ప్రసాద్ గాడు మధ్య మధ్యలో గొణుగుతున్నాడు. నాకు భయంగానే ఉంది. ప్రిన్సిపల్ కి తెలిస్తే………………మా ఇద్దరినీ డిస్మిస్ చేస్తుంది అని తెలుసు.
లక్ష్మమ్మ వచ్చింది. రాగానే ప్రసాద్ గాడు ఆత్రంగా కౌగిలించుకున్నాడు.
“ఏంటి అంతా ఆత్రంగా ఉందా?! ఎప్పుడైనా ఎవ్వర్నైనా బట్టల్లేకుండా చూశావా?”
“ఊహూ., చూళ్లేదు”
“పోనీ ఎవ్వరైనా చేసుకుంటూంటే చూశావా?”
“చూశాను”
“అవునా?! ఎవ్వరిని చూశావ్, ఎక్కడ చూశావ్?”
“ఇక్కడే, మీ ఇద్దరినీ”
“మా ఇద్దరినీ కాకుండా…ఇంకెవరిని చూశావ్”
“ఇంకెవరినీ చూల్లేదు”
“నీ షర్ట్ ఫ్యాంట్ తీ….”
“వామ్మో, ఎందుకు? ఒరేయ్ కమల్ చూడరా ఫ్యాంట్ షర్ట్ తీయ్యమంటోంది”.
“నన్ను కూడా అలానే తీయ్యమందిరా”
“అయితే నువ్వు కూడా తీ”
“నాకేం తెలియదు నేనెందుకు తీయ్యాలి?”
“ప్లీజ్ రా తీ కమల్, నాకు కొత్త కదా”
ప్రసాద్ గాడి చెవిలో “నాకు కూడా కొట్టేరా…నన్ను లొంగదీసుకుని నా మీద ఎక్కుతుంది., ప్రతి సారీ ఇంతే…..నాక్కూడా భయంగానే ఉందిరా”
“ఏంటి లేటు కన్నె కుర్రాడివి బట్టలు తీ నిన్ను ఈ రోజు కన్నె చెర నుండి విడిపిస్తా…..మీ ఇంట్లో ఈ సంగతి తెలుసా…..మీ అమ్మకి తెలుస్టే…..మరి నువ్వు కాలేజ్ నుండి వెళ్లలేదనుకో వాళ్ళు వచ్చేస్తారుగా….ఎలా?”
“ఏంట్రా అలా అంటోంది? కమల్ నూవ్వైనా చెప్పారా…..మా అమ్మకి తెలుస్టే….నన్ను చంపేస్తుంది. లేట్ అయితే ఇక్కడికే వస్తుంది. కమల్ నువ్వు మా ఇంటికి వెల్ల్. మా అమ్మకి చెప్పారా…ట్యూషనుకు డైరెక్ట్గా వెళ్ళాను అని నేను చెప్పమన్నానని చెప్పు అరగంట తరువాత వచ్చేస్తా….” అంటూ నన్ను బ్రతిమలాదాడు.
నేను లక్ష్మమ్మ వైపు చూశాను. లక్ష్మమ్మ వెళ్ళు అంటూ సైగ చేసింది.
“ప్రసాద్ జాగ్రత్తరా….” అంటూ నేను బయలు దేరాను. ఆ రూమ్ లో నుండి వచ్చి కిటికీ దగ్గర కనపడకుండా దాచుకున్నాను.
వాడు లక్ష్మమ్మ ఎదురుగా నిల్చున్నాడు.
వాడు ఇదివరలో చెప్పాడు; బట్టల్లేకుండా వాళ్ళ అమ్మనీ, లల్లీనీ చూశానని ఇప్పుడు విషయానికి వచ్చేసరికి ఎవ్వరినీ చూడలేదు అంటున్నాడు. ఆ టైమ్ కి వస్తే….ప్రతి ఒక్కడూ అంతేనేమో..?!
లక్ష్మమ్మ తన పైట జార్చింది.
