పెళ్లయిన ఆరు నెలల్లో రవి ఆఫీస్ కి చాలా తక్కువ సార్లు వెళ్ళాడు…
రాజు బిసినెస్ చూస్కుంటుంటే రవి నా వెనక తిరిగే వాడు…
మాకు ఏకాంతం కల్పించాలనో ఏమో మా పెళ్లయిన నెల రోజులకే అత్తయ్య ముంబై వెళ్లిపోవడంతో రవికి అడ్డే లేకుండా పోయింది…
ఆఫీస్ కి వెళ్లినా మూడ్ వచ్చిందోయ్ అంటూ మధ్యలోనే వచ్చేసేవాడు…
రావడం తోనే నైటీ లాగేసి మీద పడి పోయేవాడు…
ఒళ్ళు హూనం చేసి గానీ వదిలేవాడు కాదు…
రోజులో కనీసం మూడు షోలైనా అయ్యేవి…
ఎర్లీ మార్నింగ్ షో వేసి అర్జెంట్ గా ఆఫీస్ కి వెళ్లాల్సి ఉన్నప్పుడు కూడా… రెడి అయ్యాక హాల్లో బై చెప్తుంటే డోర్ లాక్ చేసి వెనక్కి తిరిగి వచ్చి సోఫాలో కూర్చోబెట్టి ‘నా దాన్ని’ ఆబగా నాకేసి వెళ్ళేవాడు…
లంచ్ కి అని వచ్చి ‘రెండు భోజనాలు’ చేసి గానీ వెళ్ళేవాడు కాదు…
కొన్ని సార్లు పది నిమిషాల టైం మాత్రమే ఉంది అంటూ వచ్చి కేవలం నోటితో చేసి వెళ్ళేవాడు…
నాలుకతో కూడా నన్ను తొందరగా కార్పించే టాలెంట్ ఆయనలో ఉండింది…
కాబట్టి ఆయన కేవలం నాకి వెళ్లిపోయిన కూడా నాకు ఇబ్బంది కలిగేది కాదు…
నాది నాకడం అంటే ఆయనకి చాలా ఇష్టంగా ఉండేది…
క్రమంగా నాక్కూడా తనతో నాకించుకోవడం వ్యసనంగా మారిపోయింది…
ఎప్పుడైనా ఆయనకి నన్ను ఎక్కాలని తొందరగా ఉండి డైరెక్ట్ గా మీద ఎక్కబోతుంటే… బతిమాలి మరీ నాకించుకునే దాన్ని…
మొదట్లో పని వదిలేసి మరీ నా చుట్టూ తిరుగుతుంటే.. తనకెందుకు ఇంత యావ అనిపించేది… కానీ క్రమంగా నాకూ అది అంటుకుంది…
తేడా అల్లా ఆయన బయట పడే వాడు … నేను బయటపళ్ళెదు అంతే…
తనే రోజైనా మధ్యాహ్నం రాకపోతే ఏదో వెలితిగా అనిపించేది… ఏదో కారణం తో ఫోన్ చేసి ఇంటికి వచ్చేలా చేసేదాన్ని…
ఇంటికి వచ్చాక ఇక అడగక్కర్లేకుండానే తను రెచ్చిపోయేవాడు…
ఆ విధంగా మా మ్యారీడ్ లైఫ్…
“మూడు నూకుళ్ళు- ఆరు నాకుళ్ళు” గా సాగిపోతుంటే…
రాజు లైఫ్ “మూడు డ్యూటీలు-ఆరు ఓటీలు” అన్నట్టుగా మారిపోయింది…