కామదేవత – Part 27 119

తరువాత ఏమయ్యిందో ఇక చదవండి:-

ముందుగదిలో శారద, రమణిలు భవానీని ఎలాఐనా ఈ శుక్రవారం రాత్రి బ్రహ్మంతో సోభనం జరిపించాలని ఆలోచన చేస్తుండగా.. ఇంతలో సుబద్ర లేచి బట్టలు కట్టుకుని ముందుగదిలోకి వొచ్చి ఆలోచెనలలో వున్న శారద రమణిలని చూస్తూ ఎదన్న సమస్యా? అని అడిగింది..

దానికి శారద నవ్వుతూ.. అబ్బే.. అలాంటిదేమీ లేదు.. మీరు భవానీ నిద్దరలేస్తే భోజనాలు చేద్దామని చూస్తున్నాను అన్నాది..

శారద మాటలువింటూ .. రాత్రి ప్రయాణంలో నేనేమీ తినలేదు.. ప్రొదున్న మీరు పెట్టిన టిఫెను రమణి చేసిన అల్లరితో అరిగిపోయింది అని గల గలా నవ్వేస్తూ.. నాకు కూడా చాలా ఆకలిగా ఉన్నాది.. వుండండి భవానీని కూడా నిద్దరలేపి తీసుకువొస్తాను అందరం కలిసి భోజనాలు చేసేద్దాం.. అని అంటూ.. సుభద్ర పడగ్గదిలోకి వెళ్ళి భవానీని నిద్దరలేపి వొచ్చింది.

ఇంతలో రమణి, శారదలు ముందుగదిలో కంచాలు అవీ సర్ది భోజనాలకి ఏర్పాట్లు చేసేరు..

భవానీ కూడా లేచి కాళ్ళూ చేతులూ కడుక్కునివొచ్చి భోజనాలకి కూర్చున్నాది ..

వాళ్ళు భోజనాలు మొదలుపెట్టగానే.. రమణి సుబద్రతో.. ఐతే తొలిసారిగా నీకు కన్నెచెర విడిపించింది మీ తాతగారన్న మాట.. ఎంత అదృస్టవంతులు..? ఇంతకీ ఆరోజు మీ అమ్మా మీ అమ్మమ్మ వాళ్ళు పెళ్ళివాళ్ళింటికి వెళ్ళేక ఏంజరిగిందో పూర్తిగా చెప్పనే లేదు అన్నాది మళ్ళీ సుబద్రని ముగ్గులోకి లాగుతూ..

హబ్బా రమణీ.. నీకెప్పుడూ అదే యావలాగుందే.. పిల్లదాన్ని ఎదురుగా ఇప్పుడెందుకు ఆ మాటలు.. అన్నాది సుబద్ర..

భలేదానివే.. పిల్లదాని ఎదురుగా కిందంతా నాకించుకుని సుఖపడిపోగాలేనిది.. దాని ఎదురుగా మాట్లాడితే తప్పేమిటి .. మరేమీ పరవాలేదు.. మన అనుభవాలని పాఠాలుగా తీసుకుని పిల్లలు కూడా నేర్చుకుంటారులే.. సగంపెట్టి నారాయణా అంటే ఎలా అన్నాది శారద సుబద్రని ఎగదోస్తూ..

సుబద్ర నవ్వేస్తూ.. నన్ను రెచ్చగొట్టవొద్దు.. రెచ్చిపోతే నానోటివంట బూతులు ఆగవు అనేసింది..

నువ్వు ఎంతరెచ్చిపోతే మేము అంత ఎక్కువగా సుఖపడిపోతాము మరేమీపరవాలేదు.. నీకిష్టమొచ్చినంతగా రెచ్చిపో అన్నాది శారద కూడా నవ్వుతూ..

దానితో సుబద్ర మళ్ళీ తన తొలి అనుభవాన్ని చెప్పడం మొదలుపెట్టింది

ఆరోజు సాసంత్రం 7:00 గంటలకే నాకూ.. తాతయ్యకీ.. భోజనాలు పెట్టేసి.. అమ్మా.. అమ్మమ్మా.. ఇద్దరూ పట్టుచీరలు సింగారించుకుని వొంటినిండా నగలు దిగేసుకుని పెళ్ళివాళ్ళైంటికి వెళ్ళడానికి తెయారైయ్యేప్పటికీ రాత్రి 8:00 గంటలైపోయింది..

తాతయ్య వీధి అరుగుమీద కూర్చుని తనతో వూరి విషయాలు చెర్చించడానికి వొచ్చిన పెద్దమనుషులతో కబుర్లలో కూర్చున్నాడు.. నాకు ఎప్పుడెప్పుడు తాతయ్యతో మంచమెక్కుతానా అని ఒకటే ఇదిగా వుంది.. ఆరోజు సినీమా హాలులో నాగుద్దపాయల్లోనించీ బలంగా వొత్తుకున్న తాతయ్య మగతనమే పదె పదే గుర్తుకువొస్తూ నాతొడల్లో తడివూరిపోతూ వొళ్ళంతా ఎదోలా ఐపోతున్నాది.

