బొంగిన పళ్లు లంతి నిహారిక బంతులు… ప్రొడ్యుసర్ తన.. చాటి తో నలిపెస్తుననడు…
ఇది చూస్తున్న మేజర్ ఎంజాయ్ చేస్తున్నడు.
ప్రొడ్యుసర: ్ ఒరేయ్ మేజర్ దీని సళ్ళు భలె ఉన్నయి… రా చిలక కొట్టుడు కొట్టాలిసిందే ర… అన్నడు..
మేజర్ : ఆ పళ్ళ రసాలు నీకేనా లేక మాకు ఉన్నాయా అన్నడు కొంటె గాఁ ( అది ఎదో ఇపుడు నిహారిక సళ్ళని పిసకనట్టు)
ప్రొడ్యుసర్ : అబ్బ కొపం తెచుకోకు ర… దీని నకు అప్పగించిందేయ నువు నిన్ను ఇలా మర్చిపోతాను రాం మొద్దు ఇలా రాం అని… మేజర్ … చేతిని నిహారిక కుడి సళ్ళ పై పెట్టి… ఇదిగో ర ఇది నీదే రా అన్నడు… నవ్వుతు..
మేజర్ : అమాయకంగా నిహారిక సళ్ళ మీద చెయి వెసి… మెత్త గ నలిపాడు…
ఉమ్మ్… అబ్బ్బ అని మూలిగింది….నిహారిక..
ప్రొడ్యుసర్ : అబ్బ ఎమిటి రా అంటా సున్నితం గాఁ పిసికితే ఇలా… మమిది పండ్ల ణి… బాగ నలిపి జుర్రుకొని తినాలి ra అని… లే నెను చూపిస్తా ఇలా జుర్రుకోవాలో అని… మేజర్ చేతులని … అడ్డు తొలగించాడు …
మేజర్ : అబూ అవున ఇది చూస్తాం చూపించు అన్నడు నవ్వుతు …
ప్రొడ్యుసర్ – చూపిస్తా ర చూప్పిస్తా చుడు అని…
ఊళ్ళో ఉన్న నిహారిక ణి కొంచం ముందా
లకి జరిపి… ( వాడి తొడల మీదనే కుర్చొని ఉంది) … ఒరెయ్ చూడూ రా మేజర్ ఇలా చేస్తున్నానో అని కూశాడు…
హాల్ లో
నడుం గట్టిగా పట్టుకుని పైకి లేపాడు ప్రొడ్యుసర్.
తన భుజం మీద వేసుకుని బెడ్ రూమ్ లోకి తీసుకుని వచ్చాడు. మంచం మీదకి విసిరేశాడు. లంగా మొక్కాల్ల పై దాకా లేచింది. తెల్లటి కాళ్ళు చూసేసరికి వాడు
ఇంకా ఆగలేక పోతున్నాడు.