హితేష్: “మేరి రాణీ…, తుజే ఆజ్ జన్నత్ దికావుంగా….ఓ మేరి బచ్చేకి మా….మెరిసే చూడవావోగీ?”
కింద పెదవిని గట్టిగా కొరకసాగాడు.
పాపం జాలిగా వాడివైపు చూసింది. కానీ వీడు రాక్షసుడు కదా…
అలానే జెర్రి గొడ్డు లాంటి దడ్డుతో లాగి పొడుస్తున్నాడు. వాడి పోట్లకు పిర్రలు అద్దిరిపోతున్నాయ్. తపచ్ తపచ్ తపచ్ అంటూ పిర్రాలకి వాడి తొడలు తాటించి సౌండ్ రాసాగింది.
హితేష్: ఓ ఆ వాజ్ క్యాహాయ్, కిసీసే చుడ్వారహీహో?!”(ఏంటా శభ్దం ఎవ్వరితో నయినా దెంగించుకుంతున్నావా?”)
షాలిని: హా మేరె పతీ ఆ రహాహైనా? సుభా సుభా చుద్వారహీహూ. {అవును నామొగుడు వస్తున్నాడు కదా అని పొద్దు పొద్దుగల దెంగించుకుంటున్నా) అని వెటకారం గా అంది.
హితేష్: “హా చూడవావ్ చుడ్వావ్., బోస్డా నా బనే”
షాలిని: “చోడో మేరె షోహర్ ఆరహాహై మేరి చూత్ కో బోస్డా బనాదో……………హాయ్ ఐసేహీ చోడో చోడో చోడో మేరి మా స్స్ మే ఆ రహీ హూ…సునే ఆప్” గొంతులో వెటకారం మాత్రం తగ్గలేదు.
హితేష్: “అచ్చీ బాత్ హాయ్ ఆజావ్., ఫైర్ బీ క్యా కర్ రహీ హో” పెళ్ళాం మీద ఎనలేని నమ్మకం అయినా డౌట్ గా అడిగాడు.
షాలిని: ఏమీ చెయ్యట్లేదు. ఇప్పుడే లేచాను., నీ ఫోన్తో కాలు పట్టేసింది. కాలకృత్యాలకు వెళ్తుంటే కూర్చోవాలి కదా నొప్పిగా ఉంది.
హితేష్: “సరే నెమ్మదిగా రా…నేను స్టేషన్ లో వెయిట్ చేస్తాను” అంటూ ఫోన్ పెట్టేసాడు.
షాలిని: కమల్ ప్లీజ్ త్వరగా దెంగు., మళ్ళీ కావాలంటే ఎప్పుడైనా వేసుకో. కానీ నా మొగుడు వస్తున్నాడు. దేన్గారా నా రంకు మొగుడా….వాడికి అనుమానం వస్తే హా హా హా అలాగే దేంగరా….చంపేయ్…నా మొగుడు చెప్పినట్లు బోస్డికే ని చేసేయ్….. అంటూ తనకి కారడం మొదలవ్వడంతో…గుద్దని వాడి పాట్లకి అనుగుణంగా వెనక్కు తోయసాగింది.
ఇద్దరూ పది నిముషాలలో తమకంగా దెంగించుకొని కార్చేసుకున్నారు.
హాడావిడిగా బట్టలు కట్టేసుకుని వాచ్మాన్ కి 1000 రూపాయిలు ఇచ్చి బయలు దేరారు.watchman
కార్ రెడీ గా పెట్టాడు.
దార్లో కమల్ వాళ్ళ ఇంటిదగ్గర వదిలేసి తను స్టేషన్ కి వెళ్ళడానికి కార్ కదిలించింది. /139
కమల్ ని వాళ్ళ ఇంటిదగ్గర వదిలేసి తను స్టేషన్ కి వెళ్ళడానికి కార్ స్టార్ట్ చేసింది.
కార్ ని దౌడ్ తీయించసాగింది షాలినీ.
‘మొగుడితో ముచ్చట తీరలేదు కానీ….వీడు మాత్రం ముచ్చట తీరా దెంగి వదిలిపెట్టాడు. మళ్ళీ వీడికి అలవాటు పడితే నా గతేం కాను.
