సంజనా – Part 4 210

” ఓ.. అదా ఆ ప్రాబ్లం… మరైతే నువు వివేక్ ని బయటకి పంపించవచ్చుగా… ఇప్పుడు పంపించావుగా… అలాగే పంపించు…” గట్టిగా నవ్వుతూ అన్నాడు ఆనంద్… అతడు ఆమె వేళ్లతోను, అరచేతితోను ఆడుకోవడం మాత్రం ఆపలేదు…
సంజనకి ఏమనాలో అర్థం కాలేదు… తాను అనుకున్నది ఏదీ జరిగేలా అనిపించడంలేదు… ఇక తప్పదని డైరెక్టుగా విషయం చెప్పేసింది…
“అది కాదు సార్… చుట్టుపక్కల వాళ్ళు ఎవరైనా చూస్తే చాలా ఇబ్బంది అవుతుంది…”
” అలా అయితే వివేక్ ను ఇక్కడే ఉండమను… మనల్ని డిస్టర్బ్ చేయనంత వరకూ అతడు ఇక్కడ ఉంటే నాకేమీ అభ్యంతరం లేదు” అన్నాడు ఆనంద్ చుట్టూ చూస్తూ..

“అది మీ గెస్ట్ రూమ్ కదూ… ఈ రాత్రికి వివేక్ ని అందులో ఉండమను… ” ఎలాంటి తడబాటు లేకుండా చెప్పేసాడు ఆనంద్…
సంజనకి ఏం మాట్లాడాలో తెలియలేదు…అతని చెయ్యి ఇంకా ఆమె ఎడమ చేతిని నలుపుతూనే ఉంది… అతను సోఫాలో రిలాక్స్ గా కూర్చుని ఉన్నాడు… ఆమె అతనికి కుడివైపుగా సోఫా అంచు మీద అసౌకర్యంగా కూర్చుని ఉంది …
“Sir… ” అంటూ ఆమె ఏదో చెప్పబోయే లోపు ఆనంద్ ఆమె చేతిని వదిలి పిరుదులపై చెయ్యి వేసి నొక్కాడు…. సోఫాలో ముందుకు జరిగి కూర్చుని ఉండడంతో చాలా సేపట్నుంచి ఆమె జఘన భాగం అతన్ని ఊరిస్తూ కనిపిస్తున్నది… చివరికి అతని ఓపిక నశించింది… తన మొరటు చేతికి ఆమె సున్నితమైన లేత పిర్రల్ని బలిచేసాడు…

అతని చెయ్యి తన ఎడమ పిర్రపై పడగానే
“Aaahh… ” అంటూ అరిచింది సంజన… అప్పటికే చాలా సేపటినుండి అతని చేతిలో తన చెయ్యి నలగడం వల్ల ఆమెలో ఉద్రేకం మొదలయ్యింది… ఇప్పుడు అకస్మాత్తుగా అతని చేయ్యి తన వెనక చేస్తున్న రాపిడికి అది మరింత ఎక్కువ కాసాగింది…

“సర్… సర్… ” అని ఇప్పటికీ అంటూనే ఉంది సంజన… కానీ తనేం చెప్పాలనుకుందో మర్చిపోయింది…
ఆనంద్ సోఫా మీద ఉన్న తన ఎడమ చేతిని మెల్లిగా కదిలించి చూపుడు వేలును ఆమె పెదాలపై అనించి
” shhhhh…మాట్లాడొద్దు…” అన్నాడు హస్కీ గా… అతని కుడి చెయ్యి ఇంకా ఆమె పిరుదులను మర్ధిస్తూనే ఉంది… పెదాలపై ఆనించిన చూపుడు వేలిని అలాగే ఉంచి బొటనవేలితో ఆమె పెదాలని గట్టిగా రుద్దాడు….

“Mmmmmmm…. Aaaah ” అంటూ చిన్నగా మూలిగింది సంజన… ఆమె పెదాలు ఎర్రగా మారి పోయాయి… ఆనంద్ ఒక expert లాగా తన వేళ్ళతోనే సంజనను తనకు అనుకూలంగా మలుచుకుంటున్నాడు…
అతని కుడి చెయ్యి ఆమె పిరుదులను నిండుగా తడుముతూ నడుము వద్దకు చేరింది… ఒక్క క్షణం నడుము వెనక భాగాన్ని సున్నితంగా తడిమి ఒడుపుగా చేతిని లోపలికి నెట్టాడు… చీర, లంగా, పాంటీ ల గుండా అతని చెయ్యి ఆమె మెత్తని పిరుదులపై కి చేరింది …
“Aaahh ” అంటూ కళ్ళు తెరిచి ఆశ్చర్యంగా చూసింది సంజన…
ఆనంద్ ఆమెని పట్టించుకోకుండా తన ఎడమ చేయిని ఆమె భుజం పై ఉంచి సోఫా మీదికి వంచాడు… అతని ఫోర్స్ కి సోఫా మీదికి ఒరిగి జారగిలబడి కూర్చుంది సంజన… వెంటనే ఆనంద్ ఆమె మీదకి ఒరిగాడు… అతని కుడిచెయ్యి ఇంకా ఆమె పిరుదుల పైనే ఉంది… ఎడమ చేత్తో ఆమె పైటని లాగి ఒళ్ళో పడేశాడు… జాకెట్, బ్రా మీద నుండే ఆమె కుడి రొమ్మును ఒడిసి పట్టుకుని గట్టిగా పిసికాడు…

