శివ: అంటే దాని వల్వా కండరాలు ముడుచుకుని పీనిస్ ని పట్టేసుకుంటాయి. ఒకవేళ మోగ కుక్కనిలాగేసాము అనుకో దాని పీనిస్ ఆడదానితో ఇరుక్కుపోయి తెగిపోతుంది.
అది విని కాజల్ విచిత్రంగా (మీలాగే) ఆశ్చర్యపోయింది.
కాజల్: ఎందీ నిజమా?
శివ: హా… అందుకే మగ కుక్క కావాలనే కాల్లని కాళ్ళతో వెనక్కి పెట్టి బిగుసుకుంటుంది, ఒకవేళ మధ్యలోడిస్టర్బ్ అయినా ముందు అది బయటకి రాకుండా ఉంటుంది అని.
కాజల్ వ్యంగ్యంగా నవ్వుతూ,
కాజల్: అబ్బో బాగానే analysis చేసావు కుక్కల శృంగార క్రీడా కాండం మీద. అడగకపోయవా దాన్ని మీరు ఏపొజిషన్ లో ఉన్నప్పుడు ఎలా ఫీల్ అవుతారు అని.
శివ: కదా అడగాల్సింది నాకు ఆ ఆలోచన రాలేదు
కాజల్: ఎడ్డి శివ ఛీ పడుకో
శివ: హెయ్ పోని మనం ఇద్దరం కలిసి కనుక్కుందామా?
కాజల్ మళ్ళీ మొహం ముడుచుకుని చూసింది,
కాజల్: ఏంటీ?
శివ: ఆ పొజిషన్ లో నేను నువ్వు చేద్దామా?
కాజల్: పిచ్చా నీకు వేస్ట్ ఫెలో పడుకో
చేతిని కిందకి పామి, కాజల్ ఎడమ పిరుదు మెత్తగా అరచేతి నిండా పిసికాడు.
కాజల్: ఉం…
పిసికి డ్రెస్ పట్టుకుని మీదకి లాగుతున్నాడు. నడుము వరకు లాగి ఆగాడు.
శివ: చేద్దామా?
కాజల్: నో మెంటల్ నిద్రపోవా?
నవ్వుతున్నాడు.
కాజల్: ఎందుకు నవ్వు పిచ్చోడా
శివ: సర్లే పడుకో
మూడు గంటలు గడిచాక, కాజల్ కళ్ళు తెరిచింది. శివ నుదుట ముద్దు పెట్టి, కూర్చొని డ్రెస్సు పైకి అనుకుని, భుజాల మీదకి తొడుక్కుంది. లేచి washbasin లో మొహం కడుక్కుని, వంట గదికి వెళ్లి గిన్నె తీసి పాలు పోసి, చాయిపత్తి చెక్కర వేసి, మరగపెట్టింది. ఇంతలో శివ కూడా లేచి కూర్చున్నాడు. ఫోన్ లో టైం చూద్దామని తీస్తే, గంగ మెసేజెస్ ఉన్నాయి. మళ్ళీ ఎంటి అని చూసాడు.
గంగ: రేయ్ నాకు ఒక ముప్పై లక్షలు కావాలి? అక్కడే ఇల్లు కొనుక్కుందాం అనుకుంటున్న. ఇప్పుడు అడ్వాన్స్గా ముప్పై లక్షలు, ఇల్లు కోసం ఇంకో తొంబై లక్షలు కావాలి. Ready గా ఉంచు. ముందు నాకు ముప్పై లక్షలుఎవరితోనైనా పంపించు అడ్రస్ పంపిస్తాను.
శివ అది చూసిన వెంటనే, ఫోన్ కలిపాడు. అవతలవైపు,
కరుణ: హెల్లో
శివ: హెల్లో ప్రొఫెసర్….
కరుణ: చా….శివా ఎన్ని రోజులైంది రా నీతో మాట్లాడి, ఒక్కసారి కూడా ఫోన్ చెయ్యలేదు. నేను చేస్తే కట్చేస్తున్నావు. కాజల్ చేసుకుంది నిన్నే అంటగా
శివ: హా… మరి నువ్వు నా పెళ్ళికి రాలేదు కదా
కరుణ: ఎందుకొస్తానురా, నువ్వు చేసిన భాగోతం గుర్తులేదా, ఇక్కడ ఎంత సతమతం అయ్యానో.
