బయటకు చెప్పుకోలేని 749

ఇది కధ కాదు
(బయటకు చెప్పుకోలేని నాలుగు గోడల మధ్య జరిగే కధ)
మదన్మోహన్

ఉదయం 8 కల్లా Train దిగి ఇల్లు చేరుకున్నాడు నవీన్..
“ఏరా అక్క ఎలా ఉంది. అత్తారింట్లో అత్త గారితో ఆడ పడుచుతో కలిసి పోయిందా.వాళ్లు దీన్ని బాగా చూసుకుంటున్నారా. ” అని అడిగింది అమ్మ గబగబా
” ఒసేవ్ అత్తా నిన్న రాత్రి అనగా వచ్చాను నిన్నేమన్నా ఒక్క మాట అన్నానా అని అందట ఒక గడుసు కోడలు. అలా ఉంది నువ్వు అడగడం. వారం రోజుల్లో ఏమి తెలుస్తుందే నీ చాదస్తం కానీ. అయినా అక్క కేం. బాగానే ఉందమ్మా మామ గారు లేరుగా. అత్త గారు ఆడ పడుచు. ఆ అమ్మాయి అక్క కన్నా చిన్నది. బాగా కలిసి పోయింది. కాని బావే…” అని నసిగాడు.

“ఏంట్రా బావకేమయింది” అంది అమ్మ ఆతురతగా.

“అబ్బా ఏమీ కాలేదే. బావ ఉదయం 7 గంటలకు పోతాడు. రాత్రి 11 కు వస్తాడు. కాస్త మందు పుచ్చుకుంటాడేమో అన్నం తిని గుర్రు కొడతాడు” అన్నాడు నవ్వుతూ

“అయ్యో నా ఖర్మా. అయితే దీనికి సంసార సుఖం లేనట్లేనా” అంది అనుమానంగా.

“అబ్బా అప్పుడే అంత దిగులు పడాలా, తెల్లవారుజామున కుమ్ముకుంటారేమో అక్కా బావా” అన్నాడు తమ్ముడు.

“చీ వెధవా ఏమిటామాటలు అక్క గురించి అలా మాట్లాడకూడదు. తప్పు నాన్నా” అంది అమ్మ.

“అదికాదే నాకు తెలీకడుగుతాను. ఇంతింత కట్నాలు ఇచ్చి, ఘనంగా పెళ్లి చేస్తే, ఆ మొగుడికి మొడ్డ లేకపోతే, ఉన్నా లేవకపోతే, లేచినా గట్టిపడకపోతే, గట్టిపడ్డా దెంగకపోతే, ఆ ఆడ పిల్ల పరిస్తితి ఏంటే?” అన్నాడు కొడుకు అమాయకంగా మొహం పెట్టి.

4 Comments

  1. Supar

  2. waiting for 2nd part

  3. బాగుందా ఈ పార్ట్

Comments are closed.