ఓహ్ మై గాడ్ డాడీ 2640

Chapter : 5

దర్శనం అయిపోయాక, మా ఊరికి వెళ్ళడానికి బస్ స్టేండ్ చేరాము. బస్సు కోసం చూస్తూ ఉండగా, నాన్న తన చూపులతో నా శరీరాన్ని తడిమేస్తున్నాడు. అవును మరీ, లంగా ఓణీ వేస్తే ఎవరైనా అలానే తడిమేస్తారు మరి. చూపులతో పాటూ, అప్పుడప్పుడు చేతులు కూడా వేయడానికి ప్రయత్నించాడు గానీ, పక్కనే అమ్మ ఉండడంతో కుదరలేదు. నేను కావాలనే, నాన్న చూస్తున్నప్పుడు, ఓణిని పక్కకి లాగి బొడ్డును చూపించడం, పైట ను పాకి లాగి నా ఎత్తులు చూపించడం లాంటివి చేస్తున్నాను. అప్పుడు నాన్న చూపులు చూడాలీ, ఎవరూ లేకపోతే, నన్ను కసికసిగా నలిపేసేట్టు ఉన్నాయి. ఆ చూపులకే సగం తడిసిపోయింది నాకు.

ఇలా ఉండగా, కొద్ది సేపటికి బస్సు వచ్చింది. సీట్లు దొరికాయి గానీ, ఒక ఆడావిడ పక్కన ఒక సీటూ, మరో టూ సీటర్ మాత్రమే ఖాళీ ఉన్నాయి. అమ్మ ఆ ఆడావిడ పక్కన కూర్చోవడంతో, నేనూ నాన్నా ఒకే చోట కూర్చోవలసి వచ్చింది. నాన్న నా పక్కన కుర్చోగానే, “పిచ్చిపనులు చేయకుండా, బుద్దిగా కూర్చో..” అన్నాను. “పిచ్చిపనులంటే!?” అడిగాడు నాన్న అమాయకత్వం నటిస్తూ. “నిన్న హోటల్ దగ్గర చేసావుగా, అలాంటివి.” అన్నాను కచ్చిగా. అలా అన్నానే గానీ, నాన్న నన్ను కెలకకుండా ఉండడని నాకు తెలుసు. కెలికితే ప్రోబ్లం ఏమీ లేదు గానీ, తరవాత వేడెక్కి గిలగిలా కొట్టుకోవలసి వస్తుంది. అదీ నా బాధ. కానీ నేను ఊహించినట్టుగా, నాన్న నన్ను కెలక లేదు. టీవీలో వస్తున్న సినిమాను చూస్తూ కామ్ గా కూర్చున్నాడు. “మ్.. అయ్యగారికి బులబాటం తీరిపోయి ఉంటుందిలే..” అనుకుంటూ, నేను నెమ్మదిగా నిద్రలోకి జారుకున్నాను.

అలా ఎంతసేపు నిద్రలో ఉన్నానో తెలియదు గానీ, తొడల మీద ఏదో పాకుతున్నట్టు అయ్యి, మెలుకువ వచ్చింది. చూస్తే నాన్న చెయ్యి. నిద్దట్లో వేసాడా, కావాలని వేసాడా అనుకుంటూ, ఆయన మొహం లోకి చూసాను. నేను చూడగానే, నన్ను చూసి చిన్నగా నవ్వాడు. అది చూసి చప్పున మొహం తిప్పేసుకున్నాను. నాన్న నెమ్మదిగా నాకు దగ్గరగా జరిగాడు. అవతల పక్క సీట్ లో అమ్మ నిద్రపోతూ ఉంది. నాన్న ఏదైనా చేస్తూ ఉన్నప్పుడు, తనకి మెలుకువ వస్తే దొరికిపోతామని ఒకటే కంగారుగా ఉంది. నేను ఆ కంగారులో ఉండగానే, నాన్న చిన్నగా తన వేళ్ళతో నా తొడ మీద నొక్కాడు. నేను గబుక్కున కాళ్ళు ముడుచుకొని, “వద్దు నాన్నా, అమ్మ పక్కనే ఉంది ప్లీజ్..” అన్నాను. నేను అలా అనగానే, నాన్న పైకి లేచాడు. ఎందుకు లేచాడా అని చూస్తే, సూట్ కేస్ లోంచి పలచటి బ్లేంకెట్ బయటకి తీసాడు. తన ప్లేన్ అర్ధమై, “ఓ మై డాడ్!” అనుకున్నాను మనసులో. నాన్న నా పక్కన కూర్చొని, ఇద్దరిపైనా బ్లేంకెట్ కప్పి, “ఇప్పుడు నీ అమ్మకి మెలుకువ వచ్చినా ఫరవాలేదు కదా.” అన్నాడు.

