పెళ్లి హడావిడిలో విపరీతంగా అలిసిపోయినందుకో ఏమో నాకు వెంటనే నిద్ర పట్టేసింది…
మంచి నిద్రలో ఉండగా ఒంటి మీద ఎవరో చేయి వేసినట్టయి కళ్ళు తెరిచి చూసాను…
ఎదురుగా రవి…
ఒక్కసారిగా నిద్ర మబ్బు వదిలి దిగ్గున లేచి కూర్చున్నాను…
అతను నవ్వుతూ నన్నే చూస్తున్నాడు…
అదే బ్లూ షర్ట్ లో ఉన్నాడు..
“ఏయ్ నువ్వేంటి ఇక్కడా… లోపలికి ఎలా వచ్చావ్” అన్నాను ఆశ్చర్యంగా అతన్ని చూస్తూ…
“ఎలా రావడం ఏంటి.. నువ్ డోర్ ఓపెన్ గానే ఉంచావ్ గా… నేను వచ్చాకే లాక్ చేసా లోపల్నుండి”
“ఈ గదిలోకి సరే.. అసలు మా ఇంట్లోకి ఎలా వచ్చావ్”
“ఎలాగోలా వచ్చాను గానీ.. అయినా ఇప్పుడు నువ్ అడగాల్సింది ఎలా వచ్చానా అని కాదు… ఎందుకొచ్చానా అని” అన్నాడు..
“అవును ఎందుకొచ్చావ్” అడిగా అతను అడగమన్నట్టే…
నాకు ఇంకా ఆశ్చర్యంగానే ఉంది అతన్ని నా గదిలో చూడడం..
“నిన్ను చూడలనిపించింది” అన్నాడు నా చేతి మీద చెయ్యి వేస్తూ..
“చూడాలనిపిస్తే ఎవరైనా ఇలా వచ్చేస్తారా ” అన్నాను నా చేతిని లాక్కుంటూ..
” మరింకేం చేస్తారు” అంటూ నాకు దగ్గరగా జరిగాడు…
“చూసింది చాలు గానీ వెళ్లిపో” అన్నాను వెనక్కి జరుగుతూ…
“వెళ్ళడానికి రాలేదు” అన్నాడు ముందుకు వస్తూ..
“మరి” అంటూ ఇంకా వెనక్కి జరిగా… మంచపు చెక్క తగిలింది ఇక వెనక్కి వెళ్లలేవు అన్నట్టుగా..
అతని ధోరణి నాకేం అర్థం కావట్లేదు..
“మొదటి సారి ఒక బాపూ బొమ్మని అనుభవిద్దామని” అన్నాడు..
“What” అని అరిచాను… నేను విన్నది కరెక్టేనా కాదా అన్నట్టు…
“అర్థం కాలేదా…” అంటూ నా మీదకి వంగి పెదాల మీద గట్టిగా ముద్దు పెట్టి “ఇందుకు” అన్నాడు…
వెయ్యి వోల్టుల షాక్ కొట్టినంత పనైంది నాకు…
చెప్పలేని భయం నాలో ఆవరించి ఒళ్ళంతా మొద్దుబారి పోయింది..
వీడిలా ఇంట్లోకి రావడం, ఇలా ప్రవర్తించడం చూసి ఏం చేయాలో అర్థం కాక అలాగే కొయ్యబారి పొయ్యాను..
మళ్లీ నా మీదకు రావడం చూసి ఒక్క సారిగా తెలివి వచ్చి గట్టిగా వెనక్కి తోసాను..
వెనక్కి బెడ్ మీద వెల్లకిలా పడిపోయాడు..
వాడి కళ్ళు ఎర్రగా ఏదో కోరికతో ఉన్నాయి..
మోకాళ్ళ మీద పైకి లేచి వేలు చూపిస్తూ “రేయ్. ఏమనుకుంటున్నావ్… తమాషా గా ఉందా… అర్ధరాత్రి ఇలా ఒక ఆడపిల్ల గదిలో దూరి ఇలా ప్రవర్తించడానికి ఎంత ధైర్యం నీకు… హీరో అనుకుంటున్నావా… ” అన్నాను..
నా ప్రవర్తన కూడా నాకు ఆశ్చర్యం కలిగిస్తోంది..
సాధారణంగా అయితే ఇలా ఎవరైనా వస్తే అరిచి గోల చేయాలి..
కానీ ఏకంగా నన్ను ముద్దెట్టుకున్నా కూడా నేను వాన్ని మంచం మీద కూర్చోబెట్టుకుని వాదిస్తున్నాను…
కారణం ఏమిటో అర్థం కావట్లేదు..
అతని మీద ఇష్టం ఏమైనా ఏర్పడిందా..
ఆ చీటీలో అతను రాసిన రెండు వాక్యాలు నా మీద ఇంత ప్రభావాన్ని చూపిస్తున్నాయా..
ఇలా నేను ఆలోచనలో ఉండగానే రవి పైకి లేచి నన్ను పట్టుకుని బెడ్ మీద వెనక్కి పడుకోబెట్టి నా మీద పడిపోయాడు.
ఈ సారి నేను గట్టిగా అరిచేసాను…
కానీ సౌండ్ బయటకు వచ్చే లోగానే నా నోటిని వాడి నోటితో మూసేసాడు…
నేను చేతుల్తో నెట్టేసే ప్రయత్నం చేయగా రెండు చేతుల్ని తన రెండు చేతుల్తో మంచం కేసి ఒత్తి పట్టుకున్నాడు…
కొట్టుకుంటున్న కాళ్ళను తన కాళ్లతో బంధించాడు…
కనురెప్పలు తప్ప మరేదీ కదలకుండా చేసాడు…
అవి టపటపా కొట్టుకుంటున్నాయి…
కాసేపటికి నా పెదాల్ని వదిలేసి తల పైకి లేపాడు…
నేను మళ్లీ అరిచే ప్రయత్నం చేయడంతో ఒక చేత్తో నా నోటిని మూసేసాడు…
నా కళ్ళల్లోకి చూస్తూ… “చూడు అక్షరా.. ఇప్పుడు నువ్ అరిచావనుకో… నువ్వే నన్ను పిలిచావని చెప్తా…ఇంటి నిండా బంధువులు ఉన్నారు… అందరి ముందు నీ పరువు పోతుంది.. ఒక వేళ మీ వాళ్ళు నమ్మక పోయినా నాకు జరిగే నష్టం ఏమీ లేదు…
మహా అయితే నన్ను కొడతారు… లేదా జైల్లో వేస్తారు…
కానీ నీ సంగతి ఏంటి.. కొందరైనా నా మాట నిజం అనుకోరా.. దాని వల్ల నీకు, నీ కుటుంబానికి ఎంత నష్టమో ఆలోచించు… మీ అక్క పెళ్లి కూడా ఈ రోజే జరిగింది… నీ వల్ల మీ అక్కకు కూడా ఇబ్బందే …” అన్నాడు..
ఆ చివరి వాక్యం నాలో భయాన్ని కలిగించింది…
మెదడు మొద్దుబారిపోయింది..
కాళ్ళు చేతులు కదలకుండా అయిపోయాయి….