“నువ్వేగా సాయంత్రం రమ్మన్నావ్”
“అవునా ఎక్కడున్నావ్? తాపీగా అడిగింది.
“ఇంటిదగ్గరే ఉన్నాను., నువ్వు ఓకే అంటే వస్తా…..”
“తెలివితేటలా….? ఏదో ఫ్లాట్ కింద ఉన్నట్లే చెప్పావ్”
“నీకిష్టం ఉందో లేదో అని డౌట్”
“నీకు రావాలని లేదు వారం క్రితమే చెప్పాను రమ్మని ఎక్కడోచ్చావ్?”
“నాకెందుకు ఇష్టం లేదు., నువ్వు ఇప్పుడు చెప్పు 5 మినిట్స్ లో నీ ముందు ఉంటాను”
“ఛా…..మాటలు కాదు బాబూ. ధైర్యం ఉంటే వచ్చి మాట్లాడాలి”
“రావచ్చూ…కానీ బైక్ ఎక్కడ పెట్టాలి?”
“కింద పార్కింగ్ లో ……ఇంకెక్కడ పెడతావ్…..”
నేను ఫోన్ ఆఫ్ చేయకుండా నెమ్మదిగా బైక్ తీసుకుని వాళ్ళ ఫ్లాట్ పార్కింగ్లో బైక్ పెట్టి
“ఒక్క నిమిషం” అంటూ మ్యూట్ లో పెట్టి వాళ్ళ ఫ్లాట్ కి చేరుకుని బెల్ కొట్టాను.
“హలో….” అన్నాను.
“హలో, చెప్పు ఎవ్వరో వచ్చారూ…చూసినా తరువాత మాట్లాడుతా అంటూ ఫోన్ పక్కనే పెట్టి డోర్ దగ్గరకి వచ్చి వ్యూ నుండి బయటికి చూసింది.
నేను కనపడకుండా తప్పుకున్నాను. మళ్ళీ ఫోన్ చెవి దగ్గర పెట్టుకుని పక్క వాళ్ళ బెల్ అనుకుంటా…..అంటూ చెప్పు ఎక్కడ? అని అడిగింది.
“నువ్వే చెప్పు” అంటూ మళ్ళీ బెల్ కొట్టాను. ఫోన్ లో బెల్ సౌండ్ వినపడినట్లుంది.
“ఓర్నాయినో…వచ్చేశావా?!” అంటూ గగబా ఫోన్ పెట్టేసి సెకండ్లో వచ్చేసి డోర్ తీసింది.
తను నైట్ సూట్ వేసుకుని ఉంది. తనని నఖశిఖ పర్యంతం చూసి అలానే చూస్తూ ఉండిపోయ్యాను.
కళ్యాణికి ఎక్కడలేని సిగ్గు ముంచుకొచ్చింది. “చూసింది చాల్లే రా….” అంటూ నా చెయ్యి పట్టుకుని లోపలికి తీసుకెళ్లింది.
“ఎన్నాళ్ళయింది రమ్మని ఇప్పుడు గుర్తుకు వచ్చానా?!” నన్ను తీసుకు వెళ్లింది. నేను తన వెనకే నడిచాను. నేను 8th సరయిన టైమ్ కి కంప్లీట్ చేసుంటే…తనకన్నా ఒక క్లాస్ ముందుండాలి. కానీ తను టెన్త్ లో నేను 8thలో తన నడుము కింద చకచకా కదులుతున్న పిర్రలూ., అవి కలిసే చోటు తొడలు ఆరతి బోడేల్లా….ముత్యలా స్తంబంలా…..
హుమ్., ఆడదానిలో ఇన్ని అందాలు ఎప్పుడూ ఆశ్చర్యం గులుపుతూనే ఉంటాయి. దేవుడా ఇంత అందాలు ఎలా సృష్టించావ్. నీకన్నా రసికుడు ఈ సృష్టిలో ఉండడేమో.?! అనుకుంటూ….
తనని వెనక నుండి గట్టిగా కౌగిలించుకున్నాను.
తను ఆగిపోయింది. నన్ను వెనుక నుండి చేతులు వెనక్కు పోనిచ్చి పట్టుకుని
“లోపల అమ్మావాళ్లు ఉన్నారు” అంది. హడలిపోయి సోఫాలో కూలబడ్డాను.
