సంజనా

“లేదు సర్… నేను మధ్యలో వదిలేయను… తప్పకుండా పని చేస్తాను… ఎట్టి పరిస్థితుల్లోనూ మానేయ్యను… నాకు ఇది చాలా అవసరం…” అంది సంజన గబగబా… తన కమిట్ మెంట్ ఆమె మాటల్లో స్పష్టంగా కనబడింది…
” ఓకే ఓకే… నువ్ అంత నమ్మకంగా చెప్తున్నావ్ కాబట్టి ఓకే…” అంటూ ముఖేష్ ఇంటర్వ్యూ కొనసాగించాడు… సంజనని రకరకాల ప్రశ్నలు అడిగాడు…
“నువ్ ఇంతకు ముందు ఏయే పనులు చేసేదానివి?”
“నీకు సాఫ్ట్వేర్ లో ఏయే విభాగాల్లో పరిచయం ఉంది..?”
” MAS గురించి నీకు ఏం తెలుసు”

“ఫలానా దాని గురించి తెలుసా…”
“ఫలానా సందర్భంలో నువ్ ఏం చేస్తావ్…”
ఇలా ప్రశ్నలు అడుగుతూ పోయాడు… సంజన జవాబులు చెప్తూ పోయింది…
ఒక అరగంట గడిచాక… “సంజనా… ఇప్పటివరకు జరిగిన ఇంటర్వ్యూ పట్ల నువేం అనుకుంటున్నావ్…? నీకీ జాబ్ వస్తుందనుకుంటున్నవా..” అని అడిగాడు ముఖేష్…
సంజన ఆ ప్రశ్న ఊహించలేదు… కొద్దిగా ఆలోచించి… ” సర్ జాబ్ వస్తుందా లేదా అనేదాని గురించి నేనేమీ చెప్పలేను… కానీ ఒక్కటి మాత్రం నిజం… మీరు అడిగిన అన్ని ప్రశ్నలకు నిజాయితీగా సమాధానం ఇచ్చాను…”

“Hmm… మంచి సమాధానం… అయితే నా ఒపీనియన్ ప్రకారం జాబ్ కు నువ్ సూట్ కాదు… దీనికి కావలసిన స్కిల్స్ నీకు ఉన్నట్టు నీ సమాధానాల ద్వారా నువ్ ఫుల్ గా ప్రూవ్ చేసుకోలేక పోయావ్…

ఇది టెక్నికల్ లేదా డెవలప్మెంట్ జాబ్ కాదు… బిసినెస్ ఓరియెంటెడ్ జాబ్… నువు ceo తో కలిసి పని చేయాల్సి ఉంటుంది… సీఈఓ తరపున సాఫ్ట్వేర్ కాంట్రాక్ట్స్ చదవాల్సి ఉంటుంది… వాటిమీద షార్ట్ నోట్స్ ప్రిపేర్ చెయ్యాలి… అవసరమైతే CTO లతో చర్చించాల్సి ఉంటుంది… ఇవన్నీ చేస్తూనే… మన క్లయింట్ అడిగితే ఏ జపనీస్ రెస్టౌరెంట్ నో బుక్ చేయవలసి ఉంటుంది… నాకెందుకో నువ్ ఇవన్నీ చేయలేవు అనిపిస్తుంది….”

“సర్ మీకిందాక చెప్పినట్టు …. ఎలా అయితే నిజాయితీగా సమాధానాలు చెప్పానో… అంతే నిజాయితీతో, నిబద్ధతతో మీరు అప్పగించిన ప్రతి పనినీ చేస్తాను… నాకు తెలియనివి చాలా ఉన్నాయని ఒప్పుకుంటాను.. కానీ వాటన్నిటినీ నేర్చుకుంటాను… నన్ను నమ్మండి… నాకా శక్తి, ఆసక్తీ ఉన్నాయి…. మీరు నాకో అవకాశం ఇచ్చి చూడండి… నేను మిమ్మల్ని కచ్చింతంగా డిసప్పాయింట్ చేయను…”
“సంజనా నువ్ చాలా స్మార్ట్ అని అర్థం అవుతుంది… నువ్ త్వరగా నేర్చుకోగలవని నేను నమ్ముతున్నాను… పైగా నీకు బలమైన రికమండేషన్ కూడా ఉంది…”

