రాధీ: “దీన్నేమనాలి; వాడు నా బ్రదర్ అని ఎప్పుడైనా చెప్పానా? మరి నిన్ను అక్కా అంటున్నగా?! నీకు కూడా బ్రదర్ అయితడా? దేడ్ దిమాగ్ ఊకే బాడీ పెంచుడు గాదు జర్ర దిమాగ్ పెట్టు………రాబే సాలే క్లాస్ కి వస్తలేవా? మీ అక్క ముఖం చూస్తే మూడోస్తదా?”
రమ్య: “గిట్ల బాడీ పెంచినగాబట్టే నా ఎమ్మట వస్తడు………….నీ అసుంటోల్ల ఎమ్మటగాదు”
రాధీ: “కమల్ వస్తవా రావా?……………….నీకు hug ఇస్తా అన్నా రావా?”
రమ్య: “నేను కిస్స్ ఇస్త రా..”
రాధీ: “నేను లిప్ to lip కిస్స్ ఇస్తా……..రా”
రమ్య: “అరేయ్ కమల్, నీ పిల్లలకి పాలిస్తా వస్తవా? Day and night ఎన్ని సార్లు కావాల్నంటే అన్నీ సార్లు”
కుమారి: “బెల్ రింగ్ అయింది ఏం చేస్తున్నారు క్లాస్కి పోకుండ……….గో to క్లాస్సెస్…………మూవ్.
EPISODE:
తొడల మధ్య చీరని దోపి నలుపుకొంటూ పిలిచింది కుమారి టీచర్.,
కుమారి టీచర్: “లచుమమ్మ ఏమయింది వీళ్ళిద్దరికీ…………కమల్ ఇంగరా…………”
కమల్: “ఒక్క నిమిషం మాడమ్” రాధీ వైపు చూస్తూ కుమారి టీచర్ కి ఆన్సర్ చేశాడు.
రాధీ: “కమల్ ఇక్కడి సంగతులు ఏమీ చేప్పద్దు”
కుమారి: “ఎందిరా… రానీకి గింతసేపు? ఏంది పూస్ పూస్ చెవుల గోరుక్కుంటున్నారు?”
రాధీ: “ఏం లేదు మాడమ్ క్లాస్ కి పోతున్నాం…”
కుమారి: “నేను నిన్నడిగిననా? నీ పేరా కమల్? ఏం సంగతి వాడేమ్మట….నువ్వేల్లు వాడస్తడు”
రాధీ: “…………………………..”
కుమారి: “నేనేం కోరుక్కుని తినగానీ పో…ఏంట్రా? దానితో హుషారీ లెక్కలు చేస్తున్నావా?! రాధీ నువ్వు క్లాస్కిపా………..నువ్వు గూడా పోరా…….మళ్ళా పంచాయితీలు పెట్టినరా?!!!!……….. ప్రిన్సిపల్ కాడికి తీస్కపోతా”…….. “లక్ష్మమ్మా………సాఫ్ సఫాయీ చేయిపిఛినవా? చేయిపీ మళ్ళా ఆర్డగంటయినంక వస్తా…………ఏంది తమాషా చొస్తున్నారా మీరు? Go to your classes……… చదువులు చట్టు బండలయినా వీళ్ళకి బుద్ది రాదు. ఏమనాల్నో ఎందో!?”
రాధీ, దూరం నుండి చూస్తున్న రమ్య కళ్ల ముందే కమల్ మణికట్టు పట్టుకుని క్లాస్ కి తీసుక్కుని వెళ్లిపోయింది.
రాధీ: “కమల్, రమ్య చాలా డేంజర్ రా…………..దున్నపోతులా లావుగా ఉంటుంది”
కమల్: “పాపం అది దున్నలా ఉంటుంది., నిజమేరా…, కానీ దానికేవ్వరూ ఫ్రెండ్స్ లేరు…అదేదో try చేస్తున్నది చెయ్యనీ రాదు…”
రాధీ: “అది అలానే ఉంటుందిరా………అర్ధం చేసుకో…………..దాన్ని పట్టించుకున్నమా నెత్తి తింటది…ఇంక మా గతేం గాను”
కమల్: “నీకేమయింది మంచిగానే ఉన్నావుగా….
రాధీ ఏదో అనబోయింది
ఇంతలో మధుసూదన్ రావు సర్ మాత్స్ క్లాస్ “A” సెక్షన్లో….పిన్ డ్రాప్ సైలెన్స్………ఆయన చెప్పే పద్దతికి కళ్ళు బోర్డుకి అంటక పోతయి. హాఫ్ ఆన్ హౌర్ క్లాస్ తరువాత డౌట్స్ క్లియర్ చేశాడు. మళ్ళీ హోం వర్క్. హోం వర్క్ మొదలవ్వగానే…………..నా నోట్ బుక్ సర్ కి ఇచ్చేశాను. బోర్డు మీద ఫుల్ గా ఉంటే అందరూ వ్రాసుకునేదాకా చెరపరు. ఎవ్వరిదైనా బుక్ లో వ్రాసేసి నోట్ చేసుకోమని ఇస్తారు. అందుకే నా బుక్ ఇచ్చి
కడుపు నొప్పి టాయిలెట్ అని చెప్పి బయలుదేరాను.
