నేను తల ఎత్తి,తన వైపు చూశాను.తను సిగ్గుతో, ” ప్లీజ్…శివా…..ఇక చాలు” తన తొడల మధ్య ఉన్న నా తలను,మెల్లిగా నెట్టి,ఒక ప్రక్కకు ఒరిగి పడుకుంది.నేను మంచం ఎక్కి తన వెనుక వైపుగా ఒత్తిగిల్లి పడుకుని నా చెయ్యి తన సళ్ళ మీద వేశాను ఉద్రేకంతో ఇంకా ఎగిసెగిసి పడుతున్న,సల్లను మృదువుగా పిసుకుతూ,వీపుపై ముద్దు పెట్టి,చెదరిన తన అందమైన వంకీల జుట్టుతో నా మొహాన్ని దాచుకుని,ఆ కేశసుందర పరిమళాన్ని ఆస్వాదిస్తున్నాను.ఇద్దరి మధ్య కొద్దిసేపు మాటలు లేవు.
ఇద్దరి శ్వాస గదంతా వినబడుతోంది.కొంచసేపు నిస్సత్తువుగా ఉండిపోయాము.మెల్లిగా తన చేవిలో,మాలతీ టీచర్ ఇదే వంకతో తనను చూడవచ్చని.సింధు క్లాస్ రూంలోకి వెళ్ళిన తర్వాత బడి ఆవరణ అంతా కలయజూశాను.మాలతి జాడ కనబడ లేదు.నిరాశతో బైక్ ఎక్కాను,ఇంతలో రియర్ మిర్రర్ లో తను గేట్ దగ్గరకు వస్తున్నట్టు కనబడింది.బైక్ కీ ఆన్ చేయకుండా, స్టార్త్ చేస్తున్నట్టు కిక్ కొడుతున్నాను.
దగ్గరకు వచ్చిన మాలతి నన్ను చూసి పలకరింపుగా నవ్వింది.నేను బండి దిగి, నవ్వుతూ, “హలో….” అన్నాను. లేత గులాబి రంగు చీరలో,తాజాగా విరిసిన గులాబి పువ్వులా చక్కగా ఉంది.అదే మందహాసంతో ,తనతో బాటు ఉన్న సహటీచర్ ను పరిచయం చేసింది. ” శివా….షీ ఈజ్ సుధ, నీతో చెప్పాను కదా!! తనే ఈమే,సుధా…..హి ఈజ్ శివా.
సింధూస్ గార్డియన్.” ” ఓహ్..హలో మిస్స్…..హవ్ ఆర్ యూ…..?” సుధా నన్ను చూసి నవ్వుతూ, (మాలతి కంటే కొంచం చిన్న వయస్సు,నాజూకుగానే ఉంది.తెల్లగా,బొద్దుగా, నవ్వినప్పుడు బుగ్గ సొట్ట, ఒక ప్రత్యేకత.) ” ఐ యాం ఫైన్ శివా…థాంక్ యూ…” మాలతి నన్ను చూస్తూ, ” చెప్పు శివా…ఎలా ఉన్నవు..?చాలారోజులు అయ్యింది కలసి……..ఆర్ యూ నాట్ ఒకే….?” ” నో మిస్…..కొంచం బిజీ అంతే….మీరెలా ఉన్నారు….?సార్,పిల్లలు ఎలా ఉన్నారు….?”