ఉండదా రా,కనీసం వచ్చాక ఒక్కసారైనా మాట్లాడావా??
హబ్బా ,సరోజ కి తెలుసు గా నేనెంత బిజీ నో కాస్త అర్థం చేసుకోవా అన్నా..
మ్మ్ నీకే రా బిజీ, మేమే వెర్రి పువ్వులమ్ నీకోసం తిరిగి అలుసయ్యాము లే అంది వుడుక్కుంటూ.
మ్మ్మ్ అది అన్న మాట విషయం,వెంటనే లైన్ లోకి వచ్చి ఎలా ఉంది వెనకాల అన్నా నవ్వుతూ..
అర్థం కాని సరితా,ఏంటి వెనకాల రా నాకేమి బానే ఉంది అంది .
నీ ఎంకమ్మా, ఆ రోజు ఏదో ఇస్తానన్నావ్ గా అది ఎలా ఉంది అన్నా..
బల్బు వెలిగిన సరితా కి సిగ్గు ఎక్కువై ,మ్మ్ అన్నీ గుర్తుంటాయ్ కానీ దొరకవు లే..
ఎలాగూ ఈరోజు కాళీ నే గా మొదలెడదామా మన దుకాణం అన్నా.
సరోజ తెగ ఉత్సాహపడి,నేను రెడీ రా సంజూ,దాని సంగతి కనుక్కో అంది.
వెంటనే సరితా ,ఒరేయ్ ఈ రోజు కుదరదు రా ప్లీజ్ అర్థం చేసుకో అంది..
ఎందుకు కుదరదు అన్నా.
ఇంట్లో అందరూ వున్నారు గా అందుకే కుదరదు అంది..
సరే ఎక్కడికైనా బయటికి వెల్దామా అన్నా..
కుదరదు చంపేస్తారు,నేను రాను అంది నిక్కచ్చిగా.
సరే మరి ఎలా గుద్దరికం జరిగేది అన్నా..
ఇప్పటికి కుదరదు,ఇంకో రెండు వారాల తర్వాత మా ఇంట్లో అందరూ మా అమ్మమ్మ ఊరికి వెళ్తారు అప్పుడు పెడదాం మన దుకాణం అంది.
హబ్బా ఇప్పుడు నేను మీకోసం లేపుకుని వస్తే,ఇలా హ్యాండ్ ఇస్తావా అన్నా.
కావాలంటే దాన్ని కొట్టుకో అంది నవ్వుతూ..
నీ యబ్బా నిన్ను వదులుతాను అనుకున్నావా సరితా అంటూ ఎవరూ చూడకుండా పిర్ర ని గట్టిగా పిండా..
హబ్బా నీ సరసం ఆపు రా బాబూ,మళ్లీ ఇంటికి వెళ్తే తట్టుకోలేక వేళ్ళు పెట్టుకోవాలి అంది..
ఎందుకే ఇప్పుడే ఆ ఊరి బయట బంగళా దగ్గరికి పోయి ఒక దెబ్బ వేసుకుందాం పదా అన్నా.
.
అవునే అక్కడ ఎవరూ ఉండరు,సేఫ్ ప్లేస్ ఏమీ కాదు అని సరోజ ఉత్సాహపరిచింది సరితా ని..
సరితా ఒప్పుకొని,అయితే ఒక అర్ధ గంటే తర్వాత నేను ఉండను అని చెప్పేసరికి మాట్లాడుకుంటూ బంగళా లోకి ఎంటర్ అయ్యాము..
ఎందుకో సరితా తో మొదటి అనుభవం గుర్తొచ్చి,సరితా ఒకటి అడుగుతా ఏమీ అనుకోవు గా అన్నా..
అడుగు రా అంది ఆశ్చర్యం గా మొహం పెడుతూ..
నాతో నే నా నువ్వు ఫస్ట్ సెక్స్ చేసింది అన్నా..
ఒరేయ్ నేను బజారు దాన్ని కాదు,ఆరోజు రక్తం వచ్చేలా దెంగి మళ్లీ డౌట్ ఎందుకూ అంది చిరు కోపంతో..
హబ్బా అలా కాదు లేవే సరితా,కాస్త ఆగు అంటూ జేబు లోని తైలాన్ని దాని నుదుట రుద్దా..
ఆశ్చర్యం గా రక్తపు బొట్టు కనిపించేసరికి ,వెంటనే ఒసేయ్ సరితా నాకు ఏదైనా గిఫ్ట్ ఇవ్వవే త్వరగా అన్నా..
నీ యబ్బా ఏమైంది రా నీకు సడెన్ గా,ఏదో రాసావ్ ఏంటదీ అంది .
అదీ నిన్ను నా బానిస గా చేసుకుందామని అలా రాసాను లేవే అని మళ్ళీ గిఫ్ట్ ని అడిగా..
ఓస్ అంతేనా,దానికి రాయడం ఎందుకో అడిగితే నేనే నీ చుట్టూ పిచ్చి కుక్కలా తిరిగేదాన్ని గా అంటూ దాని దగ్గర ఉన్న ఒక కీ చైన్ ని నాకు ఇచ్చింది..
ఆనందంగా దాన్ని జేబులో వేసుకొని,సరితా ని బంగళా గోడ కి ఆనించి లిప్స్ కొరుకుతూ చప్పరిస్తూ కైపు ని ఎక్కించా..