తను కిచెన్లోకి వెళ్ళి ప్లేట్లో బిర్యానీ పెట్టుకుని తీసుకు వచ్చింది. తింటూ ఉండు అంటూ లోపలికి వెళ్ళింది. ఆల్రెడీ తిన్నామ్ కదా….తినకపోతే నన్ను తినేస్తుంది. తను బెడ్ రూమ్లోకి వెళ్ళింది కాబట్టి నేను తను చూడకుండా రైస్ కొంచెం గిన్నెలో వేసేసి పీసెస్ తెచ్చుకున్నాను. బెడ్ రూమ్లో ఉంది. వాళ్ళ నాన్నా వాళ్ళు బయటకు వస్తే….వాళ్ళని పిలవడానికే అనుకుంటా…..లోపలికి వెళ్ళింది.
ఏవో మాటలు వినబడ్డాయి. “ఈ టైములో ఎవరే…” అంటూ ఎవ్వరిదో ఆడగొంతు.
అనవసరంగా బుక్ అయిపోయ్యను.
కమల్ వచ్చాడా?! అక్క డెలివేరి తరువాత ఇదే కదా రావడం…..ఇన్నాళ్ళకి మనం గుర్తుకు వచ్చామా మనం?! సరేలే, బిర్యానీ చేశావుగా అది పెట్టు, ఫ్రిడ్జ్ లో రైతా ఉంది మరిచిపోకు. ఈ రాత్రికి ఉంటాడుగా?! రేపు ఇంటల్లుడి మర్యాద చేద్దాం. కాస్త పడుకోనీ ….?!” అంది కళ్యాణీ వాళ్ళ అమ్మ.
సరే అమ్మా…. అంటూ
కళ్యాణి వాళ్ళ బెడ్ రూమ్ లో నుండ్ బయటికి వచ్చింది.
“అమ్మ నిన్ను రిలాక్స్ అవ్వమంది.
“నేను వెళ్తాను కళ్యాణీగారూ”
“కళ్యాణీ గారా?! అదేంటి కొత్తగా గారూ గీరు అంటూ”
“మీ అమ్మవాళ్లు వింటారుగా…..అందుకని”
“అందుకని., నేను పరాయిదాన్నయిపోయ్యానా?! మా అమ్మ నిద్రలో ఉంది. పర్లేదు”
“పర్లేదా….? ఏమన్నా చెయ్యొచ్చా?!”
“ఏమన్నా చెయ్యొచ్చు. కొంటె పనులు తప్ప”
“నీతో కొంటె పనులు ఏం చేస్తాను?”
“మరెవ్వరితో చేస్తావ్…డాక్టర్ నీతూతోనా?!”
“మరేం చెయ్యాలి కొంటెపనులు తప్పా…అంటూ తమరు అద్దం పడుతోంటే..”
“ఏం చెయ్యాలి బాబూ ఏం కొంటె పనులు చేస్తావో ఎంటో అని భయంగా ఉంది”
“ఏం చెయ్యనులే….ఇదిగో ఇలా కౌగిలించుకుంటాను” అంటూ కౌగిలించుకున్నాను.
కళ్యాణి ఊపిరి ఆడక బలంగా తీసుకోసాగింది.
వెనక నుండి కళ్యాణిని బలంగా చుట్టేశాను. నా చేతులు తన నడుము పట్టుకున్నాయి. తను వేసుకున్న డ్రస్ నలిగిపోతోంది. టాప్ పైకి లాగపోయ్యాను.
వద్దు అమ్మకి తెలిస్తే బాగోదు. అంటూ విడిపించుకోబోయింది.
“నీ కిష్టం లేదా” అంటూ పట్టు లూస్ చేశాను.
“నీకుందా ఇష్టం?” అంటూ వెటకారం నిండిన గొంతుతో అంది.
“అంటే…?” అన్నట్లు నేను తనని ప్రశ్నార్ధకంగా చూశాను.
“కనపడిన దాన్నల్లా దెంగడానికేగా…………….?” అంటూ విడిపించుకుని దూరం జరిగింది.
“నేనిప్పటివరకూ దేన్నీ దెంగలేదు.,” అంటూ సాలోచనగా చూశాను.