ఫ్యాన్టసీస్ 5 142

నందిని: రేయ్ ఏంట్రా నువ్వేమన్నా మా మామ కొడుకువా…అత్తా కొడుకువా ఊరు చూపించడానికీ..

అవినాష్: మీరు మా ఊరు వస్తే మొత్తం తిప్పి చూపిస్తాం…కానీ మీ పట్నం వాళ్ళు అలా కాదు బాబు..

నందిని నవ్వుకుంటూ సరే సరే..అంటూ ఫోన్ తీసి హాస్పిటల్ కి ఫోన్ చేసింది..

అర్జెంటు కేసెస్ ఏమి లేవు అన్నారు..

నందిని: సరే చెప్పు ఏమి చూస్తావ్ ?

అవినాష్: నాకు పబ్ చూడాలని ఉంది…

నందిని: ఏ పబ్ లో గిబ్ లు నా వల్ల కాదు…నేనే ఎప్పుడు వెళ్ళలేదు…

అవినాష్: అందుకే వెళదాం కదా…ప్లీజ్ ప్లీజ్..కావాలంటే నిన్ను మాడం అని పిలుస్తా గా..

సరే ఇంటికి వెళ్లి డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకుని వెళదాం…
ఫ్రెష్ అయ్యి చీర కట్టుకుని వచ్చింది..

అవినాష్: పబ్ కి ఎవరన్నా చీర కట్టుకుని వస్తారా..

నందిని: నేను వస్తాను…వస్తే రా లేకపోతె లెదు..

అవినాష్: సరే సరే పద పద..

నందిని: అక్కడ తెలిసిన వాళ్ళు ఎవరన్నా ఉంటారు..అడిగితె నా ఫ్రెండ్ అని చెప్తాను..నువ్వు నీ నోరు కంట్రోల్ లో పెట్టుకో..

అవినాష్: అలాగేనే నా ఫ్రెండా…

నందిని నవ్వేసింది…పబ్ కి వచ్చారు..

లోపలకి వచ్చారు..ఇద్దరికీ కొత్తే

ఇంతలో నందిని సీనియర్ ఒకావిడ కనిపిస్తే మాట్లాడుతుంది..

వెనక నుంచి నందిని ని చూసి మతి పోయి వెనకే చేరి గోకడం మొదలెట్టాడు..

రెండు మూడు సార్లు విదిలించి సీనియర్ చూస్తుందేమో అని ఇక ఊరుకుంది..

అవినాష్ చేతులు వీపు మొత్తం తడుముతున్నాయి.

ఒళ్ళంతా తీపులుగా ఉంది నందినికి..ఎప్పుడు తెలియని ఒక టచ్..

మెల్లగా బ్యాక్ అంతా ఓపెన్ గా ఉన్న వీపుని తడిమి ….నడుము మీద చెయ్యేసుకుని మాట్లాడుతుండటంతో…

కనపడుతున్న నందిని సంకలో వేలు పెట్టాడు..

ఒక్కసారి కోపంగా చూసింది…మళ్ళి పెట్టాడు..

అలా రెండు సార్లు చేసేసరికి వెనక్కి తిరిగి తిరగనట్టుగా చూసింది నందిని..

ఈ సారి చూపు లో కోపం లేదు..చిలిపితనం ఉంది…

అవినాష్: ఆహా ఏమి చూసారు మాడం…ఆ ప్లేస్ ఎంత బావుందో తెలుసా…కొంచం వీలుగా ఉంటె నాది పెట్టేసేవాడిని..

కొంచం వెనక్కి వొంగి: ఏంటది అంది..

అవినాష్: మధ్యాహ్నం చూసారు నా మొడ్డ…