కాసేపటి తర్వాత అందరూ నగ్నం గా తయారయ్యి యుద్దాన్ని సాగించాము.
సరోజ కుతిగా నా మొడ్డ ని జుర్రుకుంది,నేను ఇద్దరి పువ్వులని అర్ధ గంట సేపు అదర గొట్టి రసాన్ని విడిచేసా.
అలా వాళ్ళిద్దరికీ స్వర్గం చూపించి,మెల్లగా నాని గాడి దగ్గరకు వెళ్ళా.
వాడు అప్పుడే ఎక్కడికో వెళ్ళడానికి సిద్ధంగా వున్నాడు..
ఏరా నానీ ఎక్కడికీ ?
హబ్బా మామా ,హాలిడే ని ఫుల్లుగా ఎంజాయ్ చేద్దామనుకుంటే ఈ టూర్ ఒకటి పడింది రా అన్నాడు బాధగా
.
ఎక్కడికి రా టూర్?
మా అమ్మమ్మ దగ్గరకు..
అదేంటీ సడెన్ గా.
ఆ ముసలి ని ఇక్కడికి తీసుకురావాలి అంట.
హ్మ్మ్ సరే వెళ్లి రా,మళ్లీ ఎప్పుడు వచ్చేది అన్నా..
ఇక సాయంత్రమే.
సరే అని వాడికి సెండాఫ్ ఇచ్చి ఇంటికి వచ్చాను..
స్నానం చేసి తినేసి,ఓల్ రెడ్డి ఇచ్చిన ఆ సాధ్వి వాళ్ళ వంశ చరిత్ర ని చదువుదామని ఓపెన్ చేసా..
మొదటి పేజీ లో కళ్ళు మిరుమిట్లు గొలిపే కాంతితో ఎర్రగా నాలుగు రక్తపు చుక్కలు కనిపించాయి..
ఆ నాలుగూ సరిత, పల్లవి, సివంగి, సువర్ణా లవి అని రూఢి చేసుకున్నాక ఇంకో పేజీ తిప్పాను.
నా కళ్ళు ఆనందం,ఆశ్చర్యం, అభిమానం తో మిరుమిట్లు గొలిపాయి ఆ దృశ్యాన్ని చూసి.
పేజీ లో “సువర్ణా” దేవకాంతి తో ధగధగా మెరుస్తోంది చిరునవ్వు మొహంతో..
ఆ దృశ్యాన్ని చూసిన నాకు మనసులో ఆనందం అవధులు దాటింది.
ఆ అపురూప సుందరి జ్ఞాపకాలను తలుచుకొని మనసారా ఆ భావనలను కాసేపు గుర్తు చేసుకొని తియ్యటి ఆనందాన్ని పొందా.
కాసేపటికి ఇంకో పేజీ తిప్పాను…అంతే షాక్ తో బిర్రబిగుసుకు పోయా..ఆ దృశ్యాన్ని చూసి..
అంత భయానకంగా అనిపించింది ఆ దృశ్యం,ఒక్కసారిగా అనుకోని విధంగా నా కళ్లల్లో భయం,కోపం రెండూ ఎగసాయి.
అందులో సాధ్వి కుటుంబం వాళ్ళని అగ్ని లో ఆహుతి ఇస్తున్న దృశ్యం,అదీ పది మంది వికృత రూపపు మనుషులు..
వొళ్ళు జలదరించింది ఆ సన్నివేశాన్ని చూసి..
ఇది జరగబోతోందా?? నా వల్ల ఏమీ అవ్వదా వాళ్ళని కాపాడటానికి??అన్న సంశయం లో పడిపోయి ఆ బొమ్మ ని పదే పదే చూస్తున్నా.
కాసేపటికి నాకు ఒక ఉపాయం కనపడింది ఆ పేజీ లోని రక్తపు అక్షరాలలో..
హ్మ్మ్ ప్రస్తుతానికి చేసేదేమీ లేక దేవుడు పైనే భారం వేసి సరైన టైం కోసం వెయిట్ చేయాల్సిందే అని నిట్టూర్చి బాధతో కళ్ళు మూసుకున్నా..
మదిలో ఆ అమాయకపు “సువర్ణా” ఆలోచనలే కమ్ముకుంటున్నాయి పదే పదే..
అందులోని అక్షరాలని మననం చేసుకున్నా ఒక్కసారి..
“ఈ విపత్తు పరిష్కారానికి కాలమే నీకు మార్గం చూపుతుంది మధనుడా. వేచి చూడు తప్పక మార్గం కనిపిస్తుంది.
కానీ కచ్చితంగా ఇంకో రెండు పౌర్ణమి ల తర్వాత ఈ కార్యాన్ని పూర్తి చేయాల్సి ఉంటుంది లేకుంటే మా కుటుంబం అంతమే”.
అంతుపట్టలేదు ఎలా ఆ మార్గం నాకు కనిపిస్తుంది అని..
తీవ్రమైన బాధతో అలాగే నిద్రలోకి జారుకున్నా..
నన్ను ఎవరో తట్టి లేపుతున్నట్లు అనిపించి కళ్ళు తెరిస్తే,ఎదురుగా అర్చనా వదిన.
ఏమి వదినా,ఇలా వచ్చావ్ అన్నా..