నా కథ 3 277

“అదేంటి తొమ్మిది అయ్యాక పది అనకుండా… రివర్స్ ఎందుకు కౌంట్ చేసింది” అన్నాన్నేను …
“పది అనగానే తీసేస్తా అన్నాడుగా ఆ అబ్బాయి అందుకే అనలేదు” అన్నాడు రవి నవ్వుతూ నన్ను పొడుస్తూ…
నాకు అప్పుడు అర్థం అయింది… రవి ఎందుకు నవ్వాడో…
“అంటే ఇప్పుడు నేనూ ఆ అమ్మాయి లాగే చేశాననా నీ ఉద్దేశ్యం”..
“కాదా మరి”
“నేనేం అలా తీయమనలేదుగా మెల్లిగా చేయమన్నా అంతే”
“ముందు నువ్ కూడా అమ్మా అబ్బా అంటూ అరిచి తరువాత నీ అంత నీవే ఎదురొత్తులిస్తుంటే అది గుర్తొచ్చింది” అంటూ గుభీ గుభీ గుద్దడం మొదలెట్టాడు రవి…
అతని ఉధృతికి నాలో మూలుగులు పెరిగాయి. .
రైలు కూత అప్పుడప్పుడే వస్తుంది కానీ నా అరుపులు ఆగకుండా వస్తూనే ఉన్నాయి…
రవి నడుము వేగానికి అనుగుణంగా నా మూలుగులు అరుపులు పెరిగాయి…
నాలో తమకం కూడా పెరిగి అరుస్తూ రవి పిర్రలమీద చేతులు వేసి నా వైపు లాక్కుంటూ నా నడుముని పైపైకి ఎగరేసాను….
ఆ ఆ ఆ అంటూ వేగంగా నడుమును ఊపాను.
అలా చేసిన కాసేపటికే నాకు అయిపోయింది…
ఎండాకాలంలో జోరు వాన కురిసి వేడెక్కిన నేలంతా తడిసి చల్లబడినట్టు నా ఒళ్ళు కూడా ఇంక చాలన్నట్టు చల్లబడింది…
కానీ నా చివరి దశలో నేను చేసిన హడావిడికి రవిలో ఉద్రేకం మరింత పెరిగింది…
లాగి లాగి బలంగా కొడుతున్నాడు…
వేగమూ పెరిగింది… కసకసా పొడుస్తున్నాడు…
క్షణకాలంలో అతని ఆయుధం బయటికి వచ్చి లోపలికి వెళ్ళిపోతుంది…
కొద్దిసేపటికి తనకూ ఇంక ఆగలేదు…
“హా అక్షరా…” అంటూ నాలోకి చిప్పిల్లి నా మీద వాలిపోయాడు…
కదులుతున్న రైల్లో ఇది కలా నిజమా అని ఆలోచిస్తూ కళ్ళు మూసుకున్నాను నేను..