కష్టాలు Part 3 413

కుమార్: నేను మాత్రం బాగున్నానా ఏంటి? అయినా నేను ఏదో సరదాగా మాట్లాడదామని ఫోన్ చేస్తే ఇలా పెళ్లి అని భయపెడతావేంటి అక్కా?

శారద: నాదేముంది నాయన… ఏదయినా ఉంటే మీ అమ్మని అనుకో. నీ పెళ్లికోసం తానే ఎక్కువగా ఆలోచిస్తోంది. ఇంతకీ దేనికి ఫోన్ చేసావో చెప్పు.
కుమార్: అదీ అదీ…
శారద: ఓయబ్బో!! మొదటిసారి గుద్ద నాకమని నన్ను అడిగినప్పుడు కూడా ఇంత సిగ్గుపడలేదురా నువ్వు. ఇప్పుడు దేనికో?
కుమార్: ఊరుకో అక్కా నువ్వు మరీను. అన్నీ అడిగి మరీ చేయించుకున్నది నువ్వే కదా. సరేలేగాని నిన్ను కొన్ని విషయాలు అడుగుదామని కాల్ చేశా.
శారద: ఏమిటో అవి.
కుమార్: మరి తిట్టకూడదు.
శారద: ఎవత్తినైనా తగులుకున్నావా నాయనా?
కుమార్: ఇంకా లేదు అక్కా… అసలు పని అవ్వలేదు ఇంకా. అప్పుడే పిట్ట ఎగిరిపోయేలా ఉంది.
శారద: మోటుసరసంతో బెదరగొట్టేసి ఉంటావు సచ్చినోడా!
కుమార్: అదొక్కటే తక్కువ. ఇప్పటిదాకా ఫోన్లోనే మాటలు. రేపు ఇంటికి వెళ్లి గృహప్రవేశం చేద్దాం అనుకున్నా. తానే రమ్మంది కూడా. కానీ ఈరోజు బండబూతులు తిట్టేసింది.
శారద: అంతదాకా వచ్చాక ఇలా ప్లేట్ తిప్పిందంటే నువ్వే ఏదో తింగరిపని చేసి ఉంటావు.
కుమార్: హ్మ్మ్… వాళ్ళ ఆయనని రెండు మాటలు అన్నా… చేతగానివాడు అని.
శారద: ఇలా కాదుగానీ మొత్తం చెప్పు మీ పరిచయం దగ్గరనుంచి.
కుమారిగాడు మొత్తం చెప్పాడు రూప గురించి. కానీ జ్యోతి ఊసెత్తలేదు. ఎంతైనా అన్నీ విషయాలు చెప్పాలనిపించలేదు శారదకు కూడా. కానీ స్టోరీలో జ్యోతిని తీసేస్తే ఎక్కడ లింకులు కుదరటం లేదు. అందుకే శారద మళ్ళీ అడిగింది అదే మాట చెప్పి. కుమార్ కి మొత్తం చెప్పక తప్పలేదు. ఈసారి నోరెళ్లబెట్టటం శారదవంతయ్యింది.
శారద: తస్సాదియ్యా… తల్లీకూతుళ్లని ఒకేసారి పడేశావా? అదీ ఒకరికి తెలియకుండా ఇంకొకరిని. నువ్వు సామాన్యుడివి కాదురా. ఒకే కుటుంబంలో వాళ్ళతో తొడసంబంధం. వదిలేస్తే నీ సొంత కుటుంబంలో మొదలెట్టేసే రకానివిరా నువ్వు.

కుమార్: ఛా ఊరుకో అక్కా… ఏదో నిన్ను అక్కా అన్నాను కదా అని వరసైనవాళ్ళని అందరిని అలాగే చూస్తానా? అయినా నాకు అక్కచెళ్లెలు లేరని నీకు తెలుసుగా…

