కుమారిగాడు లేచి బట్టలు వేసుకుంటున్నాడు. రూప నగ్న శరీరం ఇంకా తనని పిలుస్తున్నట్టుగానే ఉంది. పక్కకి పడుకుని కొంచెం కాళ్ళు ముడుచుకుని ఉందేమో, ఆమె గుద్ద మహాద్భుతంగా కనపడింది వాడి కంటికి. అలాగే వంగి దానిమీద చిన్నగా ముద్దుపెట్టి ఒకసారి కరిచి వదిలాడు.
రూప: అబ్బా… ఉండరా బండ వెధవా… ఏమి చేస్తున్నావు?
కుమార్: నేను బుద్ధిగా బట్టలు వేసుకుంటుంటే నువ్వు ఇలా ఉంటే ఇంక ఎలా వెళతాను? ఇంకో రౌండ్ వేసుకుందామా?
రూప: కొత్త బిచ్చగాడు పొద్దెరగదంట!! ముందు ఏదైనా తినాలి. ఆకలి దంచేస్తోంది. తర్వాత చూద్దాం.
రూప లేచి కడుక్కుని వచ్చింది. బీరువాలోనుంచి ఒక నైటీ తీసి తొడుక్కుంది. లోపల ఇంక ఏమీ వేసుకోలేదేమో… నైటీలో అదిరింది ఆమె. శరీర సౌష్టవం పొందిగ్గా ఉంటే ఏ బట్టలు వేసుకున్న వట్టలు అల్లల్లాడాల్సిందే మరి.
కుమార్: చీర కట్టుకోవచ్చు కదా రూప. నైటీకంటే అందులో చాలా సెక్సీగా ఉంటావ్ నువ్వు తెలుసా…
రూప: హ్మ్మ్… తర్వాత… పాలగ్లాసుతో గదిలోకి రమ్మంటారేమో సారు!
కుమార్: ట్రై చేద్దామా? సరేగాని, నీకు గుద్దరికం జరిగిందా?
రూప: లేదు. వద్దు కూడా.
కుమార్: అదీ చూద్దాం. నేను వెళ్తున్నా. తలుపు వేసుకో.
కుమార్ గాడిని సాగనంపి తలుపులు మూసి వంటగదిలో దూరింది రూప. శరీరం సుఖంతో తేలిపోతున్నట్టుగా ఉంది. ఎన్ని సంవత్సరాల తర్వాత ఇంత హాయిగా ఉందో! చికెన్ బిర్యానీ తయారీ కోసం చేతులు పనిచేస్తున్నాయి కానీ మనసు మాత్రం వలపు తీపులతో ఊగిపోతోంది. చూస్తుండగానే కావలసినవన్నీ సిద్ధం అయ్యాయి. ఒకటా రెండా, ఏకంగా ఇరవై సంవత్సరాల అనుభవం మరి వంటలో. మంచం మీద సంగతులు ఎలా ఉన్నా కంచం దగ్గర ఏనాడు లోటు జరగలేదు రామనాథానికి!
ఉద్యోగం వెలగబెట్టినంత కాలం బాగానే ఉండేది గానీ సొంత బిజినెస్ పెట్టాక మాత్రం పూర్తిగా వదిలేసాడు పెళ్ళాం పిల్లల్ని. ఇలా ఆలోచనలు జ్యోతి దగ్గరికి రాగానే తనకి ఫోన్ చేసింది రూప. జ్యోతి ఫోన్ ఎంగేజ్ వస్తుంటే ఆపకుండా నాలుగైదు సార్లు కాల్ చేసింది. ఎంతకీ ఉపయోగం లేక తెగ చిరాకు పడిపోయింది. ఉద్యోగం వచ్చిన వారానికే తండ్రి అడుగుజాడల్లో వెళ్ళిపోతుంది జ్యోతి. చేసేదేమి లేక కుమార్ కి కాల్ చేస్తే వాడి ఫోన్ కూడా ఎంగేజ్ వచ్చి చచ్చింది. కుర్ర వెధవ! నన్ను దెంగి ఆ మొహినితో సొల్లు వేస్తున్నాడు అని నవ్వుకుంటూ బీరువాలోనుంచి తన తొలిరాత్రి చీర తీసింది స్నానం చేసి కట్టుకోవటానికి… ఆల్మోస్ట్ పదేళ్ల తర్వాత.
కుమార్ రూప ఇంటినుంచి బయటకి రాగానే కావలసినవన్నీ కొనేసుకుని జ్యోతికి ఫోన్ చేసాడు. ఆమె కూడా హోటల్ లో సెటిల్ అయ్యి స్నానం చేసి ఫ్రెష్ అయిందేమో, వదలకుండా వాగుతూనే ఉంది. తన తల్లి నుండి ఎన్ని కాల్స్ వస్తున్నా పట్టించుకోకుండా కుమార్ తో మాట్లాడుతూనే గడిపేసింది. వయసులో ఉందేమో అసలే, కుమార్ కొంటె మాటలు కొకెయిన్ కంటే మత్తునిస్తున్నాయి మరి! కుమార్ మాత్రం ఎప్పుడు కాల్ కట్ చేద్దామా అని ఉన్నాడు పాపం. వాడి దూరపు అత్త ఇంటికి వెళ్తే ఆమె వీడికోసం బిర్యానీ వండుతా అన్నదంట.. చికెన్ కోసం అని బయటకి వచ్చి తనకి కాల్ చేసాడు. ఫామిలీ వాళ్ళకంటే తనకి ఎక్కువ ఇంపార్టెన్స్ ఇస్తున్నాడని తెగ మురిసిపోతుంది పిచ్చిపిల్ల. మొత్తానికి ఒక గంట తర్వాతగాని ఇంటికి చేరలేకపోయాడు కుమార్.
బెల్ కొట్టిన నిముషం లోపలే రూప తలుపు తెరిచి వీడిని లోనికి లాగినంత పని చేసింది. అరక్షణంలో తలుపులు మూసుకుపోయాయి. ఎవరైనా చూస్తారేమో అనే భయం మాత్రం తప్పదుగా ఇలాంటి సంబంధాలలో!!
రూప: ఏమైపోయావురా! ఇంత సేపా? కోడిని కొనుక్కు రమ్మంటే కొట్టుకొచ్చావా ఏంటి?
కుమార్: ఎం చేస్తాం రూప… మీ ఏరియాలో షాపులు తెలీక ఇబ్బంది పడ్డా… దానికి తోడు అందరు హిందీలోనే మాట్లాడుతున్నారు. ఇక్కడి భాష, యాస అర్ధం అయ్యేసరికి తాతలు కనపడ్డారు తెలుసా…
రూప: నా ఆతులు పీకుతానని వచ్చి కోడి ఈకలు పీకుతున్నావేమో అని అనుకున్నా… ఏదైతేనేం… నేను అరగంటలో భోజనమ్ పెట్టేస్తా… అందాక ఆ TV చూస్తూ కూర్చో.
కుమార్ గాడి సమాధానం కోసం కూడా చూడకుండా వాడి చేతిలోనివి తీసుకుని వంటగదిలోకి పరుగులాంటి నడకతో వెళ్ళిపోయింది రూప. కుమార్ కూడా మారుమాట్లాడకుండా వెళ్లి సోఫాలో వాలిపోయాడు. గత గంటనుంచి ఎండలో బస్టాప్ లోని ఇనప బల్లమీద కూర్చుని సొల్లుకబుర్లు వినాల్సి వచ్చింది పాపం.
Super story guru… amazing