ఏరా మూడ్ లో ఉన్నావా 450

Update 16:
మధ్యలో తనకి టాయిలెట్ వస్తుంటే ఒక టోల్ ప్లాజా వద్ద ఆగాము. తను అక్కడ వున్న వాష్ రూమ్స్ లోకి వెళ్ళి వచ్చింది. తను అలా ఎండలో ఆకుపచ్చ చుడీదార్ లో నడుస్తూ వుంటే అంత టెన్షన్ లో కూడా తనని అలానే చూస్తూ వుండిపోయాను. తను దగ్గరికి
వచ్చాక తన ముఖాన్ని పొదివి పట్టుకొని “ఎంత అందంగా వున్నావ్ కవిత, ఈ చుడీదార్ లో నిన్ను చూస్తుంటే చూపు తిప్పుకోలేకున్నా” అంటూ తన పెదవులపై ముద్దు పెట్టుకున్నా. కానీ నా పొగడ్త కి కాని, నా ముద్దుకి కాని తన నుండి ఎలాంటి స్పందన లేదు. తన
ముఖం ముభావంగా వుంది. “సరే రాజు వెళ్దామా, మళ్లీ ఆలస్యం అవుతదేమో” అంది. తను టెన్షన్ లో వుండగా నేను ఇలా చేయడం ఏంటి అని నన్ను నేను తిట్టుకొని “సరే ఎక్కు వెళ్దాం” అని బైక్ స్టార్ట్ చేసా. ఇంకో గంటలో వాళ్ల వూరు, వూర్లో వాళ్ల ఇంటికి వెళ్లడం
జరిగింది. కవిత వాళ్ల అమ్మ నాన్న నన్ను చూసి ఎవరని అడిగారు. కవిత “ఈ తమ్ముడు హాస్టల్ లో మాతోనే పని చేస్తాడు. నేను టెన్షన్ లో వుండటం చూసి వెంట వచ్చాడు” అని చెప్పింది. “అంటే ఇప్పుడు కవిత నాకు అక్కలాంటిది అన్నమాట” అనుకొని, వాళ్ళకి
నమస్కారం చేసి కూర్చున్నాం. కొంచెం సేపటికి ఫోన్ చేస్తే కవిత వాళ్ళ అత్తా మామ, ఇంకా కొందరు తెలిసిన వాళ్ళు కూడా వచ్చారు.

అందరితో కవిత “ఆయన చాలా రోజుల నుండి హాస్టల్ లో పనులు చూసుకోకుండా, బయట ఎక్కడో తిరిగి వస్తున్నాడు. రోజు ఏదో ఒక కారణం చెప్తున్నాడు, మొన్న నేనే గట్టిగ అడిగితే గొడవ పెట్టుకున్నాడు. మరి ఎక్కడికి వెళ్తున్నాడో, దేనికి మరిగాడో, అడిగినందుకు
ఇలా చెప్పా పెట్టకుండా వెళ్లిపోయాడు” అని అందరి ముందు ఏడుస్తూ చెప్తుంది. తను చెప్పేది విని నేను ఆశ్చర్యపోతుంటే అందరూ తనని ఓదార్చటం మొదలు పెట్టారు. ఇక నేను ఆ వూరిలో అన్నతో చిన్నప్పటి నుండి తిరిగే స్నేహితులు దగ్గరికి వెళ్లి అడిగి
చూశా, కాని ఎవరిని అడిగినా ఏమి తెలవట్లేదు. అలా వూర్లో తిరుగుతూ ఒక ఇంటి దగ్గర అరుగుమీద కూర్చున్నా. ఆ ఇంట్లో నుండి ఒకామే బైటకి వచ్చింది, వయసు 50 కి దగ్గర్లో వుండేలా వుంది. ఇంటి పనుల్లో వుందేమో కొంగు నడుములోకి దోపుకుని వుంది. కొంచెం
ఎత్తు తక్కువున్నా కూడా, పైనా కిందా మాత్రం పెద్దగానే ఉన్నాయి. భలే వుంది ఆంటీ అని చూస్తున్నా.