శివ: సర్లే ఎలా ఉన్నావు
కరుణ: మొన్నటి దాకా బానే ఉన్న ఇగో ఇప్పుడు ఈ మనిషి చేసేవే నాకు గుండె పోటు తెస్తున్నాయి.
శివ: ఏది ఫోన్ ఇవ్వు
కరుణ: బాత్రూం లో ఉంది.
శివ: వచ్చాక ఫోన్ చెయ్యమని చెప్పు
కరుణ: కాజల్ ఎలా ఉందిరా?
శివ: తనకెంటి…. నా గురించి తెలీదా. నేను చేసిందంతా దానికోసమే.
కరుణ: ఫోన్ ఇవ్వరా పెళ్లి అని చెప్పింది కానీ నీతో అని చెప్పలేదు దొంగ పిల్ల
శివ: నేను నీకు తెలుసు అని తనకి తెలీదు కదా
కరుణ: సరే కానీ ఒకసారి ఇవ్వు మాట్లాడతాను.
శివ: ఇప్పుడు వద్దు ఇంకెప్పుడైన నేనే ఫోన్ చేపిస్తాను.
ఫోన్ పక్కన పెట్టి, లేచి మొహం కడుక్కొని, కాజల్ దగ్గరకి వెళ్ళాడు. మంచి నీళ్ళు తాగుతూ, తన పక్కననిలబడ్డాడు. కాజల్ కప్పులు ఛాయి కోసం అక్కడ పెట్టి, మరిగే దాకా చూస్తూ ఉంది. శివ తనకి దగ్గరగా జరిగికాజల్ లాగే పోయి గద్దె మీద రెండు చేతులు ఒరిగించి నిల్చున్నాడు.
కాజల్: పో అక్కడ కుర్చోపో
శివ: ఎందుకూ?
కాజల్: నువు మళ్ళీ ఎదో చేసేలా ఉన్నావు పో
తన వైపు తిరిగి, భుజం మీద కుడి చేతు వేసి, ఇంకో అడుగు చేరువయ్యాడు. శివ భుజం కాజల్ ఎడమభుజానికి తగిలింది.
శివ: చేయకుంటే నువ్వు తృప్తి పడేలా లేవు
కాజల్: హేయ్ జరుగు
అటు కుడి భుజం మీద ఉన్న చేతిని ఆమె మెడ చుట్టూరా తిప్పి, పైకి వచ్చి కాజల్ గదవని తన వైపుకిఅనుకుని, ముక్కుకి ముక్కూ తాకిస్తూ,
శివ: జరుగుతా కానీ ఆ టీ అయ్యేలోపు ఈ టీ ఇవ్వొచ్చుగా
తను శివ వైపు తిరిగి, శివ భుజాలు రెండు చేతులు వేసి, చిలిపిగా చిరునవ్వు చేస్తూ, చెంప మీద ముద్దుపెట్టి,
కాజల్: ఇలా అడగాల్సిన అవసరం లేదు పతి గారు.
శివ: హ్మ్మ్….
ఇద్దరూ ఒకరి చెంపలు ఒకరు రాసుకున, మహం మీద అటూ ఇటూ ముద్దులు పెట్టుకుంటూ ఉన్నారు. ఆమెమెడ మీద ఉన్న చేతిని కిందకి పంపి, కుడి పిరుదు మీద ఆనిచ్చి, మెత్తగా పట్టి దగ్గరకి లాక్కున్నాడు. కాజల్పరువాలు అతడి బహులో అధుముకుపోయాయి.
కాజల్: ఉం…. ఇలా అయితే రోజు గడిచినట్టే
శివ: ఉమ్మ…. అసలు ఈరోజు గడవకొడదే
కాజల్: వచ్చిన పని కానివ్వు బాబు
కాజల్ పెదాల మీద ఒక్క క్షణం పెదాలు తాకించాడు.
శివ: నువు పో నేను పోసుకొస్తా
కాజల్ వెళ్ళి సోఫాలో కూర్చుంది. రెండు నిమిషాలకి, శివ రెండు చేతుల్లో రెండు కప్పులు పట్టుకుని వచ్చాడు. కాజల్ ఒకటి తీసుకుంది. ఎదురెదురుగా కూర్చున్నారు. టీవీ చూస్తూ చాయి తాగుతూ ఉన్నారు.