సంజన మనసులోనే ప్రియకి థాంక్స్ చెప్పుకుంది…
“ఓకే ఫైన్ సంజనా … నీకీ జాబ్ ఇవ్వడానికి నాకేం అభ్యంతరం లేదు… అయితే నువ్ ఒక నెలపాటు ట్రైనింగ్ తీసుకోవలసి ఉంటుంది… ట్రైనింగ్ పీరియడ్ కి కూడా శాలరీ ఇస్తాము… ట్రైనింగ్ చివర్లో ఒక వారం పాటు అమెరికాలోని మా కంపనీ హెడ్ క్వార్టర్స్ లో ట్రైనింగ్ కి అటెండ్ కావలసి ఉంటుంది…” అని చెప్తూ కాసేపు ఆగాడు ముఖేష్….
సంజన అంత మంచి జాబ్ తనకు వచ్చిందని స్టన్ అయిపోయింది…

“చూడు సంజనా ఇది హై లెవెల్ ట్రైనింగ్… దీనికి సుమారు 10 లక్షల దాకా ఖర్చు అవుతుంది… ఇప్పటికే ఇంకో ఆరుగురిని ఈ ట్రైనింగ్ కి ఎంపిక చేసాం… నువ్ ఒప్పుకుంటే నీ పేరు కూడా లిస్టులో చేరుస్తాను… అయితే నువ్ కనీసం రెండేళ్ల పాటు మా కంపనీ లో పని చేస్తానని బాండ్ రాసి ఇవ్వాల్సి ఉంటుంది… ఒకవేళ నువ్ మధ్యలో మానేస్తే ట్రైనింగ్ అయిన ఖర్చు 10 లక్షలు కంపెనీకి కట్టాల్సి ఉంటది…”

సంజనకి కొద్దిగా భయం వేసింది… ఇక్కడ శాలరీ ఏంతో కూడా తెలియదు.. అలాంటిది పది లక్షల కు బాండ్ రాసివ్వడం సరైనదేనా అని ఆలోచిస్తుంది….
“ఇక నీ ప్యాకేజీ విషయానికి వస్తే ఏడాదికి 24 లక్షలు కంపనీ పే చేస్తుంది… వీటికి అదనంగా 30శాతం వరకు ఇతర అలవెన్సులు లభిస్తాయి…”
అంటూ ముఖేష్ ముగించాడు…
సంజన తన చెవులని తానే నమ్మలేకపోయింది…
“ఏమిటి … నెలకు రెండు లక్షలా…. నిజంగానేనా….” తనలో తాను అనుకుంది సంజన…
“సంజనా… ఎక్కడో ఆలోచిస్తున్నావు… నేను చెప్పిందంతా అర్థమైందా…. నీకు ఈ అగ్రిమెంట్ ఓకే నా…” అడిగాడు ముఖేష్…
“అదేం లేదు సర్ … సంతోషంలో ఏం మాట్లాడాలో తెలియక అలా ఉండిపోయాను అంతే… నేను చేరుతాను సర్… మీరడిగనట్టు రెండేళ్లకు అగ్రిమెంట్ ఇవ్వడానికి కూడా నేను సిద్దం… ఎప్పుడు జాయిన్ అవమంటారు” అంది సంజన సంతోశంగా….

“గుడ్… నాకు ఇప్పుడు ఒక అర్జెంట్ మీటింగ్ ఉంది… నువ్ వెళ్లి అనితను కలువు… మిగతా వివరాలన్నీ ఆమె చెప్తుంది…” అంటూ లేచాడు…
“చాలా చాలా థాంక్స్ సర్… ” అంటూ లేచింది సంజన…
“నాట్ టు మెన్షన్ ఇట్ సంజనా… చెప్పాకదా నీకు పెద్ద రికమండేషన్ ఉందని… దాన్ని నువ్ నిలబెట్టుకోవాలి…. ఆల్ ది బెస్ట్ ” అంటూ చెయ్యి చాచాడు…
సంజన మరో సారి ప్రియకి మనసులోనే థాంక్స్ చెప్పుకుంది
“తప్పకుండా సర్” అంటూ
సంజన ఇచ్చిన చేయిని అందుకొని గట్టిగా వత్తుతూ షేక్ చేసి వెళ్ళిపోయాడు ముఖేష్…
అతని నల్లని చేతుల్లో కోమలమైన తెల్లని సంజన చేతులు ఎర్రగా మారాయి..
ముఖేష్ బయటకు వెళ్లిన వెంటనే అనిత లోపలికి వచ్చింది… “కంగ్రాట్స్ సంజనా… నువ్ నక్కను తొక్కి వచ్చావు… పద నీకు ఆఫీస్ అంతా చూపిస్తాను… ఆలోపు నీ అపోయింట్మెంట్ లెటర్ కూడా రెడీ అవుతుంది…” అంటూ తనతో తీసుకెళ్లింది….
ఆ రోజు సాయంత్రం…..

