మిగతా స్టాఫ్ అంతా వెళ్లిపోయారు…
రాజు లావణ్య మాత్రమే మిగిలారు…
ఆ టైం లో రాజు లావణ్య క్యాబిన్ కి వెళ్ళాడు…
సర్ అయిపోయింది అంటూ లేచింది లావణ్య…
రాజు లావణ్యని తనను ఎందుకు దూరం పెడుతున్నావని అడిగాడు…
లావణ్య ఏమీ లేదని చెప్పి తప్పించుకోబోయింది…
కానీ రాజు బలవంతం చేసే సరికి అసలు విషయం చెప్పింది…
అది విన్న రాజు షాక్ అయి అలాగే నుంచుండి పోయాడు..
రాజుని అలాగే వదిలేసి లావణ్య వెళ్ళిపోయింది..
రాజు అక్కడే కుర్చీలో కూలబడి పోయాడు…
రాజు ఎంత సేపైనా ఇంటికి రాకపోవడంతో అమ్మ నేను రాజుకి ఫోన్ చేసాం.. ఫోన్ స్విచ్ఆఫ్ వచ్చింది…
కంగారు పడుతూ నేను ఆఫీస్ కి వచ్చాను…
వచ్చే సరికి రాజు ఇంకా లావణ్య క్యాబిన్ లొనే ఉన్నాడు…
చాలా నీరసంగా కనబడ్డాడు… తన ముఖంలో విషాదం కొట్టొచ్చినట్టు కనబడుతుంది…
నేను వెళ్లి రాజు భుజం మీద చేయి వేసి పిలిచాను…
ఏమైంది.. ఎందుకు అలా ఉన్నవాని అడిగాను..
ఒకటికి రెండు సార్లు అడిగాక రాజు చెప్పాడు…
లావణ్య తనను వదిలేసింది అని…
ఎందుకు అని అడిగా నేను…
కారణం ఏదైతేనేమి దానికి నేను వద్దట అన్నాడు రాజు…
ఎందుకు వద్దు .. నిన్న మొన్నటి దాకా బాగానే ఉందిగా… ఇప్పుడేమైంది… అని అడిగా నేను…
రాజు కారణం చెప్పడానికి ఇష్టపడలేదు…
ఎంతో బలవంతం చేసిన మీదట అప్పుడు చెప్పాడు…
రాజు నేను సొంత అన్నదమ్ములం కాదని, ఈ బిసినెస్ , ఇతర ఆస్తుల్లో రాజుకి ఏ హక్కులూ లేవని ఢిల్లీ వెళ్ళినపుడు ప్రకాష్ చెప్పాడట…
ఏమీ లేని వాడిని చేసుకోవడం తనకు ఇష్టం లేదని చెప్పిందట…
ఆ మాట విన్న నాకు రక్తం సలసలా పొంగింది…
ఎవడు ఆ మాట అన్నది.. నీకు ఏమీ లేకపోవడం ఏమిటి .. ఈ క్షణం ఈ ఆస్తులన్నీ నీ పేరు మీద రాసేస్తా పద…
లావణ్య ఇంటికి వెళ్దాం అన్నా నేను…
నన్నుగా కాకుండా నా వెనక ఉండే ఆస్తిని చూసి వచ్చే లంజ నాకెందుకు అన్నాడు రాజు..
నేను షాక్ అయ్యాను…
అవును రవీ… అది నాకొద్దు… అదే కాదు ఇంకే ఆడదాన్ని నేను ఇక నమ్మను… అన్నాడు…
నేను రాజుకి నచ్చ జెప్పే ప్రయత్నం చేసినా రాజు వినలేదు…
మరుసటి రోజే లావణ్యని జాబ్ నుండి తీసేసాడు రాజు…
నేను ప్రకాష్ తో బిసినెస్ వ్యవహారాలన్నీ తెంచేసుకున్నాను…
Partnership లో ఉన్న బిసినెస్ లో మా వాటాని అమ్మేసాం… కష్టపడి పెంచిన వ్యాపారాన్ని మధ్యలో వడలాల్సి వచ్చినందుకు మేమేమీ బాధ పడలేదు… ప్రకాష్ లాంటి వాడితో ఉండకపోవడమే మంచిదనుకున్నాం…
ఇది జరిగిన నెల రోజులకే ప్రకాష్ లావణ్య పెళ్లి చేసుకున్నారని తెలిసింది… నాకు ప్రకాష్ మీద జాలి వేసింది…
కానీ ఆరు నెలలు తిరుగక ముందే ప్రకాష్ లావణ్యని బయటకు గెంటేశాడు…
దాంతో అది రోడ్డున పడింది… ఎక్కడా జాబ్ దొరకక బ్రోతల్ హౌస్ కి చేరిందని తెలిసింది…
నాకు నిజంగా సంతోషం వేసింది ఆ వార్త తెలిసిన రోజు… రాజు లాంటి మంచి వాడిని మోసం చేసిన దానికి తగిన శాస్తి జరిగిందనిపించింది…
అయితే లావణ్య వెళ్లిపోయిన నాటి నుండీ రాజులో చాలా మార్పు వచ్చింది… వాడు మళ్లీ మామూలు మనిషి కావడానికి చాలా సమయం పట్టింది … ఏడాది తర్వాత గానీ వాడు ఆ బాధ నుండి కొలుకోలేదు… తర్వాత రోజుల్లో లావణ్య ను మర్చిపోయినా… వాడు ఇంకో అమ్మాయిని పెళ్లి చేసుకునేందుకు ఇష్టపడలేదు… ఇక తన జన్మలో ఇంకో అమ్మాయిని నమ్మనని… పెళ్లి అనేది చేసుకొననని… కరాఖండిగా చెప్పాడు… అమ్మా, నేను చాలా చెపోయి చూశాం… కానీ వాడు ఒక రోజు అమ్మతో… తన పెళ్లి విషయం ఎత్తితే తనను చంపినంత ఒట్టు.. అని ఒట్టు పెట్టడంతో మేము ఇక వాడిని ఆ విషయంలో బలవంత పెట్టడం లేదు…” అని ముగించాడు రవి….
” అందుకేనా నేను ఈ రోజు పెళ్లి మాట ఎత్తగానే రాజు అలా వెళ్ళిపోయాడు… అత్తయ్య కూడా ఏమీ మాట్లాడకుండా వెళ్ళిపోయింది…” అన్నా నేను మెల్లిగా..
Next idi velli వడితో padukundi అంతేనా rotine story