ఇద్దరూ గబగబా తమ బట్టలు సర్దుకొని, అంతే వేగంగా లేచి, నడుచుకుంటూ చీకట్లో కలిసిపోయారు. నేను చిన్నగా నిట్టూర్చి, వెనక్కి తిరిగాను.
ఆ రోజు శుక్రవారం కావడంతో పొద్దున్నే ఐదింటికి నిద్ర లేపేసింది మా అమ్మ. రాత్రంతా ఏవేవో ఆలోచనలతో సరిగ్గా నిద్ర పట్టలేదు. అయినా అమ్మ తిడుతూ ఉండడంతో లేవక తప్పలేదు. తలస్నానం, పూజ వగైరా, వగైరా ముగించిన తరవాత, టిఫెన్ తిని కాలేజ్ కి చేరాను. స్కూటీని పార్క్ చేసి, క్లాస్ రూం వైపుకు వెళ్తూ ఉంటే, దారిలో అబ్బాయిలు కనిపించారు. అలా కనిపించడం విచిత్రం కాదుగానీ, నాకు తెలియకుండానే నా కళ్ళు వాళ్ళ తొడల సందులోకి చూసేస్తున్నాయి. ఒక్కొక్కడినీ చూస్తున్నప్పుడు నా మనసులో కదులుతున్న ఆలోచన ఒక్కటే. వీడిది ఎంత ఉంటుందీ!? అని. అలా లెక్కలేసుకుంటున్న నా ప్రవాహానికి నా క్లాస్ మేట్ పలకరింపు అడ్డుకట్ట వేసింది. గబుక్కున ఈలోకంలోకి వచ్చి, ఆమెని పలకరించి, కబుర్లు చెప్పుకుంటూ క్లాస్ రూంకి చేరాను. మరో పది నిమిషాలకి మా లెక్చరర్ వచ్చాడు. అతని తొడల మధ్యన చూసాను. జిప్పు దగ్గర కాస్త ఎత్తుగా కనిపించింది. మామూలుగా ఉందా! లేచి ఉందా!? అని డౌట్ వచ్చింది. నా డౌట్ కి నేనే తిట్టుకుంటూ, నవ్వుకొని, లెసన్ వినసాగాను.
ఇప్పుడు నాకో విషయం స్పష్టంగా అర్ధమయింది. ఇంతకు ముందు స్టూడెంట్స్, లెక్చరర్స్, ఆఫీస్ స్టాఫ్, ముసలాళ్ళు, కుర్రాళ్ళూ అంటూ విడివిడిగా కనిపించే వాళ్ళు. ఇప్పుడు మాత్రం అందరూ ఒకే కేటగిరీలోకి చేరిపోయారు. ఆ కేటగిరీ పేరు మగాళ్ళు. నిన్న సాయంత్రం విన్న నిట్టూర్పుల గోల నా చెవులనూ, మెదడునూ వదిలి వెళ్ళడం లేదు. సెక్స్ చేస్తే అంత బావుంటుందా! ఇదే ఆలోచన కుదిపేస్తుంది నన్ను. ఆ ఆలోచలకు ముగింపు పలకాలంటే, ఒకటే మార్గం. సెక్స్ చేయాలి. కానీ ఎవరితో!? మిలియన్ డాలర్ల ప్రశ్న. ఒకసారి క్లాస్ అంతా పరికించి చూసాను. ఎవరూ అంత ఇంట్రస్టింగ్ గా అనిపించలేదు. నేను అలా చూస్తుంటే, సుందరీ.. అని మా లెక్చరర్ పిలవడం వినిపించింది. గబుక్కున అతని వైపు చూసాను. సుమారు ముపై ఐదేళ్ళు ఉంటాయి. సన్నగా ఉన్నాడు. నా కంటే కాస్త పొట్టిగా కూడా ఉన్నాడు. కానీ జిప్పు దగ్గర మాత్రం ఎత్తుగా కనిపిస్తుంది. ఇతనితో ఒకసారి కమిట్ అయితే ఎలా ఉంటుందీ అన్న ఆలోచన నా బుర్రలోకి ప్రవేశించింది. నేను ఆ ఆలోచనలలో ఉండగానే, సుందరీ.. అని మళ్ళీ పిలిచాడు అతను. అతని వైపు చూసాను. you are not concentrating. Why? అన్నాడతను. ఏం లేదు సార్. అని నాలో నేను గొణుక్కున్నట్టుగా సమాధానం చెప్పాను. క్లాస్ అయ్యాక నన్ను ఒకసారి కలువు. అని చెప్పి, తిరిగి తన లెసన్ లో పడిపోయాడు. అతని పేరు రమణ.