‘అమ్మో!….వీడి మొడ్డకు అలవాటు పడకూడదు. సస్సేమిరా….అలవాటు పడ్డామా??……అయినా నా మొగుడు కూడా బానే దెంగుతాడుగా…. వీడి లా మొడ్డ పూకడుక్కంతా దోపి దెంగకపోయినా…..బానే ఉంటుంది. ఏ నా మొగుడి దెబ్బ నాకు సరిపోదా?!; సరిపోతుందిలే…..’ ఇలా పరి పరి విదాల సాగిపోతున్నాయ్ శాలినీ ఆలోచనలు.
డ్రైవింగ్ చేస్తున్నా ఆలోచనలు ఒంట్లో కొత్త తిమ్మిరిలు రేపుతున్నాయి. వంటి మీద పైట నిలవనంటోంది. జారిన పైటని సర్దుకునే ప్రయత్నం కూడా చెయ్యట్లేదు.
ఊపిరికి జంట పొంగులు ఎగసి పడుతున్నాయ్. బలిసిన సౌందర్యం జాకెట్ లో బందీగా ఉండలేక జాకెట్ హుక్కుల మీద ప్రతాపం చూపిస్తున్నాయ్.
వాటిని తినేసేలా చూస్తున్న కమల్ ని అడిగేసింది “ఏ ఇంకా మోజు తీరలేదా? రాత్రి పగలు అనేది లేకుండా కుళ్ళబోడిచావ్ గా…….?! అలా తినేసేలా చూస్తున్నావ్?” అంటూ ప్యాంట్ మీంచే వాడి ఉబ్బును పట్టుకుని కస్సున నలిపెసింది.
“అబ్బా నొక్కకు., పైట సరి చేసుకోవచ్చుగా….?!” జారిన పైట చాటున బలిసిన బంగారు కొండల్ని చూస్తూ అడిగాడు.
“వీటిని చూసి లేపుకున్నావా?! అంత నచ్చాయా ఇవి?” అంటూ రెండు కొండల్నీ పైకి లేపి కువకువలాడించింది. వాటిని అమాంతం పట్టుకుని కస్సున నలిపేసాడు.
“హా మొరటోడివి రా చూడు పైన హుక్ తెగిపోయింది” అంది.
జారి సల్ల మధ్య పడిపోయింది ఆ హుక్. రెండు వేళ్ళని రెండు బంతుల మధ్య మృదువుగా తీసుకువెళ్ళి ఒక చన్ను పక్కకి జరిపి తీసి తనకిచ్చాడు..
వాడి స్పర్శకి ఒక్కసారిగా తొడల మధ్య చేమ్మలూరాయి. హా అంటూ సన్నగా మూలిగింది.
ఇంతలో హఠాత్తుగా వెనుకనుండి ఒక కార్ ఓవర్ టేక్ చేసి అడ్డంగా పెట్టారు. అదృష్టం; ఇంకో సెకండ్ లో గుద్దేసేదే………..క్రీచ్ మంటూ బ్రేక్ వేయడం తో కార్ ఆగింది.
ఆ కార్ లో నుండి విస విసా నడుచుకుంటూ దిగి కమల్ దగ్గరకు వచ్చింది. కార్ డోర్ నాక్ చేసింది. గ్లాస్ దించాడు. తను రాధిక వాళ్ళ మమ్మీ సంధ్య ఆంటీ.
విండో లో నుండి వాడి షర్టు కలర్ పట్టుకుని ముందుకు లాగి ఆ చెంప ఈ చెంపా వాయించేసింది.
“నీకు సిగ్గు శరం లేదా? 3 నెలలు అయ్యింది. ఒక్కసారికూడా చూడాలనిపించాలేదా? నువ్వూ అందరి మొగాళ్ళలానేనా…………..మీ మగాళ్ళు అందరూ ఇంతే……..” అంటూ వాడి చెయ్యి షాలిని సల్ల మీద ఉండటం చూసి “ఓహో దీన్ని మరిగావా? ఎవత్తివే నువ్వు ఆడదానివేనా ఇలా రోడ్ మీదే పిసికించుకుంటూన్నావ్, వాడు అంత నచ్చాడా? వాడి మొడ్డ నచ్చిందా? పోవే……………….అంటూ వీడి వైపు తిరిగి చూస్తూ ఉండు మళ్ళీ మాదగ్గిర్కే వస్తావ్ అప్పుడు చెపుతా”. అంటూ ఎలా వచ్చిందో అలానే వెళ్ళిపోయింది.
