుడు కాఫీ గ్లాస్ పట్టుకుని సోఫాలో కూలబడ్డాను. కాఫీ సిప్ చేస్తూ రాతి విషయాలు అలోచిస్తుంటే ఎందుకో గిల్టీ గా ఫీల్ అయాను. పరాయి మగ వాళ్ళని వూహించుకుంటూ నాకు నేనే చేసుకోవడం అది వూహల్లోనే ఐనా పాపం.ఆయనకి దోహం చెయ్యడమే కదా? కాని మళ్ళీ అని పించింది .అసంతృప్తితో అడ్డదారులు తొక్కి సంసారం లో లేని పోని సమస్యలు తెచ్చుకోవడంతో పోలిస్తే ఇలా ఏదోలా వేడి దించుకుని సంసారం చేయడంలో తప్పులేదు అని.

పెళ్ళి కాక ముందు అప్పుడప్పుడు ఇలా చేసుకునేదాన్ని కాని ఎప్పుడూ గతి తప్పలేదు. అలా అలోచిస్తూ కాఫీ పూర్తిచేసి కాసేపు పనులు చక్కబెట్టుకుని స్నానానికి వెళదామని అనుకుంటుండగా వీధి తలుపు ఎవరో సున్నితంగా తట్టి నట్టు అయింది. అదరా బదరా లేచి వెళ్ళి కీహోల్ లో నుండి వచ్చింది. ఎవరా అని చూసాను. ఒక సారి గుండె ఆగినట్టు అని పించింది.
పక్కింటి ముర్తి గారు వరండాలో వెనక్కు తిరిగి నిల్చుని వున్నారు. బ్లాక్ పాంట్ మీద వైట్ షర్ట్ టక్ చేసుకుని వున్నాడు. అతను పొడుగు, పొడుక్కి తగ్గ లావు. మనిషి తెల్లటి తెలుపు. నేను అలా చూస్తుండగానే అతను వెనక్కి తిరిగి తలుపు వద్దకు వచ్చి మళ్ళీ ఇంకోసారి తట్టాడు. ఇక ఆలశ్యం చేయకుండా తలుపు తెరిచాను. అతను నవ్వీ నవ్వనట్టు నాకేసి చూసాడు. నేను ప్రశ్నార్థకంగా అతని కళ్ళలోకి చూసాను.అతని నుంది ఎదో సెంట్ వాసన ముక్కుపుటాలకి సోకుతొంది. మనిషి ఫ్రెష్ గా వున్నాడు. అతని చూపులు నా గుండెల మీద కి జారడం గమనించాను. నేను హడావిడిలో చూసుకోలేదు గాని నా పైట కుడి వైపు పుర్తిగా తొలగి వుంది. తెల్లటి జాకెట్టులోంచి నా కుడి రొమ్ము సగానికి పైగా కనపడుతోంది. రాతి హుక్స్ సరిగ్గా పెట్టుకోలేదు అనుకుంటాను. నేనసలే చామన ఛాయ లొ ఉంచానే మో, తెల్లటి జాకెట్టు లోంచి ముచ్చికతో సహా నా కుడి వక్షోజం అతని కంట పడి వుంటుంది.
హడావిడిగా నేను పెట సరి చేసుకునే లోగా అతను చూపులు తిప్పుకుని నా కళ్ళళ్ళో మొహం పెట్టి మృదువుగా “సత్యవతి గారూ! నాకు మీనుండి చిన్న సహాయం కావాలండి” అన్నాడు. “చెప్పండి !” అన్నాను. “ఏంలేదండి. నేను అర్జంట్ గా కాంప్ కి వెళ్ళాల్సి వచ్చింది. బ వలశ 4-5 రోజులు పడుతుంది. పని మనిషి వస్తే ఈ తాళం చెవి ఆమెకి ఇవ్వండి. కొన్ని పాత్రలు కడగాలి. ఉతకడానికి బట్టలు కూడ చాలా పడి వున్నాయి. దయ చేసి శమ అనుకోకండి.” అన్నాడు ప్రాధేయ పూర్వకంగా,
“అయ్యో అందులో శ్రమే ముందండీ. పని మనిషి వస్తే తాళం ఇవ్వాలి అంతే కదా! అందులో నేను పడే శమ ఏముంటుంది? ” అన్నాను.
అతను థాంక్స్ చెప్పి వెళ్ళి పొయాడు. ఇంటి ముందు ఆటో ఆగి వుండడం గమనించాను.నేను ఇంటి ముందు భాగంలో వున్న మల్లె పందిరి వద్ద పూలు కోయడం
మొదలుపెట్టాను. ఈలోగా ఆటో మా ఇంటి ముందు దాటుకు వెళోంది. చూడకూడదు అనుకుంటూనే కళ్ళెత్తి ఆటోలోకి చూసాను. అతనూ ఆటోలోంచి సూటిగా నా కళ్ళలోకి చూసాడు. ఒక క్షణం మా చూపులు కలుసుకున్నాయి. అలా చూసినందుకు నన్ను నేనే నిందించుకుని లోపలకి నడిచాను.