క్లాసెస్ అయ్యాక, ఇంటికి వెళ్ళడానికి ముందు అతన్ని కలవడానికి లేబ్ కి వెళ్ళాను. లేబ్ లో ఉన్న క్యూబికల్ లో ఉన్నాడతను. లోపలకి వెళ్ళి గుడ్ ఇవెనింగ్ సార్. అన్నాను. షెల్ఫ్ లో బుక్స్ సర్దుకుంటూ నా వైపు చూసాడు. నేను తల దించుకొని, కళ్ళెత్తి అతన్ని చూసాను. ఆ పోశ్చర్ లో నేను చాలా అందంగా ఉంటానని తెలుసు. ఎవరైనా పడాల్సిందే. కానీ అంతవరకూ ఎవరినైనా పడగొట్టాలన్న ఆలోచన లేకపోవడం వలన ఆ పోశ్చర్ ని ఎక్కడా ప్రయోగించలేదు. ఆ పోశ్చర్ కి అతను పడతాడా అని డౌట్. కానీ పడినట్టే ఉన్నాడు. కన్నార్పకుండా నన్నే చూస్తున్నాడు. నేను నేలమీద బొటన వేలితో సున్నాలు చుడుతూ, ఏంటీ సార్! రమ్మని పిలిచారూ.. అన్నాను కాస్త వయ్యారాన్ని ఒలకబోస్తూ. ఏంటీ!? క్లాస్ లో అంత పరధ్యానంగా ఉన్నావూ? అన్నాడు కోప్పడుతున్నట్టుగా. సారీ సార్.. అన్నాను సాగదీస్తూ. సరే! ఈసారి కాస్త ఎలెర్ట్ గా ఉండు. ఓకేనా? వెళ్ళు. అనేసి, పోయి తన చైర్ లో కూర్చొని, టేబుల్ పై ఉన్న పేపర్లు అందుకున్నాడు.
అనుష్కలా మంచి ఒడ్డూ పొడుగూ ఉన్న పర్సనాలిటీ నాది. ఐదు అడుగుల, పది అంగుళాల పొడవుంటాను. ఎక్కడ ఉండవలసినవి అక్కడ చక్కగా, పొందికగా అమరి ఉంటాయి. అసలే ఆ రోజు తలంటుకొని, లూజ్ గా జడ వేసుకున్నాను. అందులోనూ లంగా ఓణీ వేసుకున్నాను. చూస్తే తొంభై ఏళ్ళ ముసలాడికయినా లేచి కొట్టుకోవాల్సిందే. అంతెందుకూ, కాలేజ్ లో అమ్మాయిలే ఈ రోజు నన్ను చూసి కళ్ళు తేలేసారు. అలాంటిది, నేను ఎదురుగా నిలబడి ఉంటే, పట్టించుకోకుండా, సరే..వెళ్ళూ.. అంటాడా!? అతను అలా అనడంతో నా ఈగో దెబ్బతింది. వీడిని ఎలా పడగొట్టాలా అని ఆలోచిస్తూ నిలబడిపోయాను. నేను అక్కడే ఉండిపోవడం చూసి, ఏంటీ! ఇంకా ఇక్కడే ఉన్నావ్? ఏమైనా పనుందా? అన్నాడతను. అతను అలా అనగానే, నీతో ఏం పనుంటుందీ నాకూ!? అనుకుంటూ అదోలా చూసాను అతన్ని. ఆ చూపు అతన్ని గుచ్చినట్టుంది. అందుకే నన్ను కాస్త మెత్తగా చూస్తూ, తిట్టినందుకు హర్ట్ అయ్యావా!? అన్నాడు. వెంటనే దొరికావురా.. అనుకొని, కళ్ళలోంచి బొటబొటా నీళ్ళు కార్చేసాను. ఆడవాళ్ళకి ఎప్పుడంటే అప్పుడు నీళ్ళు వచ్చేస్తాయి కదా. నా కన్నీళ్ళు చూసి, అతను కంగారుగా నా దగ్గరకి వచ్చి, అరెరే! ఇప్పుడు నేనేమన్నాననీ!? అన్నాడు. ఇక ఆగకుండా నా ఏడుపును వెక్కిళ్ళలోకి మార్చేసాను.
అతను కంగారుగా నా చేతులు పట్టుకొని, ప్లీజ్..ఏడవకు. అన్నాడు. నేను వెక్కిళ్ళు ఆపి అతని వైపు చూసాను. నాకంటే ఎనిమిది అంగుళాలు పొట్టిగా ఉన్నాడు. అతను కళ్ళు కాస్త దించితే, నా వక్ష సంపద నేరుగా కనిపిస్తుంది అతనికి. అది గమనించగానే, ఓణీ చెంగుతో కళ్ళు తుడుచుకుంటున్నట్టు నటిస్తూ, లాఘవంగా నా జాకెట్ మీదనుండి పైట తప్పించాను. అలా తప్పించగానే, మగాడికి ఉండే సహజమైన బుద్ది, అతన్ని నా యవ్వన సంపదల వైపు చూసేట్టు చేసింది. చూడగానే, అతని కళ్ళలో మెరుపు. దాన్ని కప్పిపుచ్చుకుంటూ, సరే, ఎప్పుడూ తిట్టనులే. నీకేమైనా డౌట్స్ ఉంటే వచ్చి అడుగు. సరేనా! అన్నాడు. అతను అలా అనగానే, ఇప్పుడు అడగొచ్చా సార్? అన్నాను అమాయకంగా. ఊఁ..అడుగూ.. అన్నాడతను. నేను నా బేగ్ వెతికినట్టు నటించి, బుక్ మరచిపోయాను సార్.
Almost all stories are left incomplete atleast they should complete full story.