ఈ హఠాత్ పరిణామానికి ఇద్దరూ నేవ్వరపోయ్యారు. కమల్ గాడికి సౌండ్ లేదు.,
షాలిని: “కమల్ కమల్” అంటూ పిలిచేసరికి వాడు తేరుకున్నాడు “ఎవరు? ఎవరామే ఎందుకు నిన్నలా కొట్టింది. ఇలా వచ్చింది అలా కొట్టింది వెళ్ళిపోయింది. చూస్తే……….?!” అంటూ ఒక కన్నేగరేస్తూ అర్ధోక్తిలో ఆగిపోయింది.
“చూస్తే ఏంటి? ఆమె మా ఆంటీ షాలినీ”
“ఆహా, మీ ఆంటీనా? నేను మరీ అంత …………………నా?”
“నిజమే షాలూ.., నువ్వేమానుకున్నా సరే….”
“నాటకాలు ఆడకు., నువ్వు నన్ను వదలలేదు, మా అమ్మని కూడా వదల్లేదు. నిన్నెవడు నమ్మాలి. దాన్ని వాడుకుుని ఉంటావ్., దానికి ఏ కడుపో వచ్చుంటుంది. అందుకే నిన్ను వదల్లేక చడమడా తిట్టేసి లెంపలు వాయించి వెళ్ళిపోయింది”.
“అదేం లేదు షాలూ”..
“అలా అమాయకత్వం నటించకు, నీ పేస్ తేడా అని నాకు తెలుసు., ఊళ్ళో దేన్నీ వదిలిపెట్టవా…ఛీ”
“…………………………”వాళ్ళ ఇద్దరి మధ్య మౌనం రాజ్యమేలింది.
కమల్ షాలిని దగ్గరకు జరిగి బుగ్గల మీద చుమ్భించాడు.
“హు…..పెదాలు ఏం పాపం చేసాయ్. తను రాగానే నేను పరాయిదాన్ని అయిపోయ్యానా?”
మాటలు పూర్తయ్యే లోపు పెదాలను పెదాలతో మూసేసాడు.
“హుమ్….. డ్రైవింగ్ క…… ష్టం గా .స్ ………….ఉం………….ది”
డ్రైవింగ్ చేస్తున్న షాలినికి కార్ అదుపు చేయడం కష్టం గా ఉంది.
వాణ్ణి దూరంగా తోసేసి, దుర్మార్గుడివి రా ఏదోలా ఐస్ చేసేస్తావ్….దాన్ని వేసుకున్నావ్ కదూ….నేను ఏమీ అనుకోను ఏం జరిగిందో చెప్పు అంటూ వత్తిడి చేసింది.
దాంతో కమల్ కుండబద్దలు కొట్టేసాడు.
తోడపరిచం చేసిన పరిమళ పేరు మాత్రం చెప్పలేదు.
లలితతో మొదలైన కదనరంగం లలిత కన్యరికం; రాధిక పూదళాల మధ్య తేనెని గ్రోలడం;
ఆ పై రాధిక తల్లి సంధ్య ఆంటీని, సంధ్య ఆంటీ వాళ్ళ పనిమనిషి వసంత, సంధ్య ఫ్రెండ్ పబ్లిక్ ప్రాసిక్యూటర్ కౌసల్య, కొత్తగా పెళ్ళైన ఇన్స్పెక్టర్ నవ్య;
కానీ పరిమళ కడుపుతో ఉందని కానీ…..అక్క పావనిని ఖర్చు రాసేసిన విషయాన్ని గానీ; నిద్రలో కాల్లేసి వాణ్ణి నిద్రలేకుండా చేసి వాడి చేతిలో నలిగినా పావని అక్క వాళ్ళ వాళ్ళ అత్తమ్మని వేసుకుంది గానీ చెప్పలేదు.
శాలిని టీచర్ డ్రైవింగ్ చేస్తూనే వాణ్ణి ఎగా దిగా చూసింది.