పటేల్:- ఇంటికిపోయినవనే
అమ్మ: ఇప్పుడే వొచ్చిన
పటేల్: నైట్ కళ్ల ఇంటికి వస్తారా టౌన్ నుంచి
అమ్మ: ఏమో తెలీదు
పటేల్: ఇంకో రౌండ్ వేద్దామంటే అప్పుడే వెళ్లిపోయావు నాకు అసలు నిన్ను దెంగినట్టే లేదే
అమ్మ: వళ్ళు హూనం చేసి నాదీ ఇప్పడు చేసినట్టే లేదంటున్నావ్ అయిన నేను ముందే చెప్పాగా నీకు నేను గంటసేపే వుంటానని చెప్పాగా నవీన్ గాన్ని ఈ రోజు కాలేజీ లో చెరిపిస్తున్న అని మళ్ళీ బస్సు మిస్ అయితే తొందరగా టౌన్కి వెళ్లలేము అందుకే ఏక్కువసేపు వుండలేదు ఈ సరివొచ్చినప్పుడు నువ్వు ఎంత సేపు వుండమంటే అంత సేపు వుంట ఈ ఒక్కసరి ఓపికపట్టుకో
పటేల్: సరేలేవే
అమ్మ: ఈ సరెంటి ఎప్పుడు లేనిది జాకెట్ పైన కార్చవు మొత్తం ఎప్పుడు లోన కారుస్తావు కదా
పటేల్: ఎప్పుడు లోన కార్చి బోర్ కొట్టింది అయిన నిన్ను ఎప్పుడు దెంగిన నీకు కడుపురాకుండా ఇచ్చే మాత్రలు ఆయిపోయాయి మళ్ళీ పతనం పోయినప్పుడు మాత్రలు తెసుకొని వస్తా అప్పటి వరకు నీ జాకెట్ పైనే కారుస్తా
అమ్మ: మాత్రలు తొందరగ తెప్పించు జాకెట్ పైన అయిఎవరయినా చూస్తారు ఇ రోజు నవీన్ గాడు చూసి అడిగాడు నేను పెప్సీ తగుతుంటే మీద పడింది అని చెప్పి తప్పించుకున్న.
పటేల్ నవీన్ గాడు ఏమిచ్చేస్తున్నాడే
అమ్మ: బట్టలు సర్దు కుంటున్నాడు
పటేల్: వాడికి ఫోన్ ఇవ్వు వాడితో మాట్లాడుతా
అమ్మ: పిలుస్తున్న వు
ఇదంతా కిటికీ చాటున వున్న నేను వింటున్న అమ్మ పిలువగానే కొంచెం దూరo వెళ్ళి వస్తున్న అమ్మ అని అరిచాను.
అమ్మ దగ్గరకి వెళ్ళి ఏమి తెలియనట్టు ఎందుకమ్మ పిలిచావు అని అడిగా. అమ్మ ఏమీలేదు కన్నా పటేల్ బాబాయి నీతో మాట్లాడతాడంట. ఫోన్ న చేతికి ఇచ్చింది. నేను ఫోన్ చెవిదగ్గర పెట్టుకొని
నేను: హాయి తాతయ్య ఇ మద్య ఇంటికెళ్ళి రావటం లేదు వూర్లో కూడా ఏక్కువగా కనిపించటం లేదు ఎలవున్నావు తాతయ్య. (నేను పటేల్ ని తాతయ్య అని పిలుస్తాను అమ్మ బాబాయి అని పిలుస్తుంది కాబట్టి పటేల్ నన్ను నవీన్ అని పిలుస్తాడు )
పటేల్: బాగానే వున్న నవీన్ ఇ మద్య పనులు ఎక్కువగా వుండటం వల్ల రాలేకపోయా వీలు చూసుకొని ఒకసారి వస్తాలే నవీన్. పట్టణం లో జాగరర్థ అసలే పట్టణం లో ప్రమాదాలు ఎక్కువ నీకు ఏమైనా అయితే మి అమ్మ తట్టుకోలేదు దనికేమైన అయితే నేనూతట్టుకోలేను. నీకు తెలుసుగా నవీన్ మీ అమ్మను నేను కన్న కూతురుల చూసుకుంటా అని. దానికి ఏమయిన అయితే నేను తట్టుకోలేను నా కన్నా కూతుర్ల కంటే మీ అమ్మనే నాకు ఎక్కువ నవీన్.
నేను: (న మనసులో నీకు అమ్మ ఎందుకు ఎక్కువో నాకు తెలుసులే అనుకోని) నాకు తెలుసుగా తాతయ్య నీకు అమ్మ అంటే ఎంత ప్రేమో. అమ్మకు కూడా నువ్వు అంటే ఎంతో ఇస్టం నిన్ను తన స్వంత నాన్న లాగే అనుకుంటుంది తాతయ్య. మాకు ఏది కావాలన్న నువ్వే చూసుకుంటున్నావు మా స్వంత తాతయ్య కూడా ఇలా చూసుకోలేదు చాలా థాంక్స్ తాతయ్య అంటూ కొంచెం కొంచం ఏడుస్తూ మాట్లాడుతున్నట్టు నటించ. వాళ్ళు నాకు వాళ్ళ గురించి ఏమి తెలియదని నమ్మాలని అలా ఏద్చినట్టు యాక్టింగ్ చేశా.
పటేల్: వూరుకో నవీన్. మీ అమ్మ లాంటి కూతురు నీ లాంటి మనవడు దొరకటం న అదృష్టం బాధపడకు నీకు అటువంటి సహాయం కావాలన్న ఈ తాతయ్య వున్నడని మరచి పోకూ. నీ ఫీజు కోసం అమ్మకు డబ్బులిచాను అవి సరిపోతాయో లేదో ఒకవేళ సరిపోక పోతే అమ్మని పంపించు ఇంకా ఇచ్చి పంపిస్తా.
నేను: (అమ్మని డబ్బు పేరుతో పంపిస్తే తనతో మళ్ళీ ఎంజాయ్ చేయవచ్చని నీ ప్లాన్ నకుతెలుసు అని మనసులో అనుకున్నాను)
అవి సరిపోతాయి తాతయ్య ఏమయినా అవసరం వుంటే అమ్మను పంపిస్తాలే
పటేల్: సరే నవీన్ అమ్మ ఏమి చేస్తుంది దానికి ఇవ్వు ఫోన్
నేను: అలాగే తాతయ్య అని ఫోన్ అమ్మకి ఇచ్చేస
అమ్మ: హ బాబాయ్ చెప్పు
పటేల్: జగర్తగా వెళ్ళి రండె.వెళ్ళగానే ఫోన్ చెయ్యవే. నికేమయిన అయితే నేను తట్టుకోలేను నువ్వు న కూతురివీ. మంచిగా వెళ్ళిరా. న బంగారుకొండకు వుమ్మామమ
అమ్మ: అలాగే బాబాయ్ నువ్వు కూడా జగర్త ఉమ్మ నవీన్ గాడి తరుపున కూడా వుమ్మా.
నేను అక్కడ వున్నానని నాకు డౌట్ రకూడదని వాళ్ళు కలివిడిగా వుండేవాళ్ళని నేను అనుకోవాలని అలా నముందే ఫోన్ లో ముద్దులు పెట్టుకుంటున్నారు.