అరవింద్ : (అబ్బో కవిత్వం..) సరే రా, ఇంతకీ మీ తాతయ్య ఏమన్నాడు?
సుబ్బి : వద్దు ఇక అలా పిలవద్దు, ఇంతటితో ఆయనకి నాకు సంబంధాలు తెగిపోయాయి.
అరవింద్ : ఏమైంది రా?
సుబ్బి : డబ్బులు అడిగాను, ఇవ్వనన్నాడు. కనీసం ఈ నెల పాకెట్ మనీ ఇవ్వమని అడిగాను రా, అవి కూడా ఇవ్వనన్నాడు రా ముసలోడు. నన్ను.. పైగా ఉద్యోగం వెతుక్కోమని సలహాలు కూడా ఇచ్చాడు, నాకు నా కామాక్షిని దూరం చేసాడు.. (కోపంగా ఊపిరి పీల్చుకుని అటు ఇటు తిరిగి) ఆలరైట్.. ఇట్స్ ఆలరైట్.. నేనూ… సుభాష్.. నన్ను ఎవ్వరు మోసం చెయ్యలేరు.. ఇవ్వాల్టి నుంచి మళ్ళీ స్క్రాచ్ నుంచి మొదలెడతాను.. డే వన్.. మొదటి టార్గెట్ కవిత.. కానీ అరవింద్.. నీకొక బౌంటీ.. ఆ కవితని నాకు సెట్ చేస్తే నీకు లైఫ్ టైం సెటిల్మెంట్ రా..
అరవింద్ : రేపటి నుంచి వీడు తినాలన్నా నా ఇంటికే రావాలి, వీడు నాకు లైఫ్ టైం సెటిల్మెంట్ చేస్తాడంట.. మనసులో తిట్టుకున్నా బైటికి మాత్రం ఇంతకీ ఆ కవిత ఎవరు రా?
సుబ్బి : అదేరా శరణ్య పక్కన పచ్చ రంగు ఓణి వేసుకుని లేదు. ఆ అమ్మాయే..
అరవింద్ : మరి కామాక్షి..?
సుబ్బి : ఇంకెక్కడ కామాక్షి.. ఇంకొకడికి కాబోయే అమ్మాయి వెంట నేను పడను.
అరవింద్ : అది సరే.. ఈ అమ్మాయిని ఎప్పుడు చూసావ్..?
సుబ్బి : అది అంతేరా, పారల్లెల్ వరల్డ్.. నీకు అర్ధం కాదులే.. వదిలెయ్యి.. ఇక పదా కేక్ కటింగ్ కి వెళదాం అని బైటికి నడిచాడు.. తన వెనకే అరవింద్ కూడా అయోమయంగా బైటికి నడిచాడు.
మా తాత అందరినీ పిలిచి కేక్ కట్ చేపించి భోజనాలు కూడా పెట్టాడు, అదేంటో మనకి కనీసం విషెస్ కూడా చెప్పరు ఎవ్వరు, అయినా అదే మంచిదిలే వాడు విషెస్ చెప్పడం నేను థాంక్స్ చెప్పడం ఇంకో రెండు నిమిషాలు మాట్లాడాలి టైం బొక్క.. ఆలోచిస్తుండగానే శరణ్య పేపర్ ప్లేట్ లో కేక్ ముక్క తీసుకుని నా ముందుకి వచ్చింది.
శరణ్య : ఇదిగో కేక్, దీని కోసమేగా నువ్వు వచ్చింది.. పెద్దది పట్టుకొచ్చా సిగ్గులేకుండా మెక్కు.. అని నా చేతిలో పెట్టింది.
తిరిగి వెళ్లిపోతుంటే పిలిచాను.
సుబ్బి : ఇదిగో పిల్లా ఇటు రా.. నాకో సాయం కావాలి.
శరణ్య : ఏంటి నన్నే?
సుబ్బి : నిన్నే ఇలా రా..
శరణ్య : ఆ.. ఏంటి?
సుబ్బి : కొంచెం నీ ఫ్రెండ్ కవితని నాకు పరిచయం చెయ్యొచ్చుగా..
శరణ్య : (గట్టిగా నవ్వుతూ) మరి KFC కామాక్షి?
సుబ్బి : నీకెలా తెలుసు..
శరణ్య : నీ ఫ్రెండ్ చెప్పాడులే.. అయినా కవితని సెట్ చేస్తే నాకేంటి?
సుబ్బి : ఏంటి నిజంగానే మా ఇద్దరినీ కలుపుతావా?
శరణ్య : అబ్బో.. సరే చెప్తాను, ఆ తరువాత నన్ను అడగొద్దు.
సుబ్బి : నిజంగానేనా.. మోసాలు ఏం లెవ్వుగా.. నిజం అయితే ఇక నీతో అస్సలు గొడవ పడను.. ఇదిగో ఈ లెటర్ ఇవ్వు..
శరణ్య : అబ్బో లవ్ లెటరా.. అని తీసుకుని వెళ్ళిపోయింది.
సుబ్బి : ఎక్కడో తేడా కొడుతుందేంటి.. ఇదింత కామ్ గా పోయింది… సర్లే చూద్దాం.. ముందు ఆకలేస్తుంది.. వీడెక్కడా కనిపించడంలేదు..