నా కలల రాణి – End 152

అంతలో సునీత బయటికి వచ్చి ” మామయ్య రండి రండి మీరు కరెక్ట్ టైం కె వచ్చారు. ఏ రోజుకి ఉండమంటే నాన్న కంగారు పడతారు అంటూ బయల్దేరాడు వీడు ” అంటూ నా తల పై ఒక చిన్న దెబ్బ వేస్తూ నాన్న కి అప్పటికప్పుడే అబద్దం అల్లేసింది.
దానికి నాన్న లోపలకి నడుస్తూ ” నీకెందుకు అమ్మా ! శ్రమ ! అసలే వీడికి నీరసం వచ్చింది కదా, నువ్వు సేవలు చేయాల్సివస్తుంది వీడికి, వీడు కనపడకపోతే నన్ను విసిగిస్తూ ఉంటది” అంటూ సమాదానమిచ్చాడు.
సునీత నవ్వుతూ కొంటెగా నా వంక చూసి ” పర్లేదు మామయ్య, వీడికి ఎలాంటి సేవ అయినా చేస్తాను, అస్సలే నా ముద్దుల మరిది కదా” అంది.
దానికి నాన్న ” అన్నీ మీ నాన్న గారి బుద్ధులు వచ్చాయి అమ్మ నీకు, ఆయన కూడా చిన్న పరిచయం ఉంటే చాలు అల్లుకుపోతారు” అన్నాడు.
” అయ్యో మామయ్య మీకు కనీసం కాఫీ కూడా ఇవ్వలేదు, ఉండండి అంటూ’ గబాల్న వంట గదిలో దూరింది సునీత.
నాన్న రూమ్ లో అటు ఇటు తిరుగుతూ పచార్లు చేస్తూ ఏవేవో కబుర్లు చెప్తున్నారు, ఆమె ఏమో ఆ డిస్కషన్ ఎంజాయ్ చేస్తూ కాఫీ ప్రిపేర్ చేస్తుంది…
నాకు ఒకటే కంగారు , ఇప్పుడే మా కార్యక్రమం జరిగింది కదా పొరపాటున నాన్న బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్తే కొంప కొల్లేరు అవ్వుద్ది అని ఒకటే టెన్షన్….

ఆమెకి కూడా అలానే అనిపించింది కాబోలు గబ గబా కాఫీ తయారు చేసి నాన్నకి తెచ్చి ఇచ్చింది.
నాన్న నెమ్మదిగా ఆ కాఫీ ని ఎంజాయ్ చేస్తూ ఈ కబుర్లు చెప్తున్నాడు.. ఆమె ఆయన మాటలు వింటూనే రెస్పాన్స్ ఇస్తుంది కానీ…
మద్యలో నన్ను చూస్తుంది….
నాకు చాలా సేపు అర్ధం కాలేదు…..
ఫైనల్ గా ఒక్కసారి చూసేసరికి నాకు గుండె గుబిల్లుమంది..
ఆమె నాన్నతో మాట్లాడుతూ నేను ఇంతకు ముందు కట్టిన తాళితో ఆడుతూ నన్ను కొంటెగా చూస్తుంది…..
ఇంతలో నాన్న కాఫీ పూర్తి చేసి ” ఇక వెళతాం అమ్మా, రేపు వీడిని కాలేజ్ మానిపించి ఇంట్లో కూర్చోపెట్టి డాక్టర్ తో రెండు ఇంజక్షన్ లు ఇప్పిస్తే గాని దారికి రాడు…” అన్నాడు..
సునీత కంగారు పడుతూ ” అబ్బా అంత నీరసం ఎం కాదు మామయ్య, వాడికి ఇది కొత్త కదా, అందుకే ఆ నీరసం” అన్నది..
దానికి నాన్న అర్ధం కానట్టు చూసాడు.
నేను కంగారు పడ్డాను.
ఆమె పసిగట్టింది మా ఇద్దరి భావాల్ని…

” అహా నా ఉదేశ్యం వాడికి ఇంత దూరం జర్నీ బస్ లో ఇప్పటిదాకా చేయలేదు కదా, పైగా వాడికి కాలేజ్ అంత కొత్త గా ఉంటుంది. ఏదో తినకూడని వస్తువేదో తిన్నాడు అనుకుంటా, నేను అదే కాలేజ్ లో వర్క్ చేస్తున్న కదా నేను చూసుకుంటా, అప్పటికి మీకేమైనా ప్రాబ్లెమ్ గా ఉంటే వాడికి ఒక ఫోన్ ఇవ్వండి, ఎప్పటికప్పుడు వివరం తెల్సుకోవచ్చు ” అంటూ కవర్ చేసింది…
” సర్లేమ్మా, నువ్వు ఉన్నావ్ కదా రేపట్నుండి పంపిస్తాలే ” అంటూ నాన్న బయటికి నడిచాడు..
నేను కూడా బయటికి నడుస్తూ ఒకసారి ఆమె వైపు చూసా, గబాల్న ఒక ఫ్లైయింగ్ కిస్ ఇచ్చింది… నేను టెన్షన్ పడుతూనే ఆ కిస్ అందుకున్నాను..
అక్కడినుండి ఒక ఆటో లో బస్టాండ్ కి వచ్చి మా ఊరి బస్ ఎక్కి ఇంటికి వచ్చాము.
అందరూ కంగారు కంగారు గా నా దగ్గరికి వచ్చారు… ఏవేవో ప్రశ్నలు అలా అందరికి సమాధానం చెప్పి కాస్త ఎంగిలి పడి నా రూమ్ కి వచ్చి సుఖం గా నిద్రపోయాను….
అలా సుఖంగా నిద్రపోయి మరునాడు ఉ
ఎన్నింటికి నిద్ర లేచానో తెలియదు…..
ఎవరో గట్టిగా పట్టి కుదుపుతున్నారు….
బడలిక వల్ల నా కళ్ళు మూతలు తెరుచుకోవటంలేదు…….
నెమ్మదిగా లేచి అతి కష్టంగా కళ్ళు తెరిచాను…..
ఎదురుగా ఎవరున్నారో కూడా ఒక నిమిషం అర్ధం కాని స్థితి నాది…

పరికిణి జాకెట్ లో ఒక అందమైన అమ్మాయి నా ఎదురుగా నుంచుని ఉన్నట్లు తెలుస్తోంది…
తేరుకొని చూస్తే ఆమె ఎవరో కాదు… అనూష.
” ఎంత సేపు పడుకుంటావ్! నిద్ర రోగం పట్టుకొంది నీకు” అంటూ వెటకరిస్తోంది….
పక్క నే మా అమ్మ ..
” ఒసేయ్ ఎందుకే అలా అంటావ్, వాడు నిన్న వచ్చేసరికి ఎంత నీరసం గా ఉన్నాడో తెలుసా నీకు?” అంటూ కసురుతోంది…
వెంటనే అనూష ” ఆహా, నీ కొడుక్కి మాయ రోగం వచ్చి ఉంటది అందుకే నీకు అలా కనిపిస్తుంది” అంది.
” సర్లే వాడిని రెడి అవ్వనీ, మనం బయటికి పోదాం… ” అని అమ్మ అంటుండగానే…
” నువ్ పో అత్త నేనేం నీ కొడుకుని తినేయను లే… జస్ట్ కాస్సేపు కూర్చొని మా ఇంటికి పోతా.. లేకుంటే మా ముసలిది …… నన్ను క్షమించదు…” అంటూ మా అమ్మని పంపేసింది..
అలా మా అమ్మ వెళ్లగానే
నా వైపు తిరిగింది….
అబ్బో అప్పటిదాకా ఆరిందలా మాట్లాడిన అనూష కళ్ల నిండా కన్నీళ్లు…..
” ఏం అయింది నీకు … హిక్…. హిక్క్…

నాకు ఎంత కంగారు అయిందో తెలుసా మా మామ్మ నీ గురించి చెప్తే…
హిక్క్….హిక్….. హిక్క్…
నేను ఉండబట్టలేక వెంటనే వచ్చేసా….” అంటూ వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తూ చెప్పేసరికి…..
నా మనసు చలించిపోయింది…..
లేచి వెంటనే తనని హత్తుకొన్నాను….
నాకు ఏం మాట్లాడాలో తెలియట్లేదు
….
నిన్న సునీత ఇప్పుడు అనూష … వీళ్ళ ప్రేమని ఇంత దారుణంగా నాకు తెలుపుతుంటే, నాకు ఏం చెప్పాలో ఎలా రెస్పాన్డ్ అవ్వాలో కూడా తెలియట్లేదు….
ఒకటే అనిపిస్తోంది…. ఈ ప్రపంచం లో నా అదృష్టం ఎవరికీ ఉండదు….
అలా ఆమెని హత్తుకొని కొద్దిసేపు ఉండీ, ఆమె కన్నీళ్లు నా పెదాలతో తుడిచాను….
తను కాస్త రిలాక్స్డ్ గా ఫీల్ అవుతూ కౌగిలి ని బిగించింది….
తన లేత ఎత్తులు నా ఛాతీ ని అదుముతుంటే నాలో పరవశం కలుగుతోంది..
ఆ పరవశం ఎంత బాగుందో తెలుసా…..
మాటల్లో పెట్టాలంటే కొత్త బాష కావాలి..
చేతల్లో చెప్పాలంటే కొత్త మనిషిని కావాలి

నిజంగా మనం ప్రేమించిన వాళ్ళు కానీ, మనల్ని ప్రేమించే వాళ్ళు కానీ ఇచ్చే ఆ బిగి కౌగిలిని మనం చచ్చే క్షణం వరకూ మర్చిపోము.. మర్చిపోకూడదు…..
ఆ పారవస్యత తో ఆమెని ముద్దాడబోయాను..
ఆమె కన్నుల నుండి ముక్కు మీదుగా ఆమె పెదాలని చేరుకొని నా పెదాలతో బిగించబోతుంటే… ఆత్రంగా ఆమె కూడా కాస్త పైకి లేచి తన పెదాలు నాకు తగిలించబోతూ ఒక్కసారిగా నన్ను వెనక్కినెట్టి ” బాగానే ముగ్గులోకి దించుతున్నావ్ బావా, నేను నీకు అంత సులువుగా దొరకను” అంటూ కిల కిలా నవ్వుతూ పరుగెత్తుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది…

1 Comment

  1. Yenti bro story complete cheyyakunda end chesesaav

Comments are closed.