స్నానం చేస్తుంటే ఎంత కంట్రోల్ చేసుకున్నా నా ఆలోచనలు అతని చుట్టూ తిరిగాయి. బట్టలు వేసుకుని జుట్టు దువ్వుకుని జడ వేసుకుంటుంటే పక్క వీధిలొ వుండే సంతానలక్ష్మి గారు దిగబడి కబుర్లతో గంట సేపు వాయించి వెళ్ళారు.

11.30 కావస్తుండగా ఇంక ఏమీ తోచక పక్కింటి కీ తీసుకుని మా ఇంటికి లాక్ చేసి నడిచాను. పాపం వాళ్ళ పనిమనిషి రాక పొతే రేపు మా పని మనిషితో చేయించచ్చు కదా. అసలు ఏం పని వుందో చూద్దామని అని పించింది. మూర్తి గారి ఇంటి తలుపు తెరిచి ఎందుకైనా మంచిదని లోపల గొళ్ళెం పెట్టుకుని హాల్లోకి పరికించి చూసాను. అన్నీ ఎక్కడి వి అక్కడ చక్కగా సర్ది వున్నాయి. వాళ్ళది అంతా ఖరీదైన ఫర్నిచర్. కిచెన్ లోకి నడిచాను. బేసిన్ లో కొన్ని పాత్రలు పడి వున్నాయి. కింద ఒక పక్క మాసిన బట్టలు ఒక పెద్ద బాస్కెట్లో వేసి
పెట్టినట్టున్నాడు. వెనక్కి తిరిగి బెడ్ రూం వైపు చూసాను. తలుపులు సగం దగ్గరకు వేసి వున్నాయి.
ఇక బైటకు నడుద్దామని అనుకుంటూనే అప్రయత్నంగా బెడ్ రూం వైపు నడిచి తలుపులు తోసుకుని లోనికి ప్రవేశించాను. లోపల సన్నగా ఏదో విచితమైన వాసన వేస్తోంది. పక్క మీద తెల్ల బెడ్ షీట్ కొద్ది గా నలిగి అస్తవ్యస్తంగా వుంది. బెడ్ కి పక్కనే చిన్న టీ పాయ్ పైన రెండు ఎంగిలి కాఫీ కప్పులు, ఒక మూసివున్న కవర్, రెండు ఇంగ్లీష్ పత్రికలూ వున్నాయి. ట్యూబ్ లైటు ఆన్ చేసాను. ఇప్పుడు గది స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది. మంచం కిందకి తొంగి చూసాను. రెందు ఖాళీ బాందీ సీసాలు వున్నాయి. మంచానికి అటు వైపు కింద ఎవో వున్నాయి. స్పష్టంగా కనబడలేదు. బెడ్ కి ఓ మూల విడిచిన అండర్వేర్ ఉంది. చేతిలోకి తీసుకుని పరీక్షగా చూసాను. కొద్ది గా మాసి అక్కడక్కడ మరకలుగా వుంది. అది మళ్ళీ అక్కడే పిడిచి బెడ్ మీదకి చూసాను. బెడ్ కి మధ్య రూపాయి బిళ్ళంత మరక కనబడింది. మంచమ్మీదకి వంగి దగ్గరగా చూ సాను.ఇంకా చిన్న చిన్న మరకలు వున్నాయి. సందేహంలేదు. అవి ఆ మరకలే!!
వణుకుతున్న వేళ్ళతో మరక మీద తడిమాను. కొంచం ఎండినట్టు న్నా నిజానికి మధ్యలో తడిగ గంజిలా వెళ్ళకు తగిలింది. వాసన చూసాను. మదపు వాసన లాగే అదోరకమైన వాసన. అంటే కేవలం కొద్ది గంటల ముందు అంటే కాంప్ కి వెళ్ళేముందు ఇదే బెడ్ మీద ఎవర్నో పండబెట్టేడన్న మాట. నా కాళ్ళలో, తొడల్లో ఒకరకమైన నీరసం ఆవహించింది. దిండు ఎత్తి కింద చూసాను. నలిగిన మల్లె పూల దండా, పగిలిన ఎరుపూ ఆకుపచ్చ రంగులు కలిసిన గాజులూ వున్నాయి.దిండు తిరిగి అలాగే పెట్టి బెడ్ కి ఎదురుగా వున్న షెల్ఫ్ వైపు నడిచాను. కింద అరలో రమణి , రసిక ప్రియ వంటి పత్రికలు, కొన్ని ఇంగ్లీష్ పుస్తకాలూ వున్నాయి. ఒక పుస్తకం తీసి చూసాను.