స్మిత: నేను సినీమాకి వెళ్దామనే వచ్చానుగా అందుకే ఇదిగో ఈ ఎరుపు మినీ స్కర్ట్ పేంటీ లేకుండా వేసుకున్నాను.ఇక పైన నీలాగే తెల్లని షర్ట్ వేసుకున్నాను గా, కాకపొతే నీలా రెడ్ బ్రా వేసుకొలేదు, తెల్లని దే వేసుకున్నాను.
కోమలి: అవునే నీ సైజులు ఎంతే?
స్మిత: 36:32:34 ఎందుకు అడిగావే
కోమలి: ఊరుకేనే(స్మిత సైజులు మీకు తెలియాలి కదండి అందుకే అడిగాను), రా కొద్దిగా మొఖాలు కడుక్కొని మేకప్ చేసుకొని వెలదాం, టైం అయిపోతుంది.
అలా ఇద్దరు లంజలు టిప్ టాప్ గా తయ్యారయ్యి ఆటో ఎక్కి సినీమా హాల్ దగ్గరకి చేరుకున్నారు.పక్కనే ఉన్న హొటల్ లో కొద్దిగా తిన్నారనిపించి హాల్ కి వచ్చి బాల్కనీ టిక్కెట్లు తీసుకున్నారు.జనాలు పెద్దగా లేరు.లోపలికి వెళ్ళి చుట్టూ పరికించి చుసాము.బాల్కనీ లో మొత్తం గా ఓ పదిమంది ఉంటారేమో. చివరి వరుసలో సుమారుగా 40 ఏళ్ళ అతను మూలగా కూచున్నాడు. అతనికి ఒక 4 సీట్ల తరువాత ఒక కాలేజ్ కుర్రాడు కూచున్నాడు. వాళ్ళ ఇద్దరిమద్య కూచోవాలని నిర్నయించు కున్నాము.స్మిత వెళ్ళి కాలేజ్ అబ్బాయి పక్కన కూచుంది.నేను వెళ్ళి స్మిత పక్కన కూచున్నాను.
కోమలి: ఎమిటే ఎవరు లేరు, సినీమా బాగోలేదేమొనే?
స్మిత: అలాగే ఉందే, ఏమండి ఈ సినీమా బాగోలేదా? (అంది కుర్రాడి వైపు తిరిగి)
కుర్రాడు: ఏమొనండి నాకూ తెలీదు.
కోమలి: అతను కుడా మన బాపతు లాగుంది. ఎలాగు వచ్చాముగా చూసి మనమే తెలుసుకుందాం బాగుందో లేదో.
స్మిత: ఏం చెస్తుంటా రండి?
కోమలి మనసులో ఇలా అనుకుంటుంది)ఆ పూకులు నాకు తుంటాడు వాడు ఏమి వెలగబెడితే మనకేంటే, మన పూకులు ఎలా నాకించ్జుకోవాలో చూడవే.
కుర్రాడు:చదువు ఈమధ్యే అయిపోయింది.మా నాన్న గారి బిజినెస్ చూసుకొంటున్నాను.
స్మిత: ఏమి బిజినెస్?
కుర్రాడు: వైన్ బిజినెస్
స్మిత: అయితే లాభాలు బాగానే వుంటాయే
కుర్రాడు: బాగానే వున్నాయి.
స్మిత: మీకు పెళ్ళి అయిందా?
కుర్రాడు: లేదండి.
స్మిత: గర్ల్ ఫ్రెండ్ వుందా?
కుర్రాడు: లేదు.
కోమలి: కావాలా? దీన్ని తీసుకుపో.
Nice