గురువు గారికి చీకటి ధైర్యాన్నిచిందన్నమాట.పంపరపనస కాయలు పట్టుకుని నలిపేసి కొరికేయడు కదా? మీ ఫ్రెండ్ వచ్చి దెబ్బేసి వెళ్లాడని కట్టుకున్న వాడికి చెప్పలేం కదా? ఆ దూలం నాలో దిగితే చీరుకుపొతానేమో? ఒంట్లో రక్తమంతా తొడల్లోకి దిగుతూందన్న ఫీలింగ్.అతను ఒక అడుగు ముందుకడుగేసాడు. .ఇంకొక అడుగు . . .
ఇంకొక్క అడుగేస్తే..?? అంతే!!! చెయ్యి పట్టుకొగానే చాచి కొట్టడమే!!అంతే!!!ఆ చీకట్లోనే తొడల మధ్య వత్తుకుంటూ..
వేచి ఉన్నాను.అతను నావైపు కాకుండా గుమ్మం వైపు వెళ్లాడు.
” ఆ టీపాయ్ మీద ఉంచిన ప్యాకెట్ సీతారాం కు ఇవ్వండి.ఈ చీకట్లో మనం ఇలా
బాగుండదు.వస్తానండీ రేపు ఆఫీసు లొ అతణ్ని కలుస్తా”,అంటూ మూర్తి లేచి వెళ్లిపోయాడు.
నాకు మాత్రం అసంత్రుప్తి గా అనిపించింది.తొడల మధ్య చేరిన తడి ని
ఒత్తుకుంటూ ఉండి పొయాను.. . .
“ఇదిగో మిమ్మల్నే !! ఏంటా పిసుకుడు,పూరీల పిండి కాదు మెల్లిగా…”బోసి మొలతో ఆయన వొళ్లో కూర్చుని
సమ్మగా నలిపించుకుంటున్నాను.ఆయన బారు మగతనం నా పిర్రలని పొడిచేస్తూ ఉంది.లిఫ్ట్ లేపినట్లుగా ఆయన గారి
కడ్డీ నన్ను లేపేస్తోంది.నా చంకల్లో నుంచి రెండు చేతులూ పోనిచ్చి నావి పిసుకుతూ ఆయన వేడెక్కిపోతున్నారు.
ఆరజాపి నొక్కించుకుంటూ నేనూ గారాలు పోతున్నాను.
“ఏయ్ మొగుడా మెల్లిగా” అని నేను అంటున్నా కూడా ఆయన గారు సాయంత్రం మూర్తి తెచ్చిన బొమ్మల పుస్తకాలు చూస్తూ వేడెక్కి పొతున్నారు.నేను కూడ కరెంటు వచ్చినప్పటినుంచీ వాటినే చూసి చూసి బాయిలర్ లాగా మరిగిపోతున్నాను. కళ్లు మూసినా,తెరచినా నా కళ్ల ముందు మూర్తి గజ్జల మధ్య ఉబ్బు కనబడుతోంది.
రోజీ లేగ దూడలా అతని ఆవేశాన్ని మింగేయడం కనబడుతోంది.కళ్లు తెరిచాను. మా వారు చూస్తున్న బొమ్మ వైపు చూసాను.ఒక మగాడి మూరెడు మగతనం చేత్తో పట్టుకుని తాబేలు తల లా గుండు లా ఉన్న నాబ్(బాల్) ని నాలుక తో పొడుస్తుందో పిల్ల.అది చూడగానే నాలో తిమ్మిరి ఎక్కువైంది.
“అంత బారు యెవరికయినా ఉంటుందా” అన్నాను మా వారిది చేత్తో పట్టుకుని కసి గా విరిచేస్తూ.
దానికి మా ఆయన “ఆహా ఉంటుంది.అంతెందుకు మన మూర్తిది కూడ అంతే ఉంటుంది.ఆ రోజు రోజీ కుడుస్తుంటే చూసాను,
కాలాంతకురాలు అంతా మింగేసింది” అన్నారు .
Continue