ఇంటికి వెళ్లేముందే సంజన వివేక్ కి ఫోన్ చేసి విషయం చెప్పేసింది…
దాంతో ఇంటికి రాగానే వివేక్ సంజనని ఎత్తుకొని గాల్లో గిరగిరా తిప్పాడు… వివేక్ ఆనందానికి అవధులు లేవు ఆ క్షణంలో … పిల్లలు కూడా చప్పట్లు కొడుతూ కేరింతలు కొట్టారు… కారణం ఏంటో తెలియకపోయినా తమ తల్లిదండ్రుల సంతోషం చూసి వాళ్లకూ సంతోషం కలిగింది… సంజన అపోయింట్ మెంట్ ఆర్డర్ టేబుల్ మీద ఉంది… అప్పటికి పది సార్లయినా దాన్ని చదివి ఉంటాడు వివేక్ …

“సంజూ… నిజంగా వాళ్ళు నీకు ఈ జాబ్ ఇచ్చారంటే నమ్మబుద్దెయ్యట్లేదు…” అన్నాడు
సంజన కొంచెం ఇబ్బందిగా ఫీల్ అయింది ఆ మాటలతో… ఇప్పటికి పది సార్లు అన్నాడు వివేక్ ఆ మాట…
“అంటే నాకా అర్హత లేదంటావా వివేక్… “అడిగింది సంజన కాస్త కోపంగానే…
“నోనో నా ఉద్దేశ్యం అది కాదు డార్లింగ్… నీ కెపాసిటీ ఏంటో నాకు బాగా తెలుసు… దీనికి నువ్ అన్నిరకాలుగా అర్హురాలివే…కానీ వాళ్ళు ఇంత తక్కువ సమయంలో అది తెలుసుకోగలరని నేను అనుకోలేదు… ”

“అదంతా ప్రియ చలవ వివేక్… దాని సహకారం వల్లే నేనీ ఇంటర్వ్యూ సక్సెస్ ఫుల్ గా నెగ్గాను… ఇప్పుడు నేను వెంటనే వెళ్లి దానికి థాంక్స్ చెప్పి వస్తాను…. లేదంటే నాకీ రోజు నిద్ర పట్టదు…”
“అవును వెళ్ళిరా… నా తరపున కూడా ప్రియకు థాంక్స్ చెప్పు..” అంటూ పంపించాడు…
కాఫీ షాప్ లో ప్రియని కలవగానే “థాంక్యూ ప్రియా… నిజానికి నీకు థాంక్స్ చెప్పాడానికి ఆ మాట ఒక్కటి సరిపోదు…” అంటూ కౌగిలించుకుంది…. సంజన కళ్లెంబడి నీళ్లు కారుతున్నాయి….

“ఏయ్ పిచ్చిదానా ఎందుకే అంత ఎమోషనల్ అవుతావ్… అయినా నేనేం చేసాను చెప్పు… అక్కడ అవకాశం ఉందని మాత్రమే చెప్పాను…”
“లేదు ప్రియా… నీ మేలు మరిచిపోలేను… ముఖేష్ ఒకటికి రెండు సార్లు చెప్పాడు… నీ రికమండేషన్ వల్లే నాకీ జాబ్ ఇస్తున్నట్టు…”
“సంజనా నీకు అన్ని అర్హతలూ ఉన్నాయి కాబట్టే నీకు అది దొరికింది… బాగా పనిచేసి నిన్ను నువ్ మరొకసారి ప్రూవ్ చేసుకో…”
“తప్పకుండా ప్రియా… పూర్తి డెడికేషన్ తో వర్క్ చేస్తా…”

“ఓకే.. ఇప్పుడు ఇక వెళ్ళు… వెళ్లి పిల్లలతో, వివేక్ తో కలిసి సెలెబ్రెట్ చేసుకో…”
“ఓకే ప్రియా… థాంక్స్ వన్స్ అగైన్… బై…” అంటూ సంజన వెళ్ళిపోయింది…
సంతోషంగా సంజన వెళ్లినవైపే చూస్తూ కాఫీ షాప్ లోనే కూర్చుంది ప్రియ… సంజన కనుమరుగవ్వగానే ఆమె మొహంలో సంతోషం కూడా మాయమైంది…