Update 17:
గిన్నెలో ఏవో నీళ్లు వుంటే పారబోసి కడుగుతూ నా వైపు చూసి “ఎవరు బాబు కొత్త వాడిలా వున్నావ్, ఎవరింటికి వచ్చావు” అంది అనుమానంగా. ‘‘నేను ఇక్కడ కవిత వాళ్ల ఇంటికి వచ్చాను” అంటూ తనతో మాటలు చెప్పి, జరిగిన విషయం చెప్తూ ఉన్నాను. తను
“ఎండ వుంది కదా బాబు, లోపలికి వచ్చి కూర్చో” అంది. అలా లోపల ఒక కుర్చీ చూపించి నీళ్ళు తేవడానికి వెళ్ళింది. వున్నది ఒకటే గది. కొంచెం పెద్దగా వుంది, మధ్యలో కర్టెన్ పెట్టి కిచెన్, హాల్ లాగా వాడుతున్నారు. తన పిరుదులు, చీర అంత గట్టిగా కట్టినా కూడా
చాల పెద్దగా ఉండి ఊగుతూ ఉంటే వెళ్లి వాటేసుకుందామా అనిపించింది. లోపలికి పోయి చెంబులో నీళ్లు తీస్కోని వస్తూ, ముందుకు వచ్చిన తన పొట్ట కనపడకుండా చీర పైటని సరిచేసుకుంటూ సిగ్గు పడుతోంది. ముసి ముసిగా నవ్వుతూ చెంబు ఇచ్చింది, నేను
నీళ్ళు తాగుతు తననే చూస్తున్నా. తను కూడా నాతో కళ్ళు కలిపి చూస్తుంది. ఇదేదో పని అయ్యేలా వుంది అనుకున్నా. తను “చెప్పు బాబూ, ఏంది గొడవ” అంటూ నేలపై గోడకి ఆనుకొని కూర్చుంది. తను ఒంగినపుడు కనపడ్డ స్తనాలు, రొమ్ము చెమట పట్టి
నోరూరుతున్నాయి. తను కూర్చున్నాక నేను చెప్తూ వుంటే మధ్య మధ్యలో తను పైట తీసి సరిచేసుకొని మళ్ళీ వేసుకుంటుంది. ఆంటీని అక్కడే పడుకోబెట్టి ముద్దులు పెట్టేసి ఏదేదో చేయాలని అనిపిస్తోంది. కానీ ఈ గొడవలో ఇవెందుకు అని ఊరుకున్నా.

నేను “ఏంది ఆంటీ, ఇంట్లో ఎవరూ లేరు, ఒక్కరే వుంటారా” అని అడిగా. తను “ఒక కొడుకు వుంటే పెళ్లి చేసినం బాబు. కానీ నా మొగుడే, అక్కడ ముంబైలో ఏదో పని చేస్తాం, డబ్బులు వస్తాయ్ అని తీసుకుపోయిండు” అంది. నేను “మరి మీ కోడలు వుండాలిగా”
అని అడిగితే “ఇంగేం కోడలు, అది నన్ను చూస్తే అస్సలు ఊరుకోదు, అందుకే మొగుడు వెళ్లిపోగానే, అది పుట్టింటికి వెళ్ళిపోయింది” అని చెప్పింది. నేను “మీరు మీ కోడలి కంటే అందంగా ఉంటారేమో, అందుకే మిమ్మల్ని చూసి ఓర్వదు అనుకుంటా” అని చెప్పా.
ఆంటీ నా వైపు చూసి సిగ్గుపడుతూ “ఎంత అందంగా వున్నా ఏం లాభం బాబు, ఇంటి దగ్గర పెళ్ళాన్ని వదిలేసి వెళ్ళిపోయాడు. వీడే కాకుండా కొడుకుని కూడా కాపురం చేసుకోనివ్వకుండా తీసుకెళ్ళాడు” అంది. ఆంటీ ఇంగ కుదిరినట్లే అనే ఆనందంతో “ఇంత
అందాన్ని వదిలేసి అక్కడ ఏం చేస్తున్నాడు, పిచ్చోడు కాకపోతే” అంటూ లేచి వెళ్లి తన పక్కన కూర్చున్నా.