శారద: ఆ…మీ అమ్మ లేదా ఏంటి? ఉన్నాక, అది ఆడది కాకుండా పోతుందా ఏంటి? నువ్వెంత మాయగాడివో ఇప్పుడిప్పుడే కదా నాకూ తెలుస్తోంది.
కుమార్: వార్నాయనో! ఏ టాపిక్ నుంచి ఎక్కడికి వెళ్తోంది ఈ డిస్కషన్? అసలు ఏమంటున్నావో అర్ధం అవుతుందా నీకు శారదా!!
కుమార్ శారదని ఏరోజు ఇలా పేరు పెట్టి పిలిచింది లేదు. అక్కా అనే పిలుపు ఎప్పుడు వదలలేదు కుమార్. శారద గుద్ద దెంగినా అక్కా అక్కా అనేవాడు తప్పితే ఇలా ఏకవచనంలో పిలిచింది లేదు. శారదకు కూడా పిలుపులో తేడా గమనించటానికి ఎక్కువ టైం పట్టలేదు.
శారద: సరేలే… నువ్వు ఎవరితో ఉంటే నాకెందుకు? దేనిని దెంగితే నాకెందుకు? నాకెందుకు ఫోన్ చేసావో చెప్పు.
కుమార్: రూప కోపాన్ని తగ్గించే ఉపాయం ఏమైనా ఉంటే చెప్పు అక్కా…
శారద: ఉపాయమా… ఉల్లిపాయా!!! అసలు ఏమీ అవ్వలేదు. కూతుర్ని ఊరు పంపే బాధలో ఉంది తాను అంతే… నిన్ను కాస్త దగ్గరివాడివి అనుకుంది కాబట్టి ఆ బాధ వెళ్లగక్కింది. తనని నవ్విస్తావు అనుకుంటే నువ్వేమో మొగుడిని ఆటపట్టిస్తున్నావు. మరేమి పర్లేదు. రేపు మామూలుగా తన ఇంటికి వెళ్ళు. ఖచ్చితంగా బెట్టు చేస్తుంది. రెండు దెబ్బలు వేసినా భరించు. తర్వాతే అదే పక్కెక్కుతుంది.
కుమార్: అంతే అంటావా…
శారద: ఆడాళ్లకి తమ బాధ వినే మగాడు కావాలిరా… మరేం పర్లేదు.
కుమార్: థాంక్స్ అక్కా… మళ్ళీ ధైర్యం వచ్చేసింది నీతో మాట్లాడాకా…
శారద: రేపు ఆ రూపాని దెంగేస్తావ్ అన్నమాట అయితే… జ్యోతిని కూడా బాగానే చూసుకుంటావ్. మరి నా సంగతి ఏంటి?
కుమార్: వచ్చే సండే, నేను కాకినాడ వచ్చి నీ ఋణం తీర్చుకుంటా. సరేనా…
శారద: అదీ చూస్తా… ఆ కన్నెపిల్లని వదిలేసి నా దగ్గరికి వస్తావో రావో… రాకపోతే పెళ్లి చేయిస్తా మీ అమ్మకి చెప్పి. దెబ్బకి అన్నీ మూసుకుని ఇంట్లో పెళ్ళాం చుట్టూ తిరగాలి ఇంక.
కుమార్: బాబోయ్ అక్కా… ఎంతైనా నీ శిష్యుణ్ణి. ఇలా భయపెట్టొద్దు.
శారద: ఐతే గురుదక్షిణగా వచ్చి గుద్ద దెంగిపెట్టు. నేను ఉంటాను. మీ బావ వచ్చే టైం అయ్యింది. bye.

కుమార్ కూడా bye చెప్పేసి కాల్ కట్ చేసాడు. శారదతో మాట్లాడాక మనసు హాయిగా అనిపించింది. అంతా బాగానే ఉందిగానీ అమ్మ టాపిక్ మాత్రం కొంచెం ఎక్కువైంది. లేకపోతె అమ్మ గురించి అంత నీచంగా మాట్లాడుతుందా. అమ్మ నిస్సందేహంగా అందగత్తె. ఐతే మాత్రం… అమ్మ కదా. ఈ వయసులో కూడా కుర్రోళ్ళు చూపులతోనే తినేసేలా చూస్తారు కమలని. అలాగని ఇంట్లోవాళ్ళని మనం కూడా అదే దృష్టితో చూస్తామా ఏమిటి? శారద లంజకి బాగా గుద్దబలిసి కొట్టుకుంటోంది. అందుకే ఇలాంటి మాటలు వస్తున్నాయి నోటికి. అయినా అమ్మ గుద్ద కూడా బాగానే ఉంటుంది బాగా కండపట్టి నిజం చెప్పాలంటే….