“అబ్బా.. వద్దు నాన్నా, ప్లీ..జ్..”

“ఏం వద్దూ?”

“అదే, నువ్వేం చేద్దామనుకుంటున్నావో, అది వద్దు.”

“ఏం చేస్తాను నేనూ?”

“ఏం చేయవులే, పడుకో..”

“పడుకోడానికా దుప్పటి కప్పిందీ?”

“ప్చ్.. మరి దేనికీ!?”

బదులుగా నాన్న తన చేతిని నా తొడలపై వేసాడు. నా కాళ్ళు చిన్నగా వణకసాగాయి. అయినా కంట్రోల్ చేసుకుంటూ, “వద్దు నాన్నా..” అన్నాను. “ఏం చేయనులేవే..” అంటూ చిన్నగా వేళ్ళతో నిమిరాడు. నేను “మ్..” అని చిన్నగా నిట్టూర్చి, “అంతే, అంతకి మించి ఇంకేం చేయకు.” అన్నాను. “ఇలా కూడా చెయ్యొద్దా?” అంటూ చిన్నగా నొక్కాడు. “ఇస్.. అబ్బా.. నాన్నా..” అన్నాను. “సరే, నీకు ఎంతవరకూ నచ్చితే అంతవరకే చేస్తాను, సరేనా?” అన్నాడు అలాగే నా తొడను చిన్నగా నొక్కుతూ. ఒళ్ళంతా తిమ్మిరెక్కిపోతూ ఉండడంతో, అప్రయత్నంగానే “ఊఁ..” అన్నాను. నాన్న దగ్గరకి జరిగి చెవిలో “లంగా ఓణీ వేసుకొచ్చినందుకు థేంక్స్.” అన్నాడు. “నీ కోసం ఏమీ వేసుకురాలేదు.” అన్నాను నవ్వుతూ. “ఎందుకోసం వేసుకొస్తేనేం? ఇది అయితే సౌకర్యంగా ఉంటుంది.” అంటూ, నేను ఊహించని విధంగా, దుప్పటి చాటు చేసుకొని, నా లంగాని మోకాళ్ళపైకి ఎత్తేసాడు. “ఏయ్..” అని కంగారుగా అరవబోయి, అమ్మ లేస్తుందని తమాయించుకున్నాను. అప్పటికే నాన్న చేయి నగ్నంగా ఉన్న నా తొడపైకి వెచ్చగా చేరిపోయింది. దానిపై చిన్నగా వేళ్ళతో రాస్తూ, “అబ్బా.. ఎంత మెత్తగా ఉన్నాయిరా నీ తొడలూ..” అని, చిన్నగా వేళ్ళతో మసాజ్ చేయడం మొదలెట్టాడు. నాన్న అలా మసాజ్ చేస్తుంటే, నా ఒళ్ళు గాల్లో తేలిపోతున్నట్టు ఉంది. అంతలో ఇంకాస్త దగ్గరకి జరిగి, నా భుజాల చుట్టూ చేయి వేసి, దగ్గరకి లాక్కున్నాడు. ఆ తరవాత ఆ చేతిని నా మెడ మీదనుండి కిందకి జార్చి, నా బంతులపైకి వచ్చేట్టు ఉంచి, “ఎప్పుడైనా వీటిని నొక్కించుకున్నావా?” అన్నాడు. నాన్న అలా అడుగుతుంటే ఫుల్లుగా వేడెక్కిపోతుంది నాకు. ఆ వేడిలోనే “ఊఁహూఁ..” అన్నాను. “మరి నొక్కించుకుంటావా?” అన్నాడు వేళ్ళతో అలానే రాస్తూ. నేను ఏమీ మాట్లాడకుండా కాస్త దగ్గరకి జరిగాను.