హీరోయిన్: అమూల్య(అమ్ము) 210

పేరులో మాత్రమే సహాయం ఉంది. ఎవరికి సహాయం చేయడు. అమ్మాయిలకు, అంటీలకు, తాగడానికి చాలా ఖర్చు చేస్తాడు. ఇప్పుడు మన పరిస్థితి ఇదీ అని చెప్పిన వాడు సహాయం చేస్తాడనే నమ్మకం నాకు లేదు. నువ్వు చెప్పినట్టు వాడ్ని రావద్దని చెప్పను. అలాగని నా పరిస్థితి ఇదీ అనికూడా నేను చెప్పలేను. వారం రోజులు అన్నాడు కదా వాడికి ఎలాంటి లోటు లేకుండా చూసుకుని పంపిద్దాం.

అమూల్య: సరే మీరు తనకి ఎం చెప్పకండి. నేను అడిగిచూస్తా. నాకూ ఎందుకో నమ్మకం కలుగ్గుతుంది మీ ఫ్రెండ్ సహాయం చేస్తాడని. ఇప్పుడే వస్తాను ఉండండి అంటూ లోపలికి వెల్లి కాసేపట్లో హల్ లోకి వచ్చి ఇదిగోండి అంటూ తాళి తీసి ఇచ్చాను.

అభి: ఇదెందుకు అమూల్య. ఎందుకు ఇస్తున్నావు.

అమూల్య: ఇప్పుడు మీ ఫ్రెండ్ వస్తున్నాడు కదా, అతను వెళ్లెవరకూ ఇంట్లో సరుకులకు, ఖర్చులకు కావాలి కదా. ఇప్పుడు మిగిలింది ఇదీ ఒక్కటే. దీన్ని అమ్మి డబ్బులు తీసుకుని రండి.

అభి: మనుసులో బాధ పడుతూ చివరికి ఇంతగా దిగజారి పోతుందని అనుకోలేదు అమూల్య నేను మన జీవితం.

అమూల్య: అబ్బా… ఇప్పుడు ఏమైందండీ.. మీరు నేను భార్యాభర్తలం అనడానికి ఈ తాళి ఒక్కటే అనుకుంటే ఎలా… మనం భార్య భర్తలం అని మనకు మన మనస్సుకు తెలుసుకదా. మీరు అలా బాధపడకండి. మనకు త్వరలో మంచి రోజులు వస్తాయి మీరు చూస్తూ ఉండండి. ఇదిగోండి వెల్లి దీన్ని అమ్మి డబ్బులు తీసుకొని రండి.

అభి: సరే అమూల్య అంటూ బయటకు వెళ్ళాను.

మర్నాడు ఉదయం త్వరగా లేచి, అమూల్యను కూడా లేపి నేను ఫ్రెష్ అయ్యి నేరుగా ఎయిర్పోర్ట్ వెళ్ళాను. వెళ్లిన కొద్దిసేపటికి హైదరాబాద్ నుండి వచ్చిన ప్లేన్ ల్యాండ్ అవ్వడం, 20నిముషాలు అయ్యాక బలదేవ్ ను పికప్ చేసుకుని కార్ లో ఇంటికి చేరుకునే సరికి 11am అయింది. ఎయిర్పోర్ట్ నుండి ఇంటికి వచ్చే దారిలో నాకూ పెళ్ళైన విషయం, ఫ్లాట్ కొన్న విషయం చెప్పాను.

కార్ పార్కింగ్ లోపల పార్క్ చేసి లిఫ్ట్ ఎక్కి ఫ్లాట్ లోకి వెళ్ళాం. బలదేవ్ నా పెళ్లి విషయం తనకు చెప్పలేదని కోపంగా ఉన్నాడు. హాల్లోకి వెల్లి కూర్చోమని సోఫా చూయించాను. బలదేవ్ హల్ నుండి కనిపించినంత వరకు ఫ్లాట్ చూసి చాలా బాగుంది అభి ఫ్లాట్. మంచి టేస్ట్ తో కట్టించావు అని మెచ్చుకుంటూ కూర్చున్నాడు.