ముందు వెనక ఒకేసారి పిసకడం తో సంజన లో కామోద్రేకం ఒక్కసారిగా పెరిగిపోయింది… ఆమె ఆడతనం తడి తడిగా మారిపోయింది… ఇంత తొందరగా అతను ఇలా ప్రవర్తిస్తాడు అని ఆమె అసలు ఊహించలేదు… అప్పటివరకు మాట్లాడుకుంటున్న విషయం పూర్తిగా మరిచిపోయింది … రెండు నిమిషాల్లోనే మంత్రం వేసినట్లుగా ఆమెను లొంగదీసుకున్నాడు ఆనంద్…

సంజన సోఫా మీదికి తలను వాల్చి కళ్ళు మూసుకుంది… పైన కింద ఆనంద్ చేస్తున్న మర్ధన ఆమెను వశం తప్పేలా చేస్తున్ది…
” aaaaahhh” అంటూ మూలుగుతూ కళ్ళు గట్టిగా మూసుకుంది… భారంగా ఊపిరి తీస్తూ ఓర్చుకోవడానికి పెదాలను బిగించింది..
“స… స ..సర్ ప్లీజ్ …ఆపండి… ఆయన ఏ క్షణమైనా వచ్చేస్తాడు… ఇప్పుడొద్దు ప్లీజ్…” అంది మెలికలు తిరుగుతూ…
” hmmm… నువ్వు నా ఉంపుడుగత్తెవే కదా…” కుడి రొమ్ము నిపుల్ ని బ్లౌజ్, బ్రా మీదుగానే రెండు వేళ్ళతో పిసుకుతూ అడిగాడు ఆనంద్…
” Ssshhhh…aaah” అంటూ గట్టిగా మూలిగింది సంజన…
“సర్… ప్లీజ్… ఆయన వచ్చే…స్తా.. డూ. ” ముద్దగా పలికింది సంజన…

ముందు వెనుక మరింత ఒత్తిడిని పెంచుతు…
” చెప్పు… మరి… నువ్వు ఎవరు…” అడిగాడు ఆనంద్…
“నేను…. నేను… నేను మీ… మీ ఉంపుడు గత్తెను..” అంది సంజన… ఆ మాట పలుకుతుంటే ఆమె ఆడతనంలో రసాలు మరింతగా ఊరాయి…..
తన కుడి చేయిని ఆమె వెనకెత్తుల చీలిక మీద ఆడిస్తూ
” గట్టిగా చెప్పు” అన్నాడు ఆనంద్…
తట్టుకోలేక పోతుంది సంజన…
” నేను మీ ఉంపుడుగత్తె ని….aaaaaaahhh ” గట్టిగా అంటూ మూల్గింది ….
ఆనంద్ వెంటనే తన చేతుల్ని ఆమె మీద నుండి తీసేసాడు… సోఫా మీద వెనక్కి ఒరిగి కూర్చున్నాడు… సంజన వెంటనే కొంగు తీసి భుజాన వేసుకుంది… వేగంగా, భారంగా ఊపిరి తీసుకుంటూ సోఫా మీద అలాగే ఒరిగి కూర్చుంది…

