సంగీతం 1346

కొద్దిసేపటికే వాడు కాలేజీకెళ్లిపోయాడు. నేను వంట చేద్దామని మెల్లిగా కిచెన్ లోకెళ్ళాను. కొద్దిసేపటికి నాకెందుకో ప్యాంటీ పచ్చిగైనట్లనిపించింది. వెంటనే బాత్*రూంలో కెళ్ళి చీర లేపుకొని ప్యాంటీలో చెయ్యి పెట్టుకొని చూశాను. గుండె ఝల్లుమంది. నా ఆడతనంలోనుండి రసాలు కారిపోయి నా ప్యాంటీ సగం పచ్చిగైపోయింది. నా శరీరం నాకు తెలీకుండానే వాడి చేతుల స్పర్శను ఎంజాయ్ చేసింది. నన్ను నేనే నమ్మలేకపోయాను. ప్యాంటీ తీసేసి, శుభ్రంగా కడుక్కొని వేరే ప్యాంటీ వేసుకుని కిచెన్లోకెళ్ళాను.

ఎంత వద్దనుకున్నా ఆలోచనలన్నీ జరిగినదాని చుట్టే తిరుగుతున్నాయి. ఎందుకిలా జరిగింది. నా శరీరం వాడి స్పర్శను ఎందుకు ఎంజాయ్ చేసిందీ, నా ఆడతనం ఎందుకు ఉత్తేజితమైంది. ఎంత ఆలోచించినా అర్ధం కాలేదు. ఎలాగోలా వంటపనులు, ఇంటి పనులు ముగించుకుని స్నానం చేసి, తిని పడుకున్నాను. సాయంత్రం నిద్రలేవగానే మనసు కొంచెం కుదుటపడింది. సాయంత్రం పూట చేసే పనులు చేసుకోవడం పూర్తవుతుండగా వాడొచ్చిన చప్పుడయింది. ఎంత వద్దనుకున్నా వాణ్ణి పిలవాలనిపంచింది. కిచెన్ లోకెల్లి స్టౌపై పాలు పెట్టి, వాడి రూం దగ్గరకువెళ్ళి “ఒరే.. ప్రేమ్ టీ తాగతావా?” అనడిగాను. “వద్దు” అన్నాడు. నాకు తెలుసు వాడు వద్దంటాడని, అందుకే “కాఫీ” అన్నాను. “తాగుతానని” అన్నాడు. మళ్ళీ కిచెన్* లోకెళ్లి రెండు కాఫీ కలుపుకొచ్చాను. “బయటికి రారా” అని పిలిచాను. బయటకొచ్చాడు. కాఫీ ఇవ్వగానే తీసుకొని తాగి మళ్ళీ పుస్తకాలతో కుస్తీ ముదలెట్టాడు. వాణ్ణి డిస్టర్బ్ చేయడం ఇష్టం లేక నేనూ ఇంట్లోకి వెళ్ళిపోయాను. నాకు వంట్లో బాగలేదని తెలిసినా మా ఆయన ఎనిమిదిన్నర వరకు ఇంటికి రాలేదు. తర్వాత రోజు ఆయన డ్యూటీకి వెళ్ళిన తరువాత స్నానం చేసేముందు కాలు మసాజ్ నేనే చేసుకుందామని చూశాను. నావల్ల కాలేదు. నేను చేసుకుంటుంటే నొప్పి ఎక్కువవుతొందనిపించింది. అందుకే బయటికెళ్ళి వాడిని పిలిచాను. “ఏందక్కా” అన్నాడు. “ప్రేమ్ ..నాకు మసాజ్ చేసుకోవడం రావట్లేదురా..” అన్నాను. వాడు కొంచెం ఇబ్బంది పడుతూ “చూడక్కా..నీకెలా చెప్పాలో అర్థం కావట్లేదు. బావ లేని టైంలో నేను మీ ఇంట్లోకి రావడం మంచిది కాదు. ఎవరైనా చూస్తే బాగుండదు” అన్నాడు. “నిజమే ఎవరైనా చూస్తే బాగుండదు. కాని నా బాధ వాళ్ళకేమి తెలుసురా” అన్నాను. “మందికి కావాల్సింది నీ బాధ నా బాధ కాదక్కా, వాళ్ళు మాట్లాడుకోవడానికి ఒక టాపిక్ కావాలంతే” అన్నాడు. “సరేరా..