ఇంతలో మా మాటలు విని కిచెన్ లో ఉన్న అమూల్య వైట్ కలర్ స్లీవ్లెస్ జాకెట్ లో, జానెడు నడుము కనిపించేటట్లు పింక్ అండ్ వైట్ కాంబినేషన్ కాటన్ చీర కట్టుకుని, పైటను కూచీల్లో దోపి, జుట్టును ముడి వేసుకుని మా కోసం మంచి నీళ్లు రెండు గ్లాసుల్లో పోసుకుని ఒక ట్రే లో తీసుకుని వచ్చింది.

అమూల్య రాగానే బలదేవ్ కి పరిచయం చేశాను. షీ ఇస్ మై వైఫ్ అమూల్య. ఇతని పేరు బలదేవ్ సహాయ్. అమూల్య హలో అని పలకరించింది. సోఫా మీదుగా లేచి నిలబడి అమూల్యనే కన్నార్పకుండా చూస్తున్నాడు. నేను వాడిని గమనించి ఏ లోకంలో వెళ్ళిపోయావు రా..? వదిన అవుతుంది నీకూ… అని పలకరించాను. ట్రే నుండి వాటర్ గ్లాసు తీసుకుని హలో అని పలకరించాడు. నేను వాటర్ బాటిల్ తీసుకుని ఇద్దరం సోఫాలో కూర్చున్నాం. అమూల్య కిచెన్ లోపలికి వెళ్ళింది ఇప్పుడే వస్తాను అని. అమూల్య వెళ్ళగానే బలదేవ్ వావ్… అభి… చాలా అందంగా ఉందిరా నీ వైఫ్. చాలా లక్కీ ఫెల్లో వి రా నీవు. మంచి అందెగత్తెని పెళ్లి చేసుకున్నావు అంటూ నన్ను పొగిడాడు.

కిచెన్ లోపలికి వెళ్లిన అమూల్య హల్ లోకి వచ్చి మాకు ఎదురుగా ఉన్న సోఫాలో కూర్చుంది. ప్రయాణం బాగా జరిగిందా అని పలకరించింది. బాగా జరిగింది అమూల్య గారు అని సహాయ్ సమాధానం ఇచ్చాడు. మీ ఇద్దరి మీద చాలా కోపంగా ఉంది నాకు అని అన్నాడు. దానికి అమూల్య ఎందుకు అంత కోపం అని అడిగింది. పేరుకే బాల్య మిత్ర్రుడు. పెళ్లి విషయం కూడా చెప్పకుండా పెళ్లి చేసుకున్నాడు. అది కాక ముంబయి వచ్చినప్పటి నుండి ఫోన్ చేయడం కూడా మర్చిపోయాడు వీడు. ఇంతలోనే నేను చాలా ట్రై చేశాను రా నీకు పెళ్లి గురుంచి చెప్పాలని. నీ ఫోన్ కి చాలాసార్లు ట్రై చేశాను. నీ ఫోన్ కలవలేదు. తర్వాత అయినా చెప్పొచ్చు కదా. చెబుదాం అనుకున్నాను ఆఫీస్ బిజీ వల్ల ఇప్పుడు చేద్దాం అప్పుడు చేద్దాం అని అనుకోవడం ఎదో పనిలో బిజీ అవ్వడం మర్చిపోవడం అయింది అని చెప్పాను.

అయినా నువ్వు కూడా యీ మధ్యలో ఫోన్ చెయ్యలేదు కదరా అని ప్రశ్నించాను. ఇంతలో అమూల్య కలగచేసుకుని ఇద్దరికీ సరిపోయింది అని చెప్పింది. ఆ మాటకు ముగ్గురం నవ్వుకున్నాం. ఇదిగోరా ఇదీ నీ రూంలో వెల్లి ఫ్రెష్ అయ్యి రా. వచ్చాక కలిసి భోజనం చేద్దాం అంటూ పంపించాను.