” సంజనా.. నా ఉంపుడుగత్తె బ్రా, పాంటీ లు వేసుకుంటే నాకు ఇష్టం ఉండదు అని నీకు తెలుసు కదా??” అన్నాడు ఆనంద్…
వణుకుతున్న శరీరంతో అతనివైపు చూసింది సంజన …. ఆమెకు ఏమని సమాధానం చెప్పాలో తెలియలేదు…
“Ok… ఇప్పుడయినా ఆ పని చెయ్యి… వాటిని తీసేయి.. అలాగే ఇందాక నేను ఇచ్చిన వాటిల్లో ఒక వడ్డానపు గొలుసు ఉంది… దాన్ని నీ నడుముకి వేసుకో…” అన్నాడు..
సంజన ఇంకా అతన్నే చూస్తుంది… విపరీతమైన సిగ్గు బిడియం కలగడంతో తలదించుకుంది…
” ఉంపుడుగత్తె అన్నప్పుడు చెప్పిన పనిని చెప్పినట్టుగా చేయాలి… అర్థమైందా… వెళ్ళు… వెళ్లి నేను చెప్పినట్టు చెయ్
.” ఆర్డరేశాడు ఆనంద్…
మాట్లాడేందుకు ఎలాగో అవకాశం లేదు గనుక సంజన మౌనంగా లేచి బెడ్ రూం వైపు నడిచింది…
” ఇంకో విషయం వివేక్ ఈ రాత్రికి ఇక్కడే గెస్ట్ బెడ్ రూం లో ఉండొచ్చు…. ఆ విషయం గురించి నువ్వు ఎక్కువగా ఆలోచించనవసరం లేదు…” అన్నాడు …

తలదించుకుని మౌనంగా లోపలికి వెళ్ళింది సంజన… ఆనంద్ రఫ్ గా deal చేయడంతో ఆమె కొద్దిగా హడలి పోయింది.. వివేక్ ఇక్కడే ఉండొచ్చు అని ఆనంద్ అన్న మాటకి అకస్మాత్తుగా ఆమెకి ఇప్పుడు సంతోషంగానూ, ధైర్యంగానూ అనిపించసాగింది…
” కానీ వివేక్ మాత్రం ఏం చేయగలడు… అతన్ని ఆప గలడా… ఒకవేళ ఆనంద్ వివేక్ ను అవమానిస్తే…?” అనుకుంటూనే పార్సిల్ ఓపెన్ చేసింది… అందులో ఇంకో ఇంకో రెండు మూడు బాక్సులు కూడా ఉన్నాయి…. వాటిని కూడా తీసి చూద్దామని అనిపించినా వివేక్ వచ్చేస్తాడేమో అని మానుకుంది… వివేక్ వచ్చేలోపే తన పని పూర్తి చేసుకోవాలని గొలుసు తీసుకొని నడుముకి పెట్టుకుంది సంజన… బ్లౌజ్ హుక్స్ అన్నీ విప్పి పక్కన పెట్టింది…. బ్రా విప్పేసి, ప్యాంటి కిందికి లాగి తీసి వేసింది… తిరిగి బ్లౌజ్ తొడుక్కుంది… కొంగు వేసుకోకుండా ఒకసారి అద్దంలో చూసుకుంది… పల్చటి పసుపు రంగు బ్లౌజ్ నుండి ఆమె తెల్లటి పాలిండ్లు నల్లటి మచ్చలతో సహా స్పష్టంగా కనబడుతున్నాయి… ఆ చీరని, అంత పలుచగా ఉన్న బ్లౌస్ ని సెలెక్ట్ చేసుకుని వేసుకున్నందుకు తనని తాను తిట్టుకుంది సంజన…. బయట లిఫ్ట్ ఆగిన శబ్దం విని వివే క్ వచ్చినట్టున్నాడు అనుకుని గబగబా పైటని పాలిండ్ల కి అడ్డుగా వేసుకొని అద్దంలో చూసి సంతృప్తి చెంది బయటకు వచ్చింది…
ఆమె హాల్లోకి రాగానే తలుపు మీద తట్టిన శబ్దం వినబడింది… సంజన డోర్ తీద్దామని అటు వైపు వెళ్తుంటే ఆనంద్ లేచి ఆమెకు అడ్డు వచ్చాడు…
” హ్మ్మ్… ఇప్పుడు బాగున్నావ్ …. కానీ ఎందుకు ఇంకా సిగ్గు పడడం….” అంటూ దగ్గరగా వచ్చి ఒక రొమ్ము పూర్తి గా కనబడేలా కొంగుని సర్దాడు
” hmmm .. ఇప్పుడు వెళ్ళి డోర్ తియ్యి…” అని నవ్వుతూ పక్కకు తప్పుకున్నాడు…
సంజన గుండె లయ. తప్పింది …
” ఇలా చూస్తే వివేక్ ఏమనుకుంటాడు… దేవుడా… ఇప్పుడేం చేయాలి…” అనుకుంటూ అక్కడే నిలబడింది సంజన…
” వెళ్ళు డార్లింగ్… వెళ్లి డోర్ తీయ్.. మీ ఆయన వెయిట్ చేస్తున్నాడు” హాయిగా సోఫాలో కూర్చుని నవ్వుతూ అన్నాడు ఆనంద్…