పెళ్లాలు 1520

నేను పనిచేసిన హోటెల్ ఓనర్ నాకు నేర్పాడు, వాళ్ళ ముత్తాతలు నిజాం నవాబు దగ్గర వంట వాళ్ళుగా పనిచేశారు, తరతరాలుగా అది వాళ్ళ ఇంట్లో ఆచారంగా వస్తుంది. ఇప్పటికీ హైదరాబాద్ లో హకీమ్ భాయి బిర్యానీ అంటే పాతబస్తి లో ఎంతో ఫేమస్..కాబట్టి నేనే ఇవ్వాళ మీ అందరికి బిర్యానీ వన్డుతా ఓకే” అంటూ హుషారుగా సమాధానం చెప్పా. “నువ్వు హోటెల్ లో కూడా పని చేశావా, చెఫ్ లాగానా? “ అని ఆశ్చర్య పోతూక్ అడిగింది అణు. “అవును, మరి బ్రతకడానికి ఏదో ఒకటి చెయ్యాలిగా..” ఇంతలో చన్టి గాడు ఏడుపు వినపడింది, వెంటనే అందరం స్నేహ వైపు చూశాం, అప్పటికే తాను పాలు ఇవ్వటం అయిపొఇన్దెమో, తాను లోపల సర్దుకుంటుంది, బయట షాల్ కవర్ చేసి ఉండటం వల్ల, ఏమీ కనిపించటం లేదు, కానీ చేతి మొమెంట్ బట్టి తాను ఎం చేస్తుందో అర్థం అయ్యింది, ముందు కుడి చేత్తో, చన్టి ని బయటకు పెట్టి, రెండో చేత్తో, పక్కనే ఉన్న టిష్యూ పేపర్ తీస్కొని, షాల్ లోపల చెయ్యి పెట్టింది, తర్వాత చెయ్యి రౌండ్ గా తిరగటం చూశా, అంటే తాను తన సన్ను ని క్లీన్ చేస్తోంది, మళ్లీ వెంటనే టిష్యూ పక్క పెట్టి, ఇప్పుడు రెండు చేతులు లోపల పెట్టి, జీప్ లాగి నట్టు లాగింది అడ్డంగా, ఇప్పుడ్ షాల్ తీసేసింది. అప్పుడు అర్థం అయ్యింది, ఆది జిప్డ్ నైటీ, అంటే చిన్న పిల్లలు ఉండే వాళ్ళు మాటి మాటికి నైటీ విప్ప కుండా, సళ్ళ దగ్గిరే రెండు జిప్పులు లు ఉన్నై. కావలసినప్పుడు ఈజీ గా తీయ్యొచ్చు, మూయ్యొచ్చు. ఇప్పుడు తన ఎద ఇంకా బాగా ఎలివేట్ అయ్యింది, సళ్ళ షేప్ రౌండ్ గా కొంచం బౌన్సీ గా ఉన్నట్లు బాగా తెలుస్తుంది, ఎందుకటే లోపల తాను ఏమీ వెస్కొలేదు. నాకు ఇంకా ఆగలేక పోతున్న, ఇదంతా క్షణాలలో జరిగింది, కానీ కన్నుల పండుగగా జరిగింది. “నేను రూమ్ లోకి వెళ్తున్న అమ్మ, కొంచం ఫ్రషప్ అయ్యీ వస్తా, హేయ్, అను కొంచం చన్టి గాడిని తీస్కోవే” అన్తో చన్టి గాడిని అను కిచ్చి, పైకి లేసింది, అలా లెచేప్పుదు తన స్తన ద్వయం ఒక దానితో ఒకటి ఢీ కొట్టుకుని రెండు పక్కలకి షేక్ అయ్యాయి. ఆ దృశ్యం నా కల్లలో ప్రింట్ అయ్యీపోింది, అసలే పొద్దున నుండి, కళ్ళు తెరిచినా, కళ్ళు మూసిన ఈ ముగ్గురే కనబడుతుంటే, ఇంకా ఆగలేనో అనిపించింది. ఆ మొమెంట్ లో డిసైడ్ అయ్యా, ఎలాగయినా పిట్టల్ని బుట్టలో వెయ్యాాలీ. మంచి సమయం కోసం వేచి చూడాలి. “సరే అత్త, నాకు కిచెన్ ఎక్కదున్దో చూపెట్టూ, మిగతావన్నీ నేను చూస్కుంట” “ఓకే రా, నీ ఇష్టం, నాకు ని ‘బిర్యానీ’ రుచే చూడాలని ఉంది. పద నీకు అన్ని చూపేడత…” అత్త లేచి కిచన్ వైపు వెళ్ళింది, నేను తన వెనకే వెళ్ళా, కిచన్ చాలా మోడర్న్ ఉంది. అన్ని సదుపాయాలు ఉన్నై, అన్నిటికి మషీన్స్ ఉన్నై, ఫ్రీజర్ నిండా తినుబండారాలే..చిన్న సైజ్ సూపర్ మార్కెట్ లాగా ఉంది. “ఇదేరా మా వన్టిల్లు, ఇంకా ఇప్పుడు ఇది నీది, నీకేం కావాలో అన్నీ ఇక్కడ ఉంటై, నీకు…” ఏదో చెప్పబోతుంటే, ఫోన్ మోగింది, “అమ్మ నీకు ఫోన్… “ అని అణు పెద్దగా చెప్పింది హాల్లోన్చె, “చిన్నా నువ్వు అన్ని చూస్తూ ఉండు, నేనిప్పుడే వస్తా, ఓకే…”అంటూ వడి వడిగా హాల్లోకి వెళ్ళింది. ఇంతలో అత్త వడి వడిగా ఫోన్ తీస్కొని, తన రూమ్ లోకి వెళ్ళింది, తన రూమ్ కిచన్ పక్కనే కావటం, వాళ్ళ కిచన్ ఓపెన్ కిచన్ కావటం తో, నాకు అన్ని కనిపించినై. అత్త మొహం లో ఏదో ఆన్దొళన, తన రూమ్ లోకి వెళ్తూ, నా వైపు, నేను గమనిస్తున్నానేమో అని చూస్కుంటూ వెళ్ళింది. నా మనసుకేదో కీడు శంకించింది. మళ్లీ నేను నా వంటా వార్పూ కార్యక్రమంలో మునిగిపోయాను. ఒక గంట సేపు నేను పూర్తిగా నా వంట కార్యక్రమములో మునిగి పోయా. బిర్యాని చాలా బాగా వచ్చింది. సువాసనలు ఘుమ ఘుమ లాడుతున్నాయి ఇల్లంతా.హాల్లో వున్న, అను వెంటనే కిచెన్ లోకి వచ్చింది, “వావ్, బావ, వాసనలు అధిరాయి. ఎలా వండావు?” ఇంతలో స్నేహా కూడా వచ్చింది. “వావ్, ఏంటి ఈ వాసనలు, నాకు ఆకలి వేస్తోన్ది.” అంటూ ఇద్దరు నా పక్కన నిలబడ్డారు.