రచయిత మాటల్లో:

ఎంత అదృష్టవంతుడు అభిరాం. మంచి కసి లాంటి అమ్మాయిని పెళ్లి చేసుకున్నాడు. చూస్తుంటేనే ఎక్కి దున్నాలి అనిపించేలా కసేక్కుతుంది అమూల్యను చూడగానే అనుకుంటూ రూంలోపలికి వెళ్ళాడు బలదేవ్. వెళ్లి స్నానం చేద్దామని టవల్ తీసుకుని బాత్రూం లోకి దూరాడు. బట్టలు అన్ని విప్పి హాంగర్ మీద వేసాడు.

అమూల్యను చూడగానే సగానికి పైగా లేచింది బలదేవ్ గూటం. అబ్బహ్ అప్పుడే లేచావర నువ్వు? ఎప్పుడంటే అప్పుడు లేచిపోతే ఎలారా? నాకు తెలుసు అమూల్య ఎంతగా నీకు కసిరేపిందో. కొద్దిగా ఓపికపట్టు త్వరలో దూరడానికి అవకాశం దొరక్కపోదు నువ్వు దూరకుండా ముంబాయి నుండి పోవు అనుకుని బుజ్జగిస్తూ గూటాన్ని పిసుక్కుంటూ స్నానం చేసి హాఫ్ హ్యాండ్ టీ షర్ట్ వేసుకుని ట్రాక్ ప్యాంటు వేసుకుని హాల్ లోకి వెళ్ళాడు.

అప్పటికే అమూల్య తినడానికి డైనింగ్ టేబుల్ మీద అన్ని సర్దిపెట్టి బలదేవ్ కోసం ఎదురు చూస్తూ కూర్చున్నారు ఆలుమొగుళ్ళు. బలదేవ్ డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరికి వెళ్లి సారీ లేట్ అయిందనుకుంటా అంటూ కూర్చున్నాడు. అదేంలేదు లెండి బాలాదేవిగారు అని అమూల్య చెచెప్పడంతో ముందు నన్ను గారు అని పిలవడం ఆపేయండి అమూల్య గారు అన్నాడు. మీరు కూడా నన్ను గారు అనడం ఆపేయండి అని అమూల్య సమాధానం చెప్పడంతో ముగ్గురు నవ్వుకుంటూ ఎలాగో ఒకే వయసు వాళ్ళం కదా పేరు పెట్టి పిలుచుకుందాం అని ఫిక్స్ అయ్యారు.

స్నేహితుడు చాలాకాలం తర్వాత కలిసాడని అభిరామ్ వైఫ్ చికెన్ ఫ్రై, చికెన్ బిర్యానీ, గులాబీ జామున్ చేసిపెట్టింది. టేబుల్ మీద ఉన్న వంటకాలు చూసి చాలా వండినట్టు ఉన్నారు వాసన గుమగుమలాడుతుంది అన్నాడు బలదేవ్. అయితే ఇంకేంటి ఒక పట్టు పట్టెయ్యి అన్నాడు అభిరామ్. అమూల్య లేచి ముందుగా అభిరామ్ కి వడ్డించ బోతుంటే ముందు అతిథికి మర్యాదలు చేయు అమ్ము అన్నాడు అభి.

అంతలోనే సారీ అంది అలవాటులో పొరపాటుగా ముందు మిమ్మల్నే వడ్డించబోయాను అని అనగానే పర్లేదు అమూల్య ముందు భర్త తర్వాతే నాకు వడ్డించు. ఐన ఏంట్రా నీకు అతిథి లాగ కనిపిస్తున్నానా? అంతేలే రా అంటూ ఫీల్ అయ్యాడు బలదేవ్. అయ్యో అలా కాదురా అంటూ అభి నచ్చజెప్పడానికి చూసాడు. పర్లేదులే ఇకపై నన్ను అతిథి లాగ ఫీలైతే చెప్పండి వెంటనే వెళ్ళిపోతాను అన్నాడు. సారీ రా ఇకపై అననులేరా అన్నాడు అభిరామ్.