నందిని: హాయ్ ఆనంద్ ఎలా ఉన్నావ్? ఇతను మీ ఫ్రెండా ?
నందిని చుసిన మరుక్షణం అవినాష్ నోటినుంచి వచ్చిన మొదటి మాట…..
అమ్మ దీనెమ్మ ఏముంది ఇది…ఇంకా ఎవడు నలిపినట్టు లేదు….అబ్బా ఏమున్నాయి రా ఎత్తులు…
నందిని: ఏయ్ ఎవడు వీడు సెన్స్ లేకుండా ఇలా మాట్లాడుతున్నాడు.
ఆనంద్: వాడు నా చిన్నప్పటి ఫ్రెండ్.. కొంచం నోటి దూల..ఏమి అనుకోవద్దు డాక్టర్..
అవినాష్: అవునవును నాకు దూలెక్కువే….మీక్కూడానా ? నేను తీర్చేస్తా చెప్పండి..
నందిని: షట్ అప్….ఆనంద్..వేడిని నా కంట పడద్దని చెప్పు..
ఆనంద్: రేయ్ డాక్టర్ తో ఏంటి రా ఆ మాటలు…
అవినాష్: డాక్టర్ ఐతే ఏంటిరా..అప్సరసలా ఉంది..ఆ షేపులు చూడు…
నందిని ఎదురుగా ఉందన్న విషయం మర్చిపోయి…పొగిడేస్తున్నాడు అవినాష్.
అబ్బా ఆ బత్తాయిలు చూడరా…ఆహా ఏముంది రా ఇది…అంటూ మీదకి రాబోయాడు.
ఆనంద్: గబుక్కున లేచి అవినాష్ చెయ్యి పట్టుకుని ఆపాడు..
ఆనంద్ లో వచ్చిన సడన్ జర్క్ చూసి నందిని బయటకి వెళ్ళిపోయింది…
నర్స్ తో అవినాష్ ని తన రూమ్ కి రమ్మని పిలిచింది…
అవినాష్ పడింది పిట్టా అనుకుని వెళ్ళాడు.
నందిని: చూడు అవినాష్…ఇదే నేను ఎక్ష్పెక్త్ చేసింది…నువ్వు నా మీదకి రాంగానే ఆనంద్ టక్కున లేచాడు చూసావా…
ఇలా రెండు మూడు సార్లు జరిగితే ఆనంద్ కి నయం అయిపోతుంది.
సో..నేను అటు వచ్చినప్పుడు నువ్వు నా మీదకి రా…మెల్లగా ఆలా ఆనంద్ సెట్ అయిపోతాడు…
ఓకే నా
అవినాష్: ఇందుకా రమ్మంది…
నందిని: అవును..ఇంకెదుకు అనుకున్నావ్..అయినా ఆ బూతులేంటి..అమ్మాయిలతో అలాగేనా మాట్లాడేది…
అవినాష్: నాకు అమ్మాయి నచ్చితే అలాగే మాట్లాడతా..అసలు ఆ బత్తాయిలు చుడండి అని నందిని సళ్ళ వైపు చూస్తున్నాడు..
నందిని: షట్ అప్ అండ్ గెట్ అవుట్…