నువ్వు చెప్పింది నిజమే… ఒక దారుంది. నీ రూంకు కిచెన్ కు మధ్య ఒక డోరుంది కదా అది తీస్తాను. ఆ డోర్ లో నుండి నువు రావచ్చు పోవచ్చు” అన్నాను. వాడు “అదికాదక్కా..” అని ఏదో అనబోయాడు. “నా కాలు నొప్పి తగ్గిస్తావా? లేదా?” అని సూటిగా అడిగాను. వాడు సరే అన్నాడు. నేను లోపలికెల్లి కిచెన్ డోర్ తాళం తీసి డోర్ ఓపెన్ చేశాను. వాడు లేపలికొచ్చాడు. వాడు రాగానే వెల్లకిలా పడుకున్నాను. నేనే చీర పైకి జరుపుకున్నాను. ఆయిల్ తీసుకొనివచ్చి నా పక్కన కూర్చున్నాడు. తన చేతులకు ఆయిల్ పూసుకొని మసాజ్ చేయడం మొదలు పెట్టాడు. వళ్ళంతా జువ్వుమంది. ఎంత వద్దనుకున్నా ఏదో తిమ్మిరిగా అనిపించింది. వాడి పరిస్థితేంటో చూద్దామని తల కొద్దిగా ఎత్తి చూశాను. వాడు కళ్ళు మూసుకొని మసాజ్ చేస్తున్నాడు. వాణ్ణి చూస్తే ముచ్చటేసింది. కొద్దిసేపటికి “అయిపోతుందక్కా” అన్నాడు. అబ్బా అప్పుడే అయిపోయిందా, ఇంకొద్దిసేపు అలాగే మసాజ్ చేస్తే బాగుండనిపించింది. నా ఆలోచనకు నన్ను నేనే తిట్టుకుంటూ పైకి లేచాను. వాడు వాడి రూంలో కెళ్తూ “అక్కా.. మళ్ళీ తాళమేసుకో” అంటూ వెళ్ళిపోయాడు. వాడి భయం చూసి నాకు నవ్వొచ్చింది. కిచెన్ లోకెల్లి తాళం వేసుకొని నేరుగా బాత్రూంలోకెళ్ళాను. ఈ రోజు మరీ దారుణం. నా ప్యాంటీ అంతా చిత్తడిచిత్తడిగా అయిపోయింది. ప్యాంటీ నా ఆడతనాన్ని శుభ్రంగా కడుక్కుని కిచెన్ లోకెళ్లి టీ పెట్టుకొని తాగాను. ఐనా అలజడి తగ్గలేదు. సోఫాలో కూర్చొని మళ్ళీ ఒకసారి చీరలేపుకొని నా చెయ్యిని ప్యాంటీ లోకి దూర్చాను. ఇంకా రసాలూరుతూనేఉన్నాయి. “చీ..చీ..” అని నన్ను నేనే తిట్టుకుంటూ స్నానం చేయడానికి బాత్రూంలోకెళ్ళాను.

అరగంటసేపు స్నానం చేసినా మనసు ప్రశాంతం కాలేదు. వంట చేసి, అన్నం తిని పడుకున్నాను. తర్వాతి రోజు కూడా అలాగే మసాజ్ చేయించుకున్నాను. నొప్పి పూర్తిగా తగ్గిపోయినా ఇంకా నొప్పిగా ఉందని మరో రెండు రోజులు కూడా మసాజ్ చేయించుకున్నాను. నా మానసిక స్థితి నాకే విచిత్రంగా అనిపించింది. కాకపోతే వాడెప్పుడూ అడ్వాన్స్ అయినట్లనిపించలేదు. వాడు రూంలోకొచ్చి నాలుగు నెలలు గడిచిపోయాయి.

