నా మిత్రుని కుటుంబం 4 162

చివరికి సాయంత్రం గడిచాక తల్లికి హెల్ప్ చేయాలని ఇంటికి బయల్దేరాడు… రాత్రి భోజనాలు అయ్యకా వసంతని ఆమె గదిలో దిగబెట్టి “నన్ను ఇక్కడే పడుకోమంటావా” అని అడిగాడూ… ఆమె షాక్ తింది” ఉదయం చీర లేపమ్మా”… అనడం ఇప్పుడు” ఇక్కడ పడుకోమంటావా” అనడ౦ ఇవన్ని గుర్తు చేసుకునేసరికి ఆమెకి వెన్నులో వణుకు మొదలైంది.. తడబడుతూ ఏమైన అవసరం పడితే పిలుస్తా అని సిగ్గుపడుతూ చెప్పి౦ది… మరుసటి రోజు ఉదయం కాస్త కుదుట పడినట్టు అనిపించి కిచెన్లోకి వెళ్ళి టిఫిన్ రెడీ చేస్తుంది… మహి నిద్రలేచి కిందకి వచ్చేసరికి టేబుల్ మీద టిఫిన్ కనపడిందికనపడింది ఎదురుగా వసంత కనపడగానే “ఇప్పుడెలా ఉందమ్మా…” అని అడిగాడు..అడిగాడు.. హా.. ఇప్పుడు పర్లేదురా… హ్మ్మ్ గుడ్… అని చెప్పి కాలేజ్ కి వెళుతూ బ్యాండేజ్ సాయంత్రం వచ్చాకా మారుస్తా అని చెప్పి వెల్లాడు.. ఆమాటకి మళ్ళీ ఎగ్జైటింగ్ గా అనిపించి తల తిరిగినట్టై తన రూంకి వెళ్ళి బెడ్ మీద పడుకొని ఇలా కేరింగ్ గా చూసుకునే కొడుకు దొరకడం అదృష్టంగా ఫీలవుతూ పడుకుంది.. ఆరోజు మహి ఇంటికి వచ్చేసరికి ఆలస్యం అయ్యింది.. రాత్రి భోజనాలు అవగానే T.V ముందు కూర్చున్నారు.. అప్పుడు మహి ఇప్పుడెలా ఉందమ్మా అని అడిగాడు… నువ్వు చూసి చాలా కాలం అయ్యిందా అలా అడుగుతున్నావ్ అని టీజ్ చేసింది… కాదులే కాని ఎలా ఉంది.. ఏమోరా బ్యాండేజ్ వేసావ్ కదా నేనూ చూడలేదు కాని ఇప్పుడు బానే ఉంది..ఉంది.. హ్మ్ మంచిదమ్మా ఇంకొన్నిసార్లు క్లీన్ చేసి బ్యాండేజ్ వేస్తే పూర్తిగా తగ్గిపోతూంది…. అది అంత అవసరమంటావా…? అవునమ్మా.. ఇప్పుడు నువ్వు పడుకుంటే నేను బ్యండేజ్ వేస్తా… నువ్వు బ్యండేజ్ వేస్తుంటే ఏదోలా ఉందిరా… ఇందులో ఏముందమ్మా ఫీలవటానికి నేను నీ కొడుకును కాదా..? నువ్వు నా కొడుకువి కాబట్టే ఏదోలా ఉంది.. అంతలా నువ్వు ఇబ్బంది పడేలా నేనేమ్ చేసాను… నేను ఇబ్బంది పడింది నువ్వు చేసిందానికి కాదు, నీ మాటలకి…….. అని చెప్తూ సోఫాలో రిలాక్స్ అయింది.. *నేనేమన్నాను…? నీకు గుర్తులేదా..? *లేదు చెప్పమ్మా..? అదే నన్ను సారీ లిఫ్ట్ చేయ్ అనలేదా..? అందులో తప్పేముంది…? నీకు తెలీయద అలా ఎందుకు నన్ను తీసేయ్ అన్నావో..? నేను లిఫ్ట్ చేయమన్నాను … రిమూవ్ చేయమనలే… అని క్యాజువల్ గా చెప్పాడు..