అరవింద్ : అవును, ఏం?
“ఊరికే చెప్పండి బోర్ కొడుతుంది, కొంచెం సేపు టైమ్ పాస్ అవుద్ది”
అరవింద్ : వాడిని చిన్నప్పటి నుంచి చూస్తున్నాను, ఎప్పుడు నవ్వుతూ నవ్వుస్తూనే ఉంటాడు, బాధల్లో ఉన్నా అవమానల్లో ఉన్నా అందులో నవ్వుని మాత్రమే తీసుకుంటాడు, వాడు చేసే ప్రతీ పనిలో ఫన్ వెతుక్కుంటాడు, ఒక రోజు చెప్పాను ఒక అమ్మాయిని లవ్ చెయ్యరా అందులో కూడా ఫన్ ఉంటుంది, నీకొక తోడు దొరుకుతుంది అని.. అదే నేను చేసిన పెద్ద తప్పు, అప్పటి నుంచి అమ్మాయిల మీద యుద్ధం ప్రకటించాడు వాళ్లలో కొంచెం పాజిటివ్ కనిపించినా చాలు వాళ్ల వెనకాలే వెళ్ళిపోతాడు..
“తన లవ్ స్టోరీస్ గురించి చెప్పండి”
అరవింద్ : అయితే మీకు మొదటగా బఠానీల భారతి గురించి చెప్పాలి.
శరణ్య : హహ
ఇంతలో లోపల నుంచి పెద్దాయన అరుపు విని అందరూ లోపలికి వెళుతుంటే అరవింద్ కూడా లోపలికి వెళ్ళాడు తన వెనకాలే శరణ్య కూడా వెళ్ళింది. అక్కడ లోపల సుబ్బిగాడు కళ్ళు తిరిగి పడిపోయి ఉన్నాడు, ఏమైంది అంటూనే రాజయ్యని చూసాడు.
రాజయ్య : ఏం కాలా.. వాడు డబ్బు అడిగాడు, ఇవ్వాల్టి నుంచి నేను ఇవ్వను ఉద్యోగం చూసుకోమన్నాను. అంతే..
అరవింద్ : దానికే కళ్ళు తిరిగి పడిపోయాడా?
రాజయ్య : ఆ! అలాగే నా తమ్ముడి మనవడికి వచ్చిన సంబంధం మాట్లాడుతూ ఈ ఫోటో చూపించాను, అంతే గిర్రున పడ్డాడు.
అరవింద్ ఆ ఫోటోని చూసి గట్టిగా నవ్వాడు, అది శరణ్య గమనించింది.. సుబ్బిగాడి మొహం మీద నీళ్లు చల్లేసరికి లేచి అందరినీ చూసి మౌనంగా బైటికి వెళ్ళిపోయాడు.
బైటికి వచ్చాక శరణ్య అడిగింది.
శరణ్య : ఏమైంది.. ఇందాక నువ్వు నవ్వావు..
అరవింద్ : ఆ ఫోటోలో ఉన్న అమ్మాయిని పోయిన గురువారం నుంచి మీ బావ ప్రేమిస్తున్నాడు, ఈ గురువారంతొ ఎండ్ కార్డ్ పడేసరికి కళ్ళు తిరిగి పడిపోయాడు. పాపం వాడికే ఎందుకు జరుగుతాయో అర్ధం కాదు..
శరణ్య నవ్వేసరికి అరవింద్ కూడా నవ్వాడు.. ఇదంతా మన సుబ్బిగాడు గమనించాడు.. కోపంగా పళ్ళు నూరుముకుంటూ లోపలికి వెళ్ళిపోయాడు..
శరణ్యతొ మాట్లాడి అరవింద్ రూంలోకి వెళ్లి అక్కడ సుబ్బిని చూసి వెళ్లి పలకరించాడు.
సుబ్బి : ఏంటి నీకు దానితో ముచ్చట్లు?
అరవింద్ : నీ కామాక్షి గురించె, ఏదైనా హెల్ప్ చేస్తుందేమో అని గెలికాను కానీ ఉపయోగం లేదు.
సుబ్బి : నేనంటే ఎంత ప్రేమరా నీకు.. అయినా వద్దులే వదిలేయి.
అరవింద్ : ఏరా, వెళ్లి మీ తాతయ్యకి చెప్పొచ్చు కదా..
సుబ్బి : వదిలేయిరా, వేదనకి గురైన మనసు వాదనకు దిగలేదు.