మెమోరీస్ 6 170

ఆమె పైకి చేరి ఆమె అధరాలను ముద్దాడి ఆమె మధన కలశం లోని అమృత రుచిని ఆమెకూ పంచాడు. అతని మూతి మీదున్న అమృతాన్ని మొత్తం జుర్రేసింది.
అతన్ని వివస్త్రని చేసి అతని శరీరంలోని అంగాంగాన్ని స్పృశించి ముద్దాడింది. మొదటిసారి అతని నరాల గట్టితనాన్ని తన చేతితో తాకినప్పుడు ఆమె అమృత భాండంలో అమృతం వూరింది. ఆ బిగువు ఆమె చేతికి నిండుగా వుంది. చర్మాన్ని వెనక్కి లాగి ఎర్రగా వున్న సున్నితమైన చర్మంపై వేలితో మీటింది. రాజు శరీరమ్లో చిన్నపాటి కుదుపు మొదలైంది. ఆ ఎర్రటి గుండు ముద్దుగా అనిపించి పెదాలతో చుంభించింది. నాలుకతో రుచి చూసింది.

ఎవరో ఎక్కడో చెప్పగా తను వినింది. ఆ రుచి అబ్ధుతంగా వుంటుందని. నోటిని తెరిచి అతని బిగువుని మింగేసింది. ఆమె పలుచటి పెదాల స్పర్షకి, వెచ్చటి ఆమె వూపిరి వేడికి రాజు అనంతలోకాల్లో విహరించడం మొదలెట్టాడు. నోటితోనూ, చేతితోనూ అతన్ని సుఖపెట్టి తానూ సుఖపడింది. చివరగా అతని వెచ్చటి లావాని వెల్లగక్కాడు. ఆ లావా వేడికి ఆమె చేతులు వెచ్చగా అనిపించాయి.

వెన్నెల బాగ సరస్సులోని అలలు వారి శరీరాన్ని తాకుతున్నాయి. రాజు ఆమె తొడల మద్యకు చేరుకున్నాడు. తరవాత జరగబోయే కార్యక్రమాన్ని వూహించుకోగానే అప్సానా గుండెలలో అలజడి మొదలైంది. మొదటిసారి ఒక మగవాడి అంగం తన లోపలికి ప్రవేశిస్తొంది. రాజు తన వేడిని ఆమెకు తాకించాడు. ఆ వేడి స్పర్ష ఆమెను నిలువెల్లా కాల్చేసింది. నడుమెత్తి ఆ వేడిని లోపల దింపుకోవాలన్న కోరిక పెరిగింది. ఆమె మర్మభాగానికి గురిపెట్టి బాణాన్ని వదిలాడు. మొదటిసారి బాణ కొన మాత్రమే లోపలికి వెల్లింది. నొప్పికి ఆమె గజగజా వణికింది. చెంపల పైన చేతులు వేసి ఆమెను వోదార్చాడు.

తియ్యనైన మాటలతో ఆమెను వోదార్చి వొప్పించాడు. రెండవ సారి మరింత వేగంతో లోపలికి దిగిపోయాడు. ఆమె
లోయలోని చివరి అంచును చేరుకునే క్రమంలో ఆమె ఒడ్డును చీల్చుకు పోయి కన్నె పొరను చేదించాడు. ఆ నొప్పిని భరించలేక ఒక కేకను పెట్టింది.

ఆమె మామూలు స్తితికి చేరుకునే వరకు ఆమెను ముద్దు చేసి ముద్దాడాడు. చిన్నగా కదలడం ప్రారంభించాడు. కార్యం జరిగేకొద్ది నొప్పి సుఖంగా మారి ఆ సుఖం ఆకాశాన్ని తాకింది. అతని వాడైన తాకిడికి ఆమె నిలువెల్లా కదిలిపోయింది. ఆమె ఎద రొమ్ములు పైకి కిందికి ఎగరడం ప్రారంబించాయి. నిట్టూర్పులతో ఆ వెన్నెల బాగ సరస్సు వేడెక్కింది. ఆ వేడికి యిరువురి శరీరాలు చమటలు కక్కాయి.

నిపుణుడైన అశ్వికుడు అశ్వంపై స్వారీ చేస్తున్నట్టు ఆమెను స్వారీ చేస్తున్నాడు.వారిరువురి గుండె చప్పుల్లు ఒకటయ్యాయి. ఆ చప్పుల్లకి తగ్గట్టు లయతో అతను దరువేస్తున్నాడు. దరువులో వేగం పెరిగింది. ప్రతి పోటు ఆమెలోని సుఖాల అంచును తాకుతొంది. వారిరువురి సుఖాలు తీరం చేరాయి. ఇరువురూ ఒకేసారి భావప్రాప్తికి చేరారు. అతనిలోని లావా ఆమెలోకి ప్రవేశించి ఆమెలోని బ్రంహాండాన్నిబద్దలు కొట్టింది. ఆమె నడుముని వేగంగా కదిలిస్తూ స్కలనం చేసింది. పలితంగా కన్నెత్వ మలినంతో కూడిన ధారా ఆమెలోనించి కిందికి ప్రవహించింది.ఆ రక్తంతో కలిసిన వారిరువురి వేడిని వెన్నెల బాగలోని అలలు శుభ్రం చేశాయి.

వెన్నెల బాగపై వీస్తున్న చల్లటి గాలిలో శారీరక వేడి చల్లబడి పోతుండండగా
అలసి పోయి సొలసి పోయి, పరిసరాలను మరిచిపోయి
శారీరక సుఖానికి పరవశించి పోయి నిద్రకుపక్రమించారు.

ఆ అమావస్య రాత్రి వెన్నెల రాత్రిలా ఎలా మారిందనే అనుమానం తీరకుండానే రాజు కునుకు తీశాడు. వారిని అనేక కళ్లు రహస్యంగా గమనిస్తుండాయనే విషయాన్ని కూడా తెలీకుండా అలసటతో కూడిన నిద్ర వారిని ఆక్రమించింది.

స్కూల్ డేస్:

వెన్నెల బాగ

వెన్నెల బాగ నదీ తీరంలో అడుగు పెట్టినప్పటి నుంచి రాజు, అప్సానా మనసులలో ఉత్సాహం వురకలేసింది. వాళ్ల మద్య ప్రేమ చిగురించిన రోజునుంచి దాచుకున్న కోరికనంతా ఆ వెన్నెల బాగ సరస్సులో తీర్చేసుకున్నారు. తీపెక్కిన శరీరాల తీట తీర్చుకుని అలిసిపోయి తియ్యటి కలలు కంటూ కునుకు తీశారు.

తియ్యటి కలలే కాకుండా రాజుకి ఇంకో కల వచ్చింది.

ఆ కలలో రాజు తన స్నేహితుడైన సూరిగానితో కలిసి కుందేల్ల వేటకి వెళ్లాడు. సూరిగాని చేతిలో పవర్ ఫుల్ బ్యాటరీ, రాజు చేతిలో ఒక దుడ్డు కర్ర. నిజానికి రాజు ఎప్పుడు సూరిగానితో కలిసి యే రోజు వేటకి వెళ్లింది లేదు. ఒక వేళ వెళ్లాలనిపిస్తే లక్ష్మన్న వెంటో లేదంటే రమణ వెంటో వెళ్తాడు. రమణ శివాపురమ్లోని గొర్రెల కాపరి. కానీ కలలో మాత్రం సూరిగాడే రాజు వెంట వున్నాడు. శివాలయం కొండ అంతా తిరిగినా వాళ్లకి ఒక కుందేలు కూడా దొరకలేదు. అలసిపోయి ఒక మోదుగు చెట్టు కింద కూర్చుని ” వచ్చేతప్పుడు ఎవుర్రా మన కెదురొచ్చింది. ఆ . . . ఆ ఆ ముండమోపి యంగటామ్మే కదా. దొంగ లంజ మనం వూరు దాటినంక దొడ్డికి పోవచ్చు కదా ” అని ఎదురొచ్చిన ఆమెని తిట్టి ఒక బండ రాయి మీద పడుకున్నాడు.

“తెల్లారతానే నిద్రలేపు ” పడుకుండి పోయాడు. వున్నట్టుంది వీదురు గాలి వీచ్చింది. రాజుకి ఎదురుగా నున్న పొదలలో నుండి ఒక కుందేలు బయటకొచ్చింది. సూరిగాన్ని మేల్కొలిపి రాజు దాని వెనక పడ్డాడు. అది బెదిరిపోయి కొండనెక్కడం ప్రారంబించింది. అది కొండపైనున్న గుహలోకి దూరింది. ఆ గుహ రాజుకి పరిచియమైన గుహే అందులోనే రాజు శాంతి శివరాత్రి నాడు కలిశారు. రాజు జీవితంలోని మధురమైన రాత్రులలో అదొకటి.

“దొరికి పోయింది రా ” అని గబ గబా యిద్దరూ గుహలోకి నడిచారు. కొంచెం లోపలికి వెళ్లగానే ఎవో మాటలు వినిపించాయి. “రేయ్ యీ నాకొడుకిని బతకనీ కూడదు యీనికి బసవప్ప కూతురు కావల్లంట. నరుకు లంజకొడుకుని. ” అనే మాటలు వినిపించాయి. ఒక బండరాతి చాటున నిలబడి రాజు సూరిగాడు లోపలికి తొంగి చూశారు. నలుగురు వున్నారు వాళ్లు మద్యలో వొకడు కూర్చుని దండం పెడుతున్నాడు. వాని కల్లలో భయం. ఆ నలుగురు రాజు వెతిరేక దిశలో నిల్చుండటం వల్ల వాళ్ల మొఖాలు కనపడటం లేదు.

1 Comment

  1. Bossu, ikkada amavasya ani cheppavu. Kaaani bavilo moon reflection paduthondi ani cheppav. Elaa possible idhi.. Bro

Comments are closed.