రొమాంటిక్ చర్చ్నింగ్ 9 410

సుఖంగా నిద్ర పట్టింది… నిద్రపోయా.

పొద్దున్నే లేచేసరికి 6.30 అయింది…

ఈ మూడు రోజులు ఆంటీ, అత్త, సరితా, సరోజ ,సింధు ల సహవాసం తో భలేగా గడిచిపోయింది, ఇప్పుడు ఇంక కాలేజ్..

కాలేజ్ లో అందరినీ చూడొచ్చు అన్న ఉత్సాహంతో త్వరగా రెడీ అయ్యి ఆంటీ కి ఒక హాయ్ చెప్పి అత్త దగ్గరకు వెళ్ళా..

అత్త ఇల్లు అంతా బంధువులు తో కల కల లాడుతోంది…

అత్తా అని పిలుస్తూ లోపలికి వెళ్ళా, హాల్ లో లేదు..

అంతలో ఒక చిన్నారి కిచెన్ లోపల ఉన్నారు పిన్ని అనేసరికి కిచెన్ లోకి వెళ్ళా..

అక్కడ అత్త మేము చూసిన ” రంగి” కి ఏవో జాగ్రత్తలు చెప్తోంది..

రంగి నన్ను చూసి నవ్వుతూ, అత్త మాటలు వింటోంది…

నేను మెల్లగా అత్త దగ్గరకు వెళ్లి ఏమత్తా పెద్ద బిజీ అయిపోయావే అన్నా వ్యంగంగా…

ఒసేయ్ రంగి నువ్ వెళ్లి పైన రూమ్స్ అన్నీ క్లీన్ చేయ్ అనేసరికి అది గుద్ద ఊపుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది…

ఏరా అల్లుడూ ఎలా ఉన్నావ్??బాగా కోపంగా ఉన్నట్లున్నావే అత్త పైన ఆహ్ ..

కోపం ఉంటే ఏమి చేయగలను లే, ఏంటి రంగి వచ్చింది ఇక్కడికి???

మ్మ్మ్ ఈరోజు అయినా కుదురుతుందో లేదో అల్లుడి దెబ్బ అని అంటూ, అది పని మనిషి గా వచ్చింది లే రా..

మ్మ్మ్ చూద్దాం ఈరోజు కుదరకపోతే వేరే బొక్క చూసుకుంటాను అని అనేసరికి, హబ్బా అల్లుడూ ఆ పని చేయకు రా బాబూ అస్సలే ఇప్పుడిప్పుడే సుఖం తెలుస్తోంది నీ దెబ్బకి,నన్ను దూరం పెట్టకు,ముందు ముందు నీ అత్త నీకే గా అంటూ ప్రేమగా చెప్పేసరికి గుద్ద పైన రెండు చేతులు వేసి బలంగా పిసుకుతూ లిప్స్ ని చప్పరించా..

మ్మ్మ్ హబ్బా వదలరా అందరూ వున్నారు ఎలాగోలా ఈరోజు సెట్ చేస్తా అంటూ విడిపించుకొని నీ పోటు వేయించుకోవాలి అని చాలా కసిగా ఉంది కానీ ఈ బంధువులు తో కుదరట్లా ఎలాగోలా ఇప్పటికి వదిలేయ్ అని హాల్ వైపు నడుస్తోంది..

నేను వెనకాలే నడుస్తూ హబ్బా అత్తా గుద్ద భలే పెంచావ్, దీని పని ఒక రోజు చెప్పాలి అంటూ టపీమని ఒకటి ఇచ్చేసరికి, మ్మ్మ్ బండ వెధవా నేను వద్దన్నా వదులుతావా మ్మ్మ్ కానిద్దువు లే వద్దనను అంటూ హాల్ లోకి వచ్చాము…

హాల్ లో ఇందాక పలకరించిన చిన్న పాప పక్కన ఒక పెద్ద పాప కూర్చొని ఉంది..

శ్రీదేవి కళ్ళు, అమాయకమైన దివ్య భారతి ఫేస్ తో నిండైన లేత అందాలతో తెగ శోభాయమానంగా ఉంది…

నా చూపులు పసిగట్టిన అత్త ఒసేయ్ పల్లవీ ఇతనే వే మన పూజ కి వెళ్ళేది అని అనేసరికి తను ఆశ్చర్యం తో నన్ను చూస్తూ ఏంటి పిన్ని ఇంత చిన్న పిల్లాడా వెళ్ళేది అంటూ నమ్మనట్లు ఫేస్ పెట్టింది..

ఆ మాట కి మా ఇద్దరికీ నవ్వొచ్చింది, అత్త నవ్వుతూ మన చేతుల్లో ఏముందే పల్లవీ అంతా సాధ్వి వాళ్ళ ఇష్టమే గా ఏమి చూసారో వీడిలో వీడినే పట్టు పట్టి ఎంచుకున్నారు…

పోనీలే పిన్నీ ఎలాగోలా ఈసారి మీ ఊరి నుండే వెళ్తున్నాడు అదే సంతోషం అంటూ నన్ను ఎగా దిగా చూసింది..

సరే అత్తా నేను వెళ్తున్నా కాలేజ్ కి అంటూ బయల్దేరుతుంటే పద రా నేనూ మీ ఇంటి దాకా వస్తాను అంటూ నాతో పాటు వస్తూ “ఏంటి రో పల్లవీ ని అంతలా చూస్తున్నావ్?”.

హబ్బా అలా ఏమీ లేదులే అత్తా ఎవరో కొత్తగా ఉంటే చూసా అన్నా కవర్ చేస్తూ..

నీ యబ్బా నేను నీ కన్నా పెద్ద దాన్ని నా దగ్గర వేషాలు వేయకు, నీ చూపులు పసిగట్టలేనంత వెర్రి దాన్ని కాదు అంది..

హబ్బా పసిగట్టావా, చూడ ముచ్చట గా ఉంటే చూసానులే, అయినా నేనేమి తినను లే నీ కూతురు ని అన్నా నవ్వుతూ…

నువ్వు తింటా అంటే నాకేమీ అభ్యంతరం లేదు రా కానీ చిన్న పిల్ల కాస్త వదిలేయ్ దాన్ని,ఏమైనా జరిగితే తల ఎత్తుకోలేను..

సరే లే అత్తా, నీకో విషయం చెప్పాలి రంగి గురించి అన్నా..

ఏంటి రా అనేసరికి నిన్న జరిగింది అంతా చెప్పేసాను..

ఓసి రంగీ మంచి పిల్ల అనుకున్నానే, పోనీలే మనకెందుకు?నీ యబ్బా ఇలాంటి రంకు మాటలు చెప్పి నాకు మూడ్ తెప్పించకు అంది..

ఆహా మూడ్ ఎక్కువైతే ఏంటట??

నీ యబ్బా, నిన్న నువ్వు వేసిన పోట్లు కి రాత్రంతా అవే ఆలోచనలు, తట్టుకోలేక పోయా ,నీకేమి తెలుసు నా బాధ ఎలా తీర్చుకోవాలో అని..

అంత ఉంటే నన్ను పిలవొచ్చు గా వచ్చి వాయించేవాన్ని..