Update 18:
ఆంటీ నా వైపు కైపుగా చూస్తు కొంగు జార్చింది. నేను ఒక చేతితో తన పొట్ట నిమురుతూ ఇంకో చేతిని తన భుజాలపై వేసి “పాపం ఎన్ని రోజులయిందో మొగుడి పలకరింపు లేక” అంటూ తన మెడ వంపులో ముద్దు పెట్టుకున్నా. ఆంటీ “ఎక్కువ రోజులు ఏం కాదు లే
బాబూ, మొన్నటి దాక ఇంటి దగ్గరే వుండి వెళ్ళాడు” అని తను నా తలపై చెయ్యి వేసి మెడపై నేను పెట్టే ముద్దుల్ని ఆస్వాదిస్తుంది. నేను తన పొట్ట నిమురుతూ మెల్లగా చన్ను మీదకి చెయ్యి పోనించి పిసుకుతూ వుంటే, ఒక్కసారిగా అనుమానం వచ్చింది.
ముద్దులు ఆపేసి “అంకుల్ వూరికి ఏ రోజు వెళ్ళాడు” అని అడగగా తను “సోమవారం వెళ్ళాడు బాబు, అయినా ఇపుడేం రాడులే అంకుల్, ఏం భయపడకు” అంటూ నా ముఖంపై ముద్దులు పెట్టడం ప్రారంభించింది. “అన్న కూడా సోమవారమే ఊరి నుండి
వెళ్ళిపోయాడు, అంటే అంకుల్ కి ఏదైనా తెలిసే ఛాన్స్ వుండొచ్చు” అనుకున్నా. తన ముద్దులు ఆపి గట్టిగ తన లావైన పెదవులని చప్పరించి” ఆంటీ నాకు అంకుల్ ఫోన్ నంబర్ ఇవ్వు” అని నా అనుమానం చెప్పా. తను పైట సర్దుకొని లేచి తన ఫోన్ లో చూసి
నంబర్ చెప్పింది. నేను ఫోన్ చేస్తే మళ్లీ నా గురించి చెప్పాలి ఎందుకు, కవితతో చేపిద్దాం అని అక్కడ నుండి బయలుదేరా. ఆంటీ “బాబూ, కాసేపాగి వెళ్ళొచ్చుగా, అంత తొందరా” అని కొంచెం నిరుత్సాహంగా అంది. నేను “కొద్దిగా ఓపిక పట్టు, నేను తర్వాత వచ్చి
నీ పని పడ్తా” అని చెప్పి హగ్ చేసుకొని పెదవులపై ఒక ముద్దు ఇచ్చి అక్కడి నుండి కవిత ఇంటికి వచ్చేసా.

కవితకి, జరిగిన దాంట్లో ఆంటీతో రొమాన్స్ తప్పించి మిగతా విషయం చెప్పి, అంకుల్ నెంబర్ ఇచ్చా. కాని ఈ అంకుల్ వాళ్ళు కవిత వాళ్ళకి పరిచయం లేరు. అందుకే అంకుల్ కి తెలిసే అవకాశం లేదు అనుకుంటూనే, నా బలవంతం మీద ఫోన్ చేసింది. కవిత
“హలో, నేను కవితని మాట్లాడుతున్నా. రాములు వాళ్ల బిడ్డని” అని చెప్పింది. స్పీకర్ ఆన్ చేయడంతో అంకుల్ మాట అందరికి వినపడుతుంది. “రాములు అంటే, ఆ గుడి వెనక వీధిలో వుండే వాళ్ళా” అని అంకుల్ ఎక్కువ పరిచయం లేకున్నా వెంటనే గుర్తు
పట్టాడు. నా అనుమానం బలపడింది. కవిత “మా ఆయన కనపడకుండా పోయాడు. వూర్లో అందరికి ఫోన్లు చేస్తున్నాం, అలాగే మీకేమైనా తెలుసేమో అని చేసాం” అంది. అంకుల్ “ఆ అదేం లేదమ్మా, ఆ రోజు బస్సు ఎక్కేటపుడు మీ ఆయన కనపడ్డాడు కానీ నేనేం
మాట్లాడలేదు. ఆయన నాతోని ముంబై ఏం రాలేదమ్మా. నాకేం తెలీదు” అన్నాడు. అతని మాటల్లో ఆందోళన కనిపించింది, అడగకముందే నాతోని రాలేదు అన్నాడంటే ఖచ్చితంగా అంకుల్ కి తెలిసే వుంటుందని ఫిక్స్ అయినం. కవిత ఏడుస్తూ “ప్లీజ్ అంకుల్
మీకు తెలిస్తే చెప్పండి. ఆయన లేకుంటే నేను బతకలేను” అంది. అతను “సరే అమ్మా, నాకు పని వుంది, తర్వాత చేస్తా” అంటూ ఫోన్ పెట్టేశాడు. భర్త గురించి కవిత ఇంత గాబరా పడటం నేను ఊహించలేదు.