మరుసటి రోజు ఉదయాన్నే స్కూల్ దగరకి వెల్లింది. ఆమె రావడాన్ని ముందే చుసిన నిర్మల బయటకి వచి పలకరించి చెయ్యి పట్టుకుని లోనికి తీసుకెల్లింది. ఎ రోజు నిర్మల మొహం చాలా ప్రశాంతం గా ఉంది. కొత్త హావభావాలు అమెకి తెలీకుండానే కనిపిస్తున్నయి. ఈ రొజు వెసుకున్న బ్లూ జాకెట్ చెతులు చిన్నగా ఉండి జబ్బలు పుష్తి గా ఉన్నాయి.తల స్నానం చెయడం వల్ల జుట్టూ కొంచం లూజు గ ఉంది. మొహం చాలా ప్రకాశవంతంగా ఉంది. కాని రత్నం మొహం లో విచారాన్ని గమనించి” ఏంటి రత్నం.. అలా ఉన్నావు…ఏమి జరిగింది” అంది కొంచం బాధ గా. ఆ మాట అడగగానే రత్నం కళ్ల్లలో నుండి నీళ్ల్లు బొట బొటా రాలాయి. అది చూసి నిర్మలమ్మ చాల కంగారు పడింది. బాధ కూడా అనిపించింది. వెంటనే రత్నం పక్కన కూర్చుని ఆమె భుజం చుట్టు చెయ్యి వేసి నువ్వు బాధ పడితే నెను చూడలేను… అయిన పులి పిల్ల లా ఉండె నీకు ఎడుపు ఏంటి… నాకు చెప్పు..అది ఎంత పెద్దది అయిన నేను తీరుస్తా” అంది అనునయంగా. కొంచం సేపు దాకా రత్నం కళ్ళు వత్తుకుంటూనే ఉంది. కాసేపటికి సర్దుకోని “ఏం చెప్పమంటావు నిర్మలా…చెప్పుకుంటే తీరేది కాదు…”అంది బాధ నిండిన గొంతుతో. దానికి నిర్మల” అబ్బా…ఎంటి చిన్న పిల్ల లాగా…”అంది గోముగా. “నేను మావ కి సరిపొయెదాన్ని కాదు నిర్మలా”అంది. “అదెంటి.ంఎ ఇద్దరు చిలకాగోరింకల్లాగ ఉంటారు కదా” అంది నిర్మల అస్చ్ర్యంగా. “మావ మంచోదు నిర్మలా…కాని నేను ఆయనకి తగ్గ జోడి కాదు… ఆయనకి సరిపొయె సుఖం న దగ్గర లేదు…ఎదో పిల్ల లు పుట్టించుకున్నాము..ఽంతే”…అంది తల దించుకొని. “మావ కి లావుగా ఉండె గుండెలు ఇష్తం…నావి చూడు..ఎలా ఉంటయో అని తన పవిట తప్పించింది. నిజంగానె రత్నం వి చాలా చిన్నవి. రత్నం అంత మనిషి తన దగ్గర తన బాధ చెపుకుంటే నిజంగానే నిర్మల కి బాధ వెసింది. అందువల్లే నేమొ నిన్న రెడ్ది అలా తొందర పడ్డాడు అనిపిమ్ఛింది నిర్మలకి. రత్నం పవిట ని సరి చెసి” ఎవరి అందం వాళ్లదే …పెళ్లి అయిన కొత్తలో నావి కూడా నీ లాగే ఉండేవి…కాని పిల్లలు పుట్టాక కొంచం పెరిగాయి” అంది.
“లేదు నిర్మలా..నీవాటి అందమే వేరు..ఈ వయసులో కూడా ఇలా ఉన్నాయంటే నా వయసు అప్పుడు ఎంత బాగుండి ఉంతాయో” అనగానె నిర్మల్లమ కి కొంచం గర్వం అనిపించింది. అంతలో రత్నం” నిర్మలా…నిన్ను ఒకటి అడుగుతా..ఎమి అనుకోవు కదా” అంది. “చెప్పు రత్నం..బలే దానివే” అంది నిర్మల నవ్వుతూ. నా మావ ని పెళ్ల్లి చెసుకుంటావా” అంది రత్నం. నిర్మల ఉలిక్కిపడి లేచి నిలబడి” ఎం మాట్లాడుతున్నావ్ రత్నం…పిచి పట్టిందా నీకు” కోపం గా. వెంటనే రత్నం నిర్మల చేతులు పట్టుకొని” తప్పుగా అనుకో వద్దు నిర్మలా… ఎదో నీకు నా బాధ చెప్పుకోవాలనిపించింది. కొంచం నోరు జారాను…”అంది ఏడుస్తూ. వెంటనే నిర్మల కి పాపం అనిపించి” పర్వలెదులే రత్నం…కాని నీ మాట వినడానికే ఇబ్బంది అనిపించింది… అయిన నాకు పెళ్లి ఎంటి.. ఈ వయసులో
” అనగానే రత్నం” నువ్వు వప్పుకుంటే ఈ విషయం మన ముగ్గురి మద్యే ఉంటుంది. నీకు రెండు యెకరాల పొలం కూడా ఇస్తాడు మా వ. నీకు యెప్పుడు ఎలంటి ఇబ్బంది వచినా మేము ఉన్నమని మర్చిపోకు” అని ఎడుస్తూ వెల్లిపొయింది రత్నం. నిర్మలమ్మ లో అంతర్మధనం మొదలయింది. ఆ రొజు రెడ్డి చెతిలొ నలిగినపుదే పవిత్రత పొయింది. అది కాక ఆ అనుభవం కావాలి అనిపిస్తుంది. నిర్మలమ్మ పిల్లలు కూడా బాగ స్తిరపడ్డారు. జీవితం లొ బద్యతలు ఎమీ లెవు. రత్న్ం అడిగిన దానికి వప్పుకుంటే కొత్త సుఖం రుచి చుడవచు. పొయెది ఎమీ లెదు. వాళ్ల్లు కూడా గుట్టూగా ఉండె మనుషులె. అని అలొచించి ఒక నిర్ణయానికి వచింది.
త్వర త్వరగా భొజనం చేసి రత్నం ఇంటికి వెల్లింది. ఇంట్లో రత్నం ఒక్కటె పడుకొని ఉంది. నిర్మలని చూసి “రా..నిర్మలా…తిట్టడానికి వచావా..” అంది తల దించుకోని. “లెదు రత్నం…నీ బాధ అర్దం చెసుకున్న తోటి ఆడదానిగా వచా…”అఓది ప్రేమ గా. అది విన వెంటనె రత్నం మొహం విప్పారింది. ఆశ్చర్యం తో “నిజమా” అనగా నిర్మల సిగ్గుతో తల దించుకుంది.ఈ విషయం మన ముగ్గురి మద్యే ఉండాలని ఒట్టు వెయించుకుంది. రత్న్ం చెంగున లేచి నిలబడి “మరి ఎప్పుడు తల్లి.. మా మావ కి తమరి బిక్ష” అనగానే నిర్మల “నువ్వు ఎపుడు అంటే అపుడె”అంది నవ్వుతూ.
“మరి మావ ని పిలవనా” అని అనగానె” ఇప్పుడు స్కోల్ ఉంది…ఒక గంట లొ అయిపోయింది.. అపుడు వస్తా” అని లెచి నిలబడి రత్నం ని గట్టిగా వాటెసుకొని” ఇది నీ కోసం నేను చేస్తున్న త్య్గాగం” అని చెప్పి స్కోల్ కి వెల్లింది. ఆమె వెళ్ళగానే రత్నం రెడ్ది లకి ఫోన్ చెసి” మావా…నీ పంట పండింది…త్వరగా రా” అని చెప్పగానె రెడ్ది పరుగు పరుగు న వచాడు. రాగనె ఎదురు వెల్లి” నిర్మల ఈ రోజు నుండి నె సొంతం..” అనగానే రెడ్డి అశ్చర్యంతో”అసలు ఎమి చెప్పి వప్పించావు…. అసలు నువ్వు ఎవరిని పట్టుకున్నా వాళ్లు నీమాట వినల్సిందే…ఎం చెప్పవో చెప్పు” అనగానె” అవి అన్ని చెప్పరు రెడ్ద్ది”అంది కొంటెగా నవ్వుతూ. త్వరగా స్నానం చెయ్యి. అది గంటలో వస్తుంది” అనగానే రెడ్డి స్నానానికి వెళ్ల్లాడు.
స్నానం నుండి వచి చుట్ట ముట్టుకోగానే” అది ఇపుదు ఎందుకు…నిర్మలకి ఆ వాసన పడదు”అంది. సరే అని పక్కన పెట్టేసి ఎదురు చూడసాగాడు. గంట గడిచింది. స్కూల్ బెల్ కొట్టారు. నిర్మల వచేసింది. ఎదురు వెల్లిన రత్నం” కుడి కాలు పెట్టి లొపలికి రా” అని చెప్పి బొట్టు పెట్టింది. అలా స్వాగతం చెప్పడం నిర్మలకి బాగుంది.లోపలికి రాగనే రత్నం నిర్మలని రెడ్డి దగరకి తీసుకెళ్లి “చూడు రెడ్డి… మా అమ్మయిని నీకు అప్పగిస్తున్నా” అని చెతులు కలిపింది. రెడ్డి చెతికి పసుపు కొమ్ము ఇచి “మన ఇంట్లో ఉన్నంతవరకు ఈ పసుపు కొమ్ము ఉంటుంది..బయటకి వెళ్ళెతపుడు తియ్యాలి”అంది. నిర్మల అది చూసి” రత్నం…ఇది అవసరం అంటావా” అంది ఇబ్బందిగా. “అమ్మో…సాంప్రదాయం తప్పకుడదు పిల్లా” అంటూ” కట్టు మావా..ఎందుకు ఆలస్యం. “అనగానె రెడ్డి లెచి నిలబడీ తలదించుకొని నిలబడి ఉన్న తన కన్న 15 ఏళ్ల్ల పెద్ద ఆడదానికి పసుపుకొమ్ము కట్టాడు. అలా కట్టాగానే నిర్మల వంట్లో రక్తం జివ్వుమంది. మనసులో అణిగిఉన్న కొరికలు పురి విప్పుతున్నయి. తనకన్న 15ఏళ్లు తక్కువ వయసు ఉన్నవాడితో ,అది కూడ పొలం పని చేసే ఒక మొరటు వాడితో. పసుపుకొమ్ము కట్టగానే భుజం మీద చెయ్యి వెసి దగ్గరకు తీసుకున్నడు నిర్మలమ్మ ని. రత్నం ఇద్దరికి దిష్తి తీసింది. ఆ నీళ్లు పారబోయడానికి బయటకి వెళ్ళగానే నిర్మల రెడ్డి ని గట్టిగా వాటేసుకొని రెడ్డి పెదాలను నొటి లోకి లాక్కుంది. అసలే వెడెక్కి ఎన్నొ రోజులు ఎదురు చుసిన రెడ్డి నిర్మలమ్మ నడుము గట్టిగా పట్టుకొని నాలుక ని అమె నొట్లో కి తోసేసాడు.
Super story countie cheyadi