మరికొన్ని రోజుల తర్వాత ఇల్లు కడుగుతుండగా కిచెన్ లో ఊరికుండలేక బియ్యం సంచులను పక్కకు జరుపుదామని, సంచి లేపడానికి ప్రయత్నించాను. అంతే నడుములో కలుక్కుమంది. నడుములో కండరాలు పట్టేసుకన్నాయి. నడుము కదల్చలేకపోయాను నా మీద నాకే కోపమొచ్చింది. అనవసరంగా బియ్యం బస్తాలు కదల్చాననిపించింది. చేస్తున్న పనిని అలాగే వదిలేసి వెళ్లి పడుకున్నాను. మధ్యాహ్నం మూడు గంటలకు మా ఆయన ఫోన్ చేసి తను రావడానికి రాత్రి పదకొండవుతుందని చెప్పి నేను మాట్లాడే లోగా ఫోన్ పెట్టేశాడు. నాల్గంటలనుండి వాడి కోసం ఎదురుచూస్తున్నాను. ఐదు గంటలకు వాడొచ్చిన చప్పుడయింది. వాడి మీద కోపమొచ్చింది. మెల్లగా కిచెన్ లోకెల్లి పిలిచాను. “ఏంటక్కా..” అన్నాడు. తాళం తీసి కోపంగా తలుపు తీశాను. “ఇంతవరకు ఎక్కడికెళ్లావురా” అన్నాను. నా తీరు చూసి వాడు అయోమయంగా “ఏమయిందక్కా ..?” అన్నాడు. “నీ గురించి గంట నుండి ఎదురుచూస్తున్నాను” అన్నాను. “సరే.. ఏంటో చెప్పక్కా…” అన్నాడు. నేను నిలబడలేక “ఇలా రారా” అంటూ లోపలికొచ్చాను. సోఫాలో కూర్చొని “నడుము లో పట్టుకుందిరా” అన్నాను. వాడు ఒకసారి ఇబ్బందిగా తల గోక్కొని “ఎలా? ఏం చేస్తుంటే పట్టుకుంది” అన్నాడు. “కిచెన్ లో బియ్యం బస్తా లేపుతుంటే నడుములో కలుక్కుమంది” అన్నాను. “నీకు బస్తాలెవరు లేపమన్నారు. నాకు చెప్పితే నేను బస్తాలు పక్కకు జరిపేవాడినికదా” అన్నాడు. “నువ్వు… నేను పలకరిస్తే తప్ప పలకవు. నేను పిలిస్తే తప్ప దగ్గరకు రావు. నీకెవరు పని చెప్తార్రా? నా కర్మ కాలి నాకీ ప్రాబ్లముండి కాని నిన్నసలు పలకరించనేవద్దు” అన్నాను ఉక్రోషంగా. “ఊఁ… తప్పయిపోయింది గాని, బస్తా ఎలా లేపావో చూయించక్కా” అన్నాడు. నేనెలా బస్తాలేపానో చూయించాను. “సరేగాని.. ఇక్కడొద్దు నా రూంలోకెల్దాం. ఇక్కడయితే కిందంతా ఆయిలవుతుంది” అన్నాడు. సరే అని వాడి రూంలోకి నడిచాను. వాడి రూంలోకి వెళ్ళగానే, “బోర్లా పడుకొక్కా” అన్నాడు. నేను బోర్లా పడుకున్నాను. “చీర కొంచెం కిందికి జరుపక్కా” అన్నాడు. నేను లంగాకున్న నాడను విప్పాను. తనే చీరను కిందికి జరిపి, వేళ్ళతో వత్తి చూడటం మొదలు పెట్టాడు.