కాజల్: underwear లేకుండా షార్ట్ ఎవరు వెస్కోమన్నరు నిన్ను
శివ: టీవీ చూడకుండా నన్నెందుకు చూస్తున్నవే పిచ్చిదాన
కాజల్: ఆ నువ్వు మాత్రం నన్నే చూస్తూ…..
శివ: ఎక్కడ ఏం కనపడుతుంది నాకు, ముడుచుకుని కూర్చున్నావు కదా
కాజల్ కి సిగ్గేసింది. నవ్వుతూ,
కాజల్: వేస్ట్ ఫెలొ, ఆ కళ్ళకు ఆకలి తీరదా అసలు.
శివ: అలా అనే బదులు చుపించొచ్చుగా?
నిల్చొని, చేతులు కిందకి దించి, డ్రెస్సు పైకి లేపుతూ,
కాజల్: చూస్కో మొత్తం బూతద్దం పెట్టి చూసుకో
శివ నవ్వుతూ లేచి ఆపి, కూర్చోపెట్టి,
శివ: ఎదొ ఊరికే అన్నా వద్దులే
కాసేపు ఇద్దరూ టీవీ చూస్తూ మౌనంగా ఉన్నారు. ఒక క్షణం ఒకరిని ఒకరు చుస్కున్నారు. మళ్ళీ టీవీచూస్తున్నారు.
కొన్ని క్షణాలలో ఇద్దరి చూపులూ కలిసాయి, విడిపోయాయి.
ఐదు నిమిషాలకి, మరోసారి ఇద్దరూ ఒకరి మొహం ఒకరు చూస్కున్నారు. నవ్వుకుని మళ్ళీ టీవీ వైపుచూసారు.
కాజల్ ఒకచేత్తో ఇంకో చేతు పట్టుకుని, తన అలజడి ఆపుకుంటుంది. శివ సోఫాలో ఒరిగి, షార్ట్ లో ఎడమచెయ్యి పెట్టుకొని, నలుపుకుంటున్నాడు.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
కాజల్ క్షణంలో డ్రెస్సు విప్పేసింది, శివ నిల్చొని షార్ట్ కిందకి లాగేసుకున్నాడు. వెంటనే వచ్చి కౌగిలించుకుంది, నడుము పట్టి పైకి లేపాడు. శివ చుట్టూ కాళ్ళు ముడిచింది, అలాగే ఎత్తుకుని పడకగదిలోకి పరిగెత్తి, బెడ్డులోపడేసి, మీద ఎక్కాడు.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
అదే రోజు,
సాయి దీపా పెళ్లి పత్రికలు పంచి ఇంటికి వస్తూ ఉంటే, మధ్యాహ్నం రెండు కావస్తుంది. దారి నడుమ హోటల్లో భోజనం చేసి, ఇక సాయి వాళ్ళ ఇంటి బాట పట్టారు.
దీపా: బావా మరి మనం పెల్లికే కలిసేది
సాయి: అయితే ఎంటే నేను ఉంటాగా పది రోజులు అప్పుడు, కొన్ని రోజులు నాతో వస్తా అన్నవుగా?
దీపా: అవును కానీ మరి
సాయి కార్ పక్కకి పోనిచ్చి, రోడ్డు పక్కన ఆపాడు, దీపా చెయ్యి తీసుకుని,
సాయి: ఏంటి చెప్పు?
దీపా: అదే రా మొన్న నేను వచ్చేసా, నువ్వు అడిగావు కదా
సాయి: దీపూ అయితే ఎంటే ఎలాగో మనకు పెల్లైతుంది ఇంకేంటి
దగ్గర తీసుకుని బుగ్గలు ముద్దు పెట్టాడు, దీపా బుగ్గకు బుగ్గ రాస్తూ, పెదాలు ముద్దు ఇచ్చింది. ఇక సాయికి ఆగట్లేదు, ముందుకు వొంగుతు నడుము పట్టుకుని, సీట్ నుంచి లేస్తూ, ఇద్దరూ గాఢంగా ముద్దు పెట్టుకున్నారు.