జాకెట్ బిగ్గుతుగా కట్టినట్లుంది. గుబ్బలు ఊపిరాడక తన్నుకు వస్తున్నాయి. వామ్మో ఇది రెచ్చగొడితే అయిపోయ్యాడే ప్రసాద్ గాడు//.
లక్ష్మమ్మని అలా చూడ్డంతో వెంటనే షర్ట్ పాంట్ విప్పేశాడు.
లక్ష్మమ్మ కుచ్చిళ్ళు జార్చేసింది. 5 అంగుళాలు కిందకి కట్టింది ఎన్నో సంవత్సరాలు దెంగించుకుని దెంగించుకుని కింద పొట్ట నలిగి ముందుకు తన్నుకు వచ్చి నూగు ఓ మోస్తరుగా ఏంటి బానే కనపడుతోంది.
లంగాని ముందుకు లాగి లోపల మిఠాయి పొట్లం చూపించీ చూపించనట్లు చూపించీ “ఎలా ఉంది?” అంటూ అడిగింది. అప్పటికే ప్రసాద్ గాడు అండర్ వేర్ జార్చేశాడు
“మ్ బానే పెంచావ్”
నేనెలా ఉన్నానో చెప్పలేదు. అంటూ వయ్యారంగా వగలు బొటూ అడిగింది.
“బాగున్నావ్, నాకు నిన్ను దగ్గరగా చూస్తుంటే ఎదోలా ఉంది”
“దగ్గరకు రా……” అంది. వాడు ఆలశ్యం చేయకుండా ముందుకు వచ్చాడు.
“నా మీద చెయ్యి వేయి” అంటూ వాడి చెయ్యి తీసుకుని భుజం మీద వేసుకుంది.
“హ హ హ హ ……” అంటూ బ్రీథింగ్ తీసుకోలేక అః అః అః అః అః అః ఆహ్ అంటూ గట్టిగా లక్ష్మమ్మని కౌగిలించుకున్నాడు. నేను కమేరాకి పని చెప్పాను. ప్రసాద్ గాడు లక్ష్మమ్మ బొడ్డు దగ్గర తన చెస్ట్ ఆంచేసి తన లంగా మీద మూవ్మెంట్ ఇస్తూ కార్చేసుకున్నాడు.
“ఊఫ్, అనుకున్నాను కార్చేసుకుంటావాని” అంది లక్ష్మమ్మ.
నేను అక్కడి నుండి బయలుదేరాను. ప్రింట్ చేసే వాళ్ళు ఉన్నారేమో అని వెదుకుటూంటే మా భయ్యా కన్నయ్య గుర్తుకు వచ్చాడు. అదేనండీ ఛార్మీతో షూటింగ్లో స్టిల్ ఫొటోగ్రాఫర్ అన్నకి ఫోన్ చేసి ప్రింట్ చెయ్యడానికి అడిగాను. నీ ఇష్టమ్ రా….స్టూడియోలో కుర్రాడున్నాడు. నువ్వు వెళ్ళు డార్క్ రూమ్లో చెయ్యచ్చు. నీకు వచ్చుగా….అంటూ సలహా చెప్పాడు. ఫోటో ప్రింట్స్ తీసుకుని డార్క్ రూంలో ప్రింట్స్ వేసుకున్నాను. క్లియర్ గా వచ్చాయి.
ప్రసాద్ గాడు వాళ్ళ ఇంట్లో చెప్పమన్నాడు. మరిచిపోయి ఇంటికి వచ్చేశాను.
పరిమళ ఆంటీ ఇంకా రాలేదు. పుంసవనం ఏదో అన్నారు కదా…..
అప్పుడు గుర్తుకు వచ్చింది. కళ్యాణి ఒకత్తే ఉన్నాను అని చెప్పింది కదా….డాడి వచ్చారు. తినేసి, కంబైన్డ్ స్టడీ అని చెప్పి బైక్ తీసుకుని బయలుదేరాను.
దార్లో కొన్ని కొనుక్కుని వాళ్ళ ఫ్లాట్ కిందకు రాగానే తనకి ఫోన్ చేశాను.
“హలో….కమల్ నువ్వా…. ఇలా గుర్తుకు వచ్చాం ఏంటి సంగతి?”