అన్నట్లు అనుకి స్కూటీ కొనిచ్చింది వాళ్ళమ్మ తన బర్త్ డే కి.. నేను బాగ హైట్ కాబట్టి, ఆ స్కూటీ నాకు చాల చిన్నదిగా ఉంటుంది. అందుకే నేను కూర్చునేప్పుడు,బాగ వెనక్కి జరిగి కూర్చుంటా, అందువల్ల వెనక కూర్చునే వాళ్ళకి పెద్దగా సీట్ ఉండదు, ఇది నాకు ప్లస్ పాయింట్ ముఖ్యంగా ఆడవాళ్ళు కూర్చుంటే.ఇవ్వాళ అను మంచి కలర్ డ్రెస్ వేస్కుంది.అసలే నాకు పొద్దున్న అత్త ఇచ్చిన కిక్ ఇంకా పూర్తిగా మనసులోంచి వెళ్ళలేదు, ఇదేమో మంచి కసక్కులా ఉంటుంది, వయసులో ఉన్నోడెవరైనా ఊరికే కూర్చుంటాడా!!వెంటనే బండి స్టార్ట్ చేసి ముందుకు దూకించా, ఆ దెబ్బకి దూరంగా కూర్చున్న అను, ఒక్కసారిగా తుళ్ళిపది, నా పైన పడింది, “స్స్.. అబ్బా మెత్తగా తన గుబ్బలు నా వీపుకు తగిలాయి.
అసలే మంచి బాడీ షేప్, ఆ రెండు గుబ్బలు ఒత్తుగా, నా వీపులో గుచ్చుకుపోయాయి. “అబ్బా, మెల్లగ బావ, ఏంటీ ఇవ్వాళ మంచి హుషారుగా ఉన్నావ్?” అంటూ మళ్ళి ఎధావిధిగా సర్దుకుని కూర్చుంది. “ఏం లేదు అను, నీకు లేట్ అవుతుందని?” “పర్వాలేదులే, మెల్లగానే పోనీ..” అంటూ నా భుజాలపైన తన రెండు చేతులు వేసి, సర్దుకు కూర్చుంది. ధైర్యే సాహసే లక్ష్మి, ఈ నానుడి కఛ్ఛితంగా నాలాంటి వాడి కోసమే పుట్టింది. ఎన్ని రోజుల నుండి నేను అనుకి ప్రపోజ్ చేసి, తన మీద నాకున్న ప్రేమ వెల్లడి చేద్దామంటే ఎదో రకంగ ఆ ప్లాన్లన్ని పాడవతూ వచ్చాయి. “ధైర్యే సాహసే లక్ష్మి కాదు కాదు (అను)… ” అని అనుకుంటూ నా బాల్కనీలో పచార్లు చేస్తూ ఉండగా, బయట గేట్ శబ్దం వచ్చింది, “అత్తా!!” ఈ మధ్య అత్త చాల ఆందోళనల్లో ఉంటుంది. సదా ఎవ్వరితోనో ఫోన్లో మాట్లాడుతూనే ఉంటుంది.ఈ విషయం ఎలాగైనా ఇవ్వళ తేలచాలి అనుకుని, కిందకు వెళ్ళా. అప్పటికే అత్త ఇంట్లోకి వచ్చేసింది. “హయ్, చిన్నా ఏం చెస్తున్నవ్ రా, బాగ బోర్ కొడుతుందా? అను ఇంకా రాలేదా?” “లేదత్తా, వచ్చే టైం అయ్యింది. అత్తా, నీతో కొంచెం మాట్లాడాలి. అలా నాతో వస్తావ, బీచ్ దాక, నేను సాయంత్రాలు అలా బీచ్ వద్దకు వెళ్తుంటా.నీకు తెలుసుగా..” “ఏంట్రా విషయం, ఎమన్నా సీరియస్సా?” అంటూ బ్రుకుటి ముడివేసింది. “అవునత్తా, మాటర్ సెరియస్సే..” “సరే అయితె నాకు బీచ్ కి వచ్చే టైం లేదురా, సోరీ రా, పద మేడ మీదకు పోదాం, నీకు నాకు కాఫీ తెస్తా,” అంటూ ఇంట్లోకి వెళ్ళిపోయింది. నేను సరే ఇంకేంచేస్తాం అనుకుంటూ మేడపైకి వెళ్ళా, కాసేపు అయ్యిన తర్వాత అత్త కాఫీ కప్పులతో పైకి వచ్చింది. అసలే సముద్రానికి దగ్గరగా ఉండటంతో గాలి బానె వీస్తుంది. ఆ గాలికి అత్త వేస్కున్న నైటీ తన సరీరానికి అతుక్కుపోయి తన అందాలను బహిక్రుతం అవుతున్నాఇ. “అబ్బ ఎంత గాలిగా ఉందిరా ఇక్కడ..” అంటూ ఒక కాఫీ కప్పు నా చేతిలో పెట్టింది. “ఊ, ఇక చెప్పర, ఎంటి నీ సమస్య?” “నా సమస్యలేమి లేవు, నీ సమస్యలేమిటో నాకు చెప్పు..” “నా సమస్యలా? ఎమున్నాయి,అసలు నీకు ఎందుకలా అనిపించింది?” “నిన్ను చూస్తే ఎవరికైనా, ఎన్నో సమస్యలు ఉన్నయేమో అని అనిపిస్తుంది. మాటలు ఆపి చెప్పత్తా. నాకు కూడ చెప్పగూడదా?” “అబ్బే అదేంలేదురా, సమస్యలంటె పెద్దగా ఏమీ లేవు. కాని..” “కాని..” “కాని ఒక సమస్య వచ్చిపడిందిరా. పెద్దదేమి కాదు, కాని చిన్నది కూడా కాదు..” “అబ్బా ఈ ప్రాసలు ఆపి అసలు విషయం చెప్పత్తా..” “నేను ఇంతకు ముందు ఒక రెస్టారెంట్ నడిపే దానిని, నీకు తెలుసు కదా,” “ఆ తెలుసు, ఇప్పుడు అది ఎవరికో అమ్మేసి, వచ్చిన ప్రోఫిట్లొ కొంతా తీస్కుంటున్నావని, ఈ ఇల్లు కూడా అప్పుడే కట్టించావని చెప్పావ్ కూడా..” గుక్క తిప్పుకోకుండా వాళ్ళ జాతకం చెప్పినట్టు చెప్పా. “ఆ ఇప్పుడు ఆ పేమెంట్ గురించే సమస్యంతా, అల నా దగ్గిర హోటెల్ ని తీస్కున్న వాళ్ళు, ఇప్పుడు నాకు డబ్బులు ఎగ్గొడుతున్నారు. వచ్చిన ఆదాయంలో నా వాటా డబ్బులు ఇవ్వటం లేదు. అందుకే నేను ఈమధ్య ఫోన్లో కొంచెం ఎక్కువగా మాట్లాడుతూ కనిపించిఉంటా కదూ??” “అవునత్తా, అందుకే ఇలా నిన్ను అడగవలసి వచ్చింది. నేను ఎమన్న సహాయం చేయగలనేమో అనేన్సి.. మరి దీనికి పరిష్కారం ఏంటత్తా?” “అసలు నేను నీకు ఇవ్వాళ అదే చెబుదామని అనుకున్నా, రేపు నేను అను పూణే వెళ్తున్నాం. అక్కడె ఉండి, సమస్యలు తీరాకా, తిరిగి వస్తాము.అప్పటిదాకా, నువ్వు ఇక్కడే ఉండాలి రా చిన్నా, స్నేహకి ఒక్కతే ఉండాలంటే భయం. తనని కూడా తీకువెల్దాం అంటే, తను రానంది. సో, ఇక నిన్ను అడగక తప్పలేదు. ఏమి అనుకోకురా, నీకు అనవసరమైన శ్రమ పెడుతున్నా.” నాకు కొంచెం బాధ వేసింది.నేను అనుకి ఎలాగైనా నా లవ్ మాటర్ చెబుదామనుకుంటే ఇలా అయ్యిందేంటి? “అను ఎందుకత్తా, నేను నువ్వు వెల్దాం, నేను ఉంటే నీకు కూడా భరోసాగా ఉంటుంది కదా?” “మరేం లేదురా, ఆ హోటెల్ అను పేరుమీదా తీస్కున్నా, తను ఉండాలి అన్ని సంతకాలకి.” “ఒహ్, అలాగా, మరి ఎప్పుడు ప్రయాణం?” నీరసంగా అడిగా. “రేపు రాత్రికి.” “సరే అత్తా, ఏ విషయం నా దగ్గిర దాచనని ప్రమాణం చెయ్యి?” అంటూ చెయ్యి జాపాను. “పిచ్చోడా, నీ దగ్గర ఎందుకు దాస్తాను రా, అంటూ నా చేతిని తన చేతిలోకి తీకుని, ముద్దు పెట్టింది. నేను తనని నా దగ్గరకు తీస్కోని, తన నుదుటి పైన ముద్దు పెట్టా, హఠాత్తుగా జరిగిన ఈపరిమాణంతో అత్తా కొద్దిగా షాక్ అయ్యినా, కదలకుండా అలాగే నిలబడింది. తనని నేను గట్టిగా వాటేసుకుని, అలాగే నిలబడ్డ.తనూ నన్ను కావలించుకుని,నా గుండెలమీద తన తల పెట్టి ఉండిపోయింది. “అత్తా..” నా గొంతు హస్కీగా వచ్చింది “హూ ..” అత్త కూడా ఎదోలోకంలో ఉన్నట్లు అనింది “నన్ను విడిచి మల్లి వెళ్ళిపోవుగా?” చప్పున తల ఎత్తి నా కళ్ళలోకి చూసింది, “పిచ్చి కన్న, నిన్ను ఇంక పోగొట్టుకోనురా, ఎమైనా. నువ్వు నా బంగారానివి. నువ్వంటే నాకెంత ఇష్టమో టైం వచ్చినప్పుడు చెప్తా, ముందు నన్ను ని బిగి కౌగిలిలోంచి బయటకు వదులు” అంటూ నవ్వింది. ఆహా, ఎంత అందమైన మొహం, ఆ అందమైన పలువరుసా, నవ్వినప్పుడు తళుక్కున మెరిసే తన పల వరుస, ఎర్రని పెదాలు, చిన్ని చుబుకం, గుండ్రని బూరెల్లాంటి బుగ్గలు, ఇంత దగ్గరిగా చూస్తుంటె మనసు ఆగలేక, “ఉహు, నేను విడువను నిన్ను,విడిస్తే తుర్రుమని పారిపోతావ్ నన్ను విడిచి.” అని చిలిపిగా అన్నా. “నా బుజ్జి బంగారానివి కదూ,నాకు బోల్డన్ని పనులు ఉన్నయిరా, నీకు ఈ కూరంటే బాగ ఇష్టం?” అంటూ గోముగా అనినిది. నేను నా బిగి కౌగిలి ఇంకా బిగించాను, ఇప్పుడు అత్త అందాలన్ని నా పైన పడ్డట్లు అయ్యింది. తన మెత్త మెత్తని గుబ్బలు, అసలే నైటీ మీదుంది, కొంచెం గట్టిగా అదుముకున్న, అంతే, తన గుబ్బలు కువ కువ లాడుతూ,నా గుండెల్లో గుచ్చుకున్నయీ. వాటి మెత్తదనం వద్దనుకున్నా, తెలుస్తున్నది. దూది కంటే కొంచెం గట్టిగా ఉన్నాయి. నేను బాగ పొడవుగా ఉన్నందున కొంచెం చూపు మరల్చితే, తన స్తన ద్వయం తెల్లగ, పాల నురగ లాంటి కలర్లో మెరిసిపోతున్నాయి. పెద్దగా లేవు, చిన్నగా లేవు, కరెక్టుగా అరచేతిలో సరిపోయెటంతగా ఉన్నాయి, బాగ కండ పట్టి, సరైన నొక్కుడు లేక, నిలబడి ఉన్నాయి. వాడకం తక్కువే అనుకోవాలి. “నేను నిన్ను వదల బొమ్మాళి, వదలా..” అంటూ మరింతగా పట్టు బిగించేసా.