అంతమందిలో తాతయ్యని రారమ్మని పిలవలేను.. అలా అని వొంటిలోనించీ పొంగుతున్న వేడీఅవిర్లని ఎలా చల్లార్చాలో తెలియక సతమతమైపోతున్నాను.. ఇంతలో నాగోడు భగవంతుడు వినిపించుకున్నట్లు అమ్మ తాతయ్యతో.. రాత్రంతా ఇలా అరుగుమీదనే కూర్చొని గడిపెయ్యకండి.. సుబద్ర అసలే జ్వరంపడి లేచింది.. ఈరోజు కాస్తంత తొందరగా మీ వ్యవహారాలని ముగించుకుని కాస్తంత సుబద్రని కూడా కనిపెట్టుకుని వుండండి.. మేము ఎంత తొందరగా వీలైతే అంతతొందరగా ఇంటికి వొచ్చేస్తాము అని అమ్మ తాతయ్యతో అనడం ముందుగదిలో కూర్చుని చింతపిక్కలు ఆడుకుంటున్న నా చెవుల్లో అమ్రుతం పోసినట్లుగా వినిపించింది.

దానికి తాతయ్య.. పిల్లదాన్ని నా గదిలో పందిరి మంచం పక్కన చిన్న మంచం వుందికదా.. అక్కడ పడుకోమను. ఇక్కడి వ్యవహారాలన్నీ ముగించుకుని నేను ఇంట్లోకి వొచ్చేసరికి అది నిద్దరపోయినా కానీ దానిని నేను ప్రత్యేకంగా కాపలా కాయనక్కరలేదు అన్నాడు తాతయ్య..

తాతయ్య మాటలతో నామనసు ఆనందంతో గంతులేసింది.. నా అంతట నేనుగా వెళ్ళి తాతయ్య పక్కన ఎలా పడుకోవాలా అని నామనసులో దొలుస్తున్న ప్రశ్నకి సమాధానం దొరికినట్టవ్వడంతో.. హమ్మయ్య అని నేను గుండెలనిండా గాలిపీల్చుకున్నాను..

తాతయ్య చెప్పిన మాటలు విన్నావుగా.. రాత్రంతా ఈ చింతపిక్కలు ఆడుకుంటూ కూర్చోకుండా తొందరగా వెళ్ళి పడుకో ఆజ్ఞాపించింది అమ్మ.. బుద్దిమంతురాలిలా అప్పుడే ఠక్కున టీ.వీ. ఆపేసి నేను తాతయ్య గదిలోకి వెళ్ళి తాతయ్య పందిరి మంచం మీద పడుకున్నాను..

నాన్నా.. నేనూ అమ్మా.. వెళ్ళి వొస్తాము అని అమ్మ తాతయ్యకి అమ్మ చెపుతున్న మాటలు గదిలో తాతయ్య పందిరిమంచం మీద పడుకున్న నాకు వినిపించేయి..

ఓ పది పదిహేను నిమిషాలు నేను ఎలాగో ఓర్చుకున్నాక ఇంక నాలో అసహనం పెరిగిపోయి లేచి వెళ్ళి వెధి అరుగుమీద కూర్చున్న తాతయ్య పక్కన కూర్చుంటూ.. తాతయ్యా మీ అందరికీ మంచినీళ్ళేమన్న తెచ్చి ఇవ్వమంటావా? అని అడిగేను..

తాతయ్య ప్రేమగా నా వీపునిమురుతూ.. నా బంగారు తల్లి.. దీనికి తాతయ్య అంటే ఎంత ప్రేమో అంటూ నా వీపునిమురుతూ నా నుదుటిమీద ముద్దుపెట్టుకుంటూ.. వొద్దులే తల్లీ.. నువ్వు లోపలికి వెళ్ళిపడుకో.. అసలే జ్వరం వొచ్చి తగ్గింది.. మళ్ళీ ఈ చలిగాలికి జ్వరం తిరగబెడితే కస్టం.. నేను ఒక్క 10/15 నిమిషాల్లో వొచ్చేసి నీకు కధలు చెపుతాను అంటూ తాతయ్య నా వీపు.. అందినంతమేర నా పిర్రలూ నిమిరేడు.. నేను సరే తాతయ్య అంటూ లేస్తూ నా సళ్ళని తాతయ్య భుజాలకి రాస్తూ లేచి వెళ్ళి గదిలో తాతయ్య పందిరి మంచం మీద పడుకున్నాను..

చెప్పినట్లుగానే మరో 10 నిమిషాల్లో తాతయ్య ఇంటి తలుపులన్నీ మూసేసి మంచినీళ్ళ చెంబు గ్లాసు పట్టుకుని మా పడకగదిలో అడుగుపెట్టేడు.. ఏంటి మనవరాలా.. అంతలా జ్వరం పెట్టేసుకున్నావు? అని అంటూ తాతయ్య మంచినీళ్ళ చెంబునీ గ్లాసునీ మంచం పక్కన వున్న కిటికీలో పెట్టి.. నా ఎడమ బుగ్గమీద ముద్దుపెడుతూ.. కుడిబుగ్గని చిదిమేడు.. అలా చేస్తున్నప్పుడు కావాలనే అలా చేసేడో లేక యాదృచ్చికంగా తగిలిందో తెలియదు కానీ తాతయ్య రెండో చెయ్య నా సళ్ళని సుతారంగా తడిమింది..

తాతయ్య చేసినపనితో నాతొడలమధ్య వెచ్చని ఆవిర్లు చిమ్మడం నాకు స్పస్టంగా తెలుస్తూనే వుంది..

తాతయ్య అసలేమీ జరగనట్లుగానే మంచం మీద నాపక్కన పడుకుంటూ.. నువ్వు ఇటుపక్క పడుకోవే సుబద్ర.. నువ్వెప్పుడూ ఇటేగదా పడుకుంటావు? అన్నాడు తాతయ్య..

నేనెప్పుడు అసలు నీపక్కలో పడుకున్నాను..? రెట్టించి అడిగేను నేను