“వూ. . . . ” అని నడుముని ముందుకి కదిపాడు. చంద్రుని చేతిలోని అతని మొడ్డ చర్మం వెనక్కి వెళ్లి ఎర్రటి గుండు ముందుకి వచ్చింది. వాడి ఆత్మాభిమానాన్ని పూర్తీగా చంపుకుని అతనిని చేతితో కుడిచాడు.
చాలదన్నట్టు “నోట్లో పెట్టుకోరా” అన్నాడు.
చెప్పినట్టు చేశాడు.
ఛా రాయడానికే దరిద్రంగా అనిపిస్తొంది. ఆ సన్నివేశాన్ని చూస్తున్న రంగనాథుని పినతల్లి మాత్రం వేడెక్కింది. ఒంటి మీదున్న ఒక్క వస్త్రాన్నిపీకి పారేసి కాళ్లని వెడంగా జరిపి నల్లటి ఆమె పూకు మీద రుద్దుకుంది.
ఆ రాత్రి చంద్రుని జీవితంలో మరచిపోలేని రోజు ఒంటి నిండుగా పగని పెంచుకున్న రోజు. గుదమయం గుండా రంగనాథుని దడ్డు కదులుతుంటే కన్నీళ్లు కారుస్తున్నాడు. అసహాయుడు. ఇది రంగనాథిని రాజ్యం. చంద్రుడు అతని భానిస. అధికారం గర్వం.
రంగనాథిని కోరిక తీరేటంత వరకు అతనిలో కదిలి అలసిపోయి పక్కన కూర్చున్నాడు.
చంద్రుడు అలాగే పానుపు మీద పడి అవమాన భారంతో క్రుంగి పోతుంటే రంగనాథుని పిన తల్లి అతని మీద పడింది. వెచ్చటి లావుపాటి చంద్రుని మొడ్డని పట్టుకుని పిసికింది. ఇంత వరకు కొడుకు సుఖపడ్డాడు. ఇప్పుడు తల్లి వచ్చింది.
చంద్రుడు గట్టి పడగానే అతని మీద కెక్కి లోపల దూర్చుకుంది. మొదటి సారి చంద్రుడు ఆడదానిలో దూరడం. వెచ్చటి ఆమె పూకులో దూరుతుంటే సుఖంగా అనిపించింది. ఆమె కోరిక తీరా వూగి లేచి వెళ్లిపోబోతుంటే గట్టిగా ఆమె గొంతు ఎదురుకున్నాడు. సుకుమారమైన ఆమె శరీరం బలమైన అతని చేతుల దాడికి తట్టుకోలేకపోయింది.
ఆమెను కింద పడవేసి గుద్దలో మొడ్డని దూర్చాడు. రంగ నాథుని కంటే లావైన అతని మొడ్డ అనుమతి లేకుండా దూరే పాటికి నొప్పితో “అమ్మా” అని కేకపెట్టింది. అప్పుడు రంగ నాథుడు స్నానాల గదిలో వున్నాడు. ఆ కేక విని పరిగెత్తుకు వచ్చాడు. అప్పటికే ఆమె గుద్ద[b]లో అధిక వేగంతో వూగుతున్నాడు.[/b]బలమైన అతని చేతులు ఆమె గొంతుని నలిపేశాయి.
రంగనాథుడు పడకని చేరేలోపు ఆమె ప్రాణాలు గాలిలో కలిసిపోయాయి. చంద్రునిలోని పిశాచి, మృగం అప్పుడే మేల్కొనింది. రంగనాథుడు అక్కడికి రాగానే చంద్రుడు మొఖం మృగములా మారిపోయింది. రంగనాథుని మీదకు దూకి కిందకి ముష్టి యుద్దానికి దిగాడు.
ఆడదాని సుకుమార శరీరాలను తన బాహువులలో నలిపే అతను ఎప్పుడు కూడా యుద్దాల గురించి గానీ పోరాటాల గురించి గానీ ఆలోచించింది లేదు. పసిప్రాయంలో బలవంతంగా నేర్చుకొన్న కొన్ని ఆత్మ రక్షణా విద్యలను వుపయోగించి కాసేపు ప్రతిఘటించాడు అంతే.
