కేబుల్ బాయ్ – Part 2 159

కొంచం కాలికి పైకి లేచిన చీర, కాలి పట్టీలు, చాలా అందం గా కనిపిస్తుంది. తన కుడి చేతితో కుదురులు కొంచం వెనుకకి అనుకోని ఏడాలాపంగా నా వంక చూసింది. నేను తనని చూస్తున్నాను అని అర్థం చేసుకొని మళ్లీ తల దించుకొని తన పని తాను చేసుకొంటుంది. ఆహా ఎం అందం నుదితిన ఎర్రని బొట్టు, తలలో కనకంబరం పూలు, చిన్న ఎర్ర్రని పేదలు, ఆ కళ్ళు నా వంక దొంగ చూపులు చూస్తున్నాయి అని నాకు తెలుస్తుంది.
తనని ఎలా పిలవాలో నాకు తెలియడం లేదు. తాను నా వంక డైరెక్ట్ గా చూడదంలేదు ఒక చిన్న రాయి తీసి విసిరాను తాను అప్పుడు నా వంక చూసింది.
సారీ నా రాయి మీ ఇంటిలో పడింది ప్లీస్ అది నాది కొద్దిగా నాకు ఇస్తారా అని అడిగాను.
తాను ఏమీ అనుకుందో కానీ ఆ రాయి నా కు ఇవ్వడానికి తీసి వాళ్ళ గేట్ దగ్గరకు వస్తుంది. నేను మా గేట్ ఓపెన్ చేసి వెళ్ళాను తన దగ్గరకు తన నడక ఎంత వయ్యారంగా నడుస్తుందో చీర నడుముకి దోపుకొని నడుస్తుంది.
అమాయకంగా ఆ రాయి నా చేతికి ఇచ్చి ఈ రాయి ఎందుకు అండీ.
తన కళ్ళు నన్ను అడిగిన ప్రశ్న అది కాదు అని నాకు అర్థం అయింది. నా పేరు ఋషి.
అహా అది కాదు అండీ ఈ రాయికి ఏమన్నా మహిమలు ఉన్నాయా ఏంటి.
అవును.
అవునా అంటూ తన కురులు పక్కకి జరిపి ఏమున్నాయి.
మిమ్మలిని దగ్గరగా చూడాలి అని అడిగాను ఇలా తీసుకువచ్చింది.
అవునా అని కళ్ళకు అద్దుకుండి.
మీ పేరు.
సహస్రా.
ఏంచేస్తుంటారు?
మీరు రాళ్లు ఈసూరుతుంటే వాటిని తెచ్చి ఇస్తుంటాను. అని కిలకిల నవ్వి వెనుకకి తిరిగి పరుగు తీసింది.
నేను షాక్ తో అలా చూస్తున్నాను. అబ్బా ఎం జలక్ ఇచ్చింది అని అనుకోని అక్కడి నుండి బయలుదేరాను మా ఇంటికి ఎందుకో వెనుకకి తిరిగి చూశాను తాను నాకు కనిపించలేదు. మళ్లీ నడుస్తా ఎందుకో అనుమానంతో మళ్లీ వెనుకకి తిరిగి చూశాను తాను నన్ను గమనిస్తుంది అని నాకు అర్థం అయింది.
బై చెప్పి నేను ఇంటిలోకి వెళ్ళాను

నాన్న నన్ను దగ్గరికి తీసుకొని పో వెళ్ళి అన్నం తిని అని బయటికి వెళ్లారు. నేను అమ్మని అడిగాను అమ్మ ఎదురు ఇంటి సహస్రా ఎవరమ్మ అని
ఆ పిల్ల చాలా మంచి పిల్ల రా పాపం చిన్న వయసులో పెళ్లి అయిపోయింది.
అని అనింది. నేను షాక్ అయి ఏంటి ఇంత అందం అయిన పిల్ల అప్పుడే పెళ్లి అవడం ఏంటి అయిన పెళ్లి అయిన అమ్మాయి పరాయి వాళ్ళతో మాటలు ఏంటి.
అసలు అని నాకు కోపం వచ్చి బాధ కలిగి ఏడుపు వచ్చింది.
ఛా ఇంత నచ్చింది కానీ ఏంటి ఇలా అయింది.
ఇక నేను రెండు రోజులు బయటికి రాలేదు ఒక రోజు బయటి నుండి ఇంటిలోకి వెళ్తుంటే వాళ్ళ చెట్టు కి నిమ్మకాయలు కోస్తూ కనిపించింది. నిమ్మకాయాలకోసం ఎగురుతుంటే తన పచ్చని చీరలో సల్లు ఉగుతా కనిపించాయి.
నేను అలా చూస్తుంటే తాను నా వంక చూసి ఋషి కొంచం ఆ కాయ కొయ్యవా అని పిలిచింది. నేను వెళ్ళి కాయ కోస్తుంటే నా వెలికి ముల్లు గుచ్చుకుంది.
ఆ…ఆ.
ఏంటి ఎం అయింది. అయ్యో అని నా వేలు నోటిలోకి తీసుకొని చీకుతుంది.
నాకు నరాలు పొగిపోతున్నాయి. తాను నాకు అంత దగ్గరగా నుంచోవడం నేను దగ్గరనుండి తనని చూస్తూ మెల్లగా తన దగ్గరికి జరిగి తన చెవిలో నీకు చీకలీ అని అనిపిస్తే చీకు కానీ వెలికి రక్తం రావడం ఎప్పుడో ఆగిపోయింది.
తాను కొంచం కోపం, అవమానంగా లోనకి పరుగు తీసింది.