నాకు డౌట్ నా వెనుకే రాధి వచ్చేస్తోందని.
జెంట్స్ టాయిలేట్ కి వెళ్తూ వెనక్కి చూస్తే………….రాధీ, రమ్య క్లాస్స్ వైపు వెళ్తోంది. నేనెక్కడ దాని ఎనకమాల పడ్డానో అని దాని బంతులు చూస్తే పిచ్చెకిపోతుంది. రాధీ ముట్టుకొనివ్వట్లేదుగా రమ్యాని అడ్డం పెట్టుకోవాలి మళ్ళీ రాధీని పండబెట్టడానికి….
రమ్య హెవీ వెయిట్ ఛాంపియన్లా 6 అడుగుల హైట్ తో, చూస్తే భయ్యామ్ వేస్తుంది, అలా ఉంటుంది. అట్లాంటి బస్టీ ఫిగర్ని……….అలాంటి పొగరు పట్టిన పోట్ల గిత్తని వేసుకోవాలంటే లవడాలో దమ్ముండాలి కానీ satisfy చెయ్యాలంటే మాత్రం టెక్నిక్ ఉండాలి..
కానీ ఇందాక కుమారి టీచర్ హింట్ ఇచ్చింది కదా……బాత్రూమ్స్ ఒక గంటలో శుభ్రం చెయ్యాలి అని ………….అందుకే మధుసూదన రావు సర్ క్లాస్ అని అంత సేపు లవడాని కంట్రోల్ లో పెట్టుకున్నాను.
రాధీ దోలాడుకుంటూనే ఉంటుంది. వెదుకుతూనే ఉండు అన్న ad లో లా……
మనదారి రహదారి. దొంగదారులు ఉన్నాయిగా వెనకమాల window నుండి లేడీస్ టాయిలేట్ లోకి తొంగిచూస్తే………ఎవ్వరూ కనపడలేదు. కానీ వాయిస్ వినపడుతోంది రీసౌండ్ లో………ఎవ్వరూ లేరు కదా రూమ్ సౌండ్ కూడా కాళీ రూంలో రీసౌండ్లో వినపడుతుంది. ఆఖరికి ఊపిరి కొంచెం గట్టిగా తీసుకున్నా అది నిండుగా వినపడుతుంది.
లోపల కుమారీ టీచర్ లచుమమ్మ మాటలు వినపడుతున్నాయి.
లచుమమ్మ: “మాడమ్, వస్తాడంటారా………!?
కుమారి: “ఇచ్చిన హింట్ అర్ధమయ్యే ఉంటుందే…………క్లాస్ సార్ క్లాస్ గదే………….వస్తాడేమో?”
లచుమమ్మ: “మీకు…………..వాడంటే ఏం లేదా?”
కుమారీ: “ఏం లేదా? చస్తున్నానే………….దొంగ నాకొడుకు ఏం పెట్టి పెంచుతోందో వాళ్ళమ్మ, వాడి కొండచిలువని నువ్వు కూడా చూశావుగా?!”
లచుమమ్మ: (చూడ్డటమేంటి?! రోజూ దోపుకుంటున్నానే నీ పరోక్షంలో)
కుమారి: “గుర్తుకొచ్చినప్పుడల్లా నా మొగుణ్ణి చంపుకు తినేస్తున్నాను. నా కుతి చూసి పొద్దు పొద్దుగాల ఇల్లు ఇడిచిపెట్టి, పోద్దూకినంక మాపటేలకి వస్తాండు.
లచుమమ్మ: “గదెందమ్మ అట్లాంటివి?”
కుమారి: “ఏమనాలేనా……?! మా ఆయన నాకు ఏదో లంజ-దెయ్యం పట్టింది అంటున్నడు”
లచుమమ్మ: “పైనవి వతేడిదామ్మ……….సండ్లు వతాల్నా మాడమ్”
కుమారీ: “చెయ్యి పడితే వాడు జ్ఞాపకం వస్తాడే?………వస్తే రానీ…దా…. నొక్కి పెట్టు”
గోపికలు వంటి మీద ఒకటొకటిగా అన్నీ తెసేశారు అని చదివామ్ కానీ వీళ్ళిద్దరూ గోపికలు కాదు ఐనా ఒకొక్కటీ తీసేస్తుంటే దాచుకున్న ఆ బంతులు
ఆ హమ్మయో పొద్దు నుండీ లోపల పెట్టి బంధించింది అనద్దు గానీ ఊపిరి తీసెసింది.అనుకొంటూ స్వేచ్చగా బయట పడ్డాయి.
లచుమమ్మ: “ఎందమ్మ, అస్సలు నలగలేదు. మీ ఆయన చెయ్యి కూడా వేస్తలేడా?……..” అంటూ లచుమమ్మ ఆ బంతుల మీద చెయ్యి వేసింది.
కుమారి: “హమ్మా…………ఇవి కమల్ గాడి చేతులైతే ఎంత బాగుండే……….. వాడి చేతుల్లో నలగాలే………. హ హ హ హ హ హ మచికలు రాపాడించకే……….. ఇలా బాత్రూమ్ లో కాదే………..నా బెడ్ రూమ్ లో వాడితో…..హ అమ్మ్………ఆ అనిపించుకోవాలే………