” ఓయ్, అంత సేపు ఆలోచించక్కరలేదు, మా అమ్మ, వాళ్ళ అమ్మ అక్క చెల్లెళ్ళ పిల్లలు”.
” నాకు అది చెల్లి అవుతుంది”
” ఓహ్, అవునా, సర్లే ఎం చెప్పింది ఏంటి” అని అడిగా
” చాల బాగా ఎంజాయ్ చేసారని చెప్పింది, వాళ్ళ ఫ్రెండ్ పద్మ నువ్వు రేవతి కలిపి ఆడుకున్నారంట కదా.”
నాకు వెంటనే ఒక్కసారి భయం వేసింది. ఈ ముండలుజరిగిన దాన్ని టముకు వేస్కుతిరుగుతున్నార అని
అనిపించింది.
” ఏం ఆడుకున్నాం వాళ్ళ బొంద, వాళ్