చంద్రుడు రంగ నాథున్ని కింద పడవేసి మొడ్డని దోపాలని చూశాడు. కానీ అతనికి అసహ్యం వేసింది. మంచి దుడ్డు కర్రని ఒకటి తీసుకుని అతని బొక్కలో దూర్చబోయాడు.
రంగనాథుని ఆర్థనాదాలు విన్న కాపలా వారు లోపలికి వచ్చి అడ్డుకున్నారు. రంగనాథునికి తేరుకోవడానికి కొద్ది ఘడియలు పట్టింది. వెంటనే కోపంతో మొఖం జేవురించింది.
వాడిని కసితీరా కొరడాతో కొట్టి, వంటి నిండా కత్తితో పొడిచాడు. జల్లేడలా అతని శరీరం తూట్లు పడి రక్తం కారి చనిపోయాడు.
“రేయ్ వీడి శవాన్ని ఆ కోనల్లో పడేసి రండి ” అని అజ్ఞాపించాడు.
పగతోనూ, తీరని కోరికలతోనూ చచ్చిన వాళ్లు ఆత్మలై పిశాచ రూపంలో తిరుగుతారంటారు. కానీ చంద్రునికి మాత్రం పిశాచ రూపాన్నిచ్చింది సిద్దుని శిష్యుడు ఈరప్ప. తూట్లు పడిన అతని శరీరానికి మూలికా వైద్యం చేసి ఒక రూపానికి తెచ్చాడు. ఎంతో ప్రాయాస పడి చచ్చిన అతన్ని క్షుద్ర పూజలు చేసి బతికించుకున్నాడు. మూడు నెలలు పట్టింది చంద్రునికి కోలుకోవడానికి. చంద్రున్ని ఈరప్ప తన శిష్యునిగా చేసుకున్నాడు. ఎన్నో క్షుద్ర విద్యలు, మాయలు, మంత్రాలు నేర్పాడు.
పదిహైదు సంవత్సరాల అకుంటిత ధీక్షతో విధ్యాభ్యాసం చేశాడు. ఈరప్పకి తొంబై ఏళ్లు దాటాయి. ఈరప్ప చనిపోయే ముందుగా అతని జ్ఞాపకాలను గాజు సీసాలో భద్ర పరిచి మంత్ర మందిరంలో రహస్య ప్రాంతంలో దాచారు. తన చివరి కోరికగా గోవిందాచార్యుల వంశ నాశనం, కోనాపుర అటవీ ప్రాంతాన్ని పాలించడం వంటి వాటిని నెరవేర్చడానికి మొదటి సారి జనావాస ప్రాంతానికి వచ్చాడు.
క్షుద్ర శక్తులను కోన దాటి బయటకు రాకుండా గోవిందాచార్యులు వేసిన మంత్ర భంధాన్నిచేధించాడు. కోనకి పక్కనే రంగనాథాలయానికి దిగువన చంద్రమహల్ అనే భవనానికి శ్రీకారం చుట్టాడు.
ఈరప్పకి చంద్రుడే కాక పదహారు మంది శిష్యులున్నారు. అందరూ మానవ మాత్రులే ఒక్క చంద్రుడు తప్ప. చచ్చి పిశాచమైనవాడు అతను. తను మొదటగా చేసిన పని రంగనాథ పురం మీద పడటం. చంద్రుడిని చంపే సమయానికి రంగనాథునికి ఇరవై రెండేళ్లు ఇప్పుడు నలవైకి దగ్గరగా వున్నాడు. పిన తల్లి చచ్చిన తరవాత బంధువులలోనే ఒక అమ్మాయిని పెండ్లి చేసుకున్నాడు. ఆమెకు అతని స్త్రీల బలహీనత బాగా తెలుసు. ఎప్పుడూ అడ్డు చెప్పలేదు గానీ తనతో వుండగా పడక గదిలోకి మూడో మనిషి రావడానికి ఒప్పుకోలేదు. భార్యకు ముప్పది యెండ్లు ఇప్పుడు.పదహైదేళ్ల కూతురు వుంది. పుస్పవతి అయ్యి మూడేళ్లు దాటింది. పెండ్లి చేయడానికి పూనుకుంటుండగా చంద్రుడు దాడి చేశాడు. అతని పిశాచ శక్తులకు ఎదురులేకపోయింది.