41. ఫార్మ్ హౌస్
సుధాకర్ “హేయ్…. కాజల్…. నువ్వు ఇంకా ఇక్కడ ఉన్నావేంటి…. చాలా టైం అయింది కదా…”
కాజల్ “సర్ అది మీరు వర్క్…”
సుధాకర్ “ఓహ్… సారీ… ఎదో టెన్షన్ లో అరిచేశాను… అలాగే ఓవర్ వర్క్ ఇచ్చేశాను…. సారీ”
కాజల్ “ఇట్స్ ఓకే సర్….” అని మనసులో “బట్టే బాజ్ నాయాలా” అనుకుంది.
సుధాకర్ “ఓకే…. ఎలా వెళ్తావ్….”
కాజల్ “వెహికల్ ఉంది సర్”
సుధాకర్ “ఈ టైం లో బైక్ జర్నీ అంత మంచిది కాదు”
కాజల్ “కార్ ఉంది సర్”
సుధాకర్ “కార్…. గుడ్…. బయలు దేరు”
కాజల్ “మీరు…”
సుధాకర్ “నాకు ఇంకొంచెం ఉంది ఫినిష్ చేసుకొని వెళ్తా”
కాజల్ సర్దుకొని సుధాకర్ ని చూసి నవ్వి బయలుదేరింది.
సుధాకర్ ఫోన్ లో “ఇవ్వాళ నాకు వర్క్ ఉంది… లేట్ అవుతుంది…. జాగ్రత్తగా పడుకోండి” అన్నాడు. అవతలి నుండి సరే అనే సమాధానం వచ్చింది.
కాజల్ వెళ్తున్న వైపు చూస్తూ “ఇట్స్ టైం…” అనుకుంటూ ప్యాంట్ పై నుండే మొడ్డ పై చేయి వేసుకున్నాడు.
వర్క్ కంప్లీట్ చేసుకొని పార్కింగ్ లో నడుచుకుంటూ వెళ్తుంది.
సుధాకర్ ఆమెనే ఫాలో అవుతూ వెళ్తున్నాడు.
కాజల్ కి కొంచెం కూడా అనుమానం రాలేదు, ఎదో పాట హమ్ చేసుకుంటూ ఫోన్ లో రీల్స్ చూసుకుంటూ నడుచుకుంటూ వెళ్తుంది.
సడన్ గా తనకు ఎదో తెలిసిన వైబ్స్ అనిపించి, చుట్టూ చూసింది.
ఒక పిల్లర్ వెనక దాక్కొని, ఆ పిల్లర్ ముందుకు వెళ్లి సడన్ గా “బావ్” అంది.
అక్కడ ఎవరూ లేరు, కొంచెం ముందుకు వెళ్లి దడిపిద్దాం అన్నట్టు “బావ్” అని అనబోయింది.
ఇంతలో వెనక నుండి క్రిష్ “బావ్” అంటూ ఆమెను వెనక నుండి పట్టుకున్నాడు.
కాజల్ “యు… ఆహ్… నన్ను భయపెట్టావ్…”
క్రిష్ ఆమె నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టి “సారీ…. లేట్ అయిందని వచ్చా… ఇంటికి వెళ్దాం పదా…” అన్నాడు.
కాజల్ “కానీ, అక్కడ ఆ కార్ వెనక….” అని “ఎవరో ఉన్నారు” అనే మాట మింగేసింది.
క్రిష్ ఆమెను కార్ లో కూర్చోబెట్టి, తను డ్రైవింగ్ సీట్ లో కూర్చొని కార్ ఆన్ చేశాడు.
కార్ పార్కింగ్ నుండి బయటకు వెళ్ళగానే, అక్కడ ఉన్న మరో పిల్లర్ వెనక నుండి సుధాకర్ బయటకు వచ్చాడు.
సుధాకర్ “ఎవడూ వీడు… ఛా.. అనవసరంగా ఇంటికి ఫోన్ చేసి లేట్ అని చెప్పాను” అనుకుంటూ ఫోన్ ని తల మీద కొట్టుకుంటూ ఆలోచిస్తూ ఒక నెంబర్ కి కాల్ చేశాడు.
సుధాకర్ “ఏం చేస్తున్నావ్”
అవతల నుండి ఆశితోష్ “దెంగుతున్నా”
సుధాకర్ “హుమ్మ్”
ఆశితోష్ “దెంగుతున్నా రా… ప్రమోషన్ కోసమని వచ్చింది… ఫార్మ్ హౌస్ లో ఉన్నా”
సుధాకర్ “ఓహ్”
ఆశితోష్ “నువ్వేం చేస్తున్నావ్”
సుధాకర్ “ఏం లేదు”
ఆశితోష్ “వస్తావా…”
సుధాకర్ “ఫోటో పంపించు…. నచ్చితే వస్తా…”
ఆశితోష్ “ఇదిగో పంపిస్తున్నా…”
సుధాకర్ కార్ లో కూర్చొని ఫోన్ చూస్తూ ఉన్నాడు.
వయాగ్రా టాబ్లెట్ వేసుకున్నాడు, ఇంటికి వెళ్తే పెళ్ళాంని బ్రతిమాలాడి అయినా దెంగాలి. లేదా ఆశితోష్ దగ్గరకు వెళ్ళాలి.
ఫోన్ లో ఫోటో వచ్చింది.
ఆశితోష్ “బాగుందా…”
సుధాకర్ “హుమ్మ్”
ఆశితోష్ “వస్తున్నావా”
సుధాకర్ “వస్తున్నా”
ఆశితోష్ “త్వరగా రా…. ఇంకా స్టార్ట్ చేయలేదు”
సుధాకర్ “ఇంతకీ పేరు ఏంటి?”
ఆశితోష్ “పేరా.. ఎదో ఉంది…”
ఆశితోష్ “హే… నీ పేరు ఏంటి?”
ఆశితోష్ “…. హా….”
ఆశితోష్ “…. ఓకే….”
ఆశితోష్ “హుమ్మ్… అది రా… పేరు మేఘా ఆకాష్….”
సుధాకర్ “ఇద్దరివి పడతాయా”
ఆశితోష్ “బాక్స్ చూడలేదా… నలుగురువి పడతాయి”
సుధాకర్ ఫోన్ లో మరో సారి ఫోటో చూసి ఫార్మ్ హౌస్ కి కార్ పోనిచ్చాడు.
42. డస్కీ బ్యూటీ 1.0
హమ్ తుమ్ ఎక్ లంజ పూకు లో బంద్ హో… అని పాటని కూని పాడుకుంటూ సుధాకర్ కార్ దిగి ఫార్మ్ హోస్ లోకి వెళ్తూ కాలింగ్ బెల్ కొట్టాడు.
సుధాకర్ వెళ్లి డోర్ బెల్ కొట్టగానే, ఆశితోష్ డోర్ ఓపెన్ చేసి “వెల్ కమ్ మై మాన్” అంటూ అరిచాడు.
మందు తాగి చొక్కా లేకుండా కేవలం డ్రాయర్ మీద ఉండి, నేక్ టై కట్టుకొని ఉన్నాడు.
సుధాకర్ అతన్ని ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ ఇంట్లోకి వెళ్లి చూశాడు.
అక్కడ ఎప్పుడు పద్దతిగా ఉండే ఆఫీస్ జూనియర్ HR మేనేజర్ బట్టలు విప్పుతూ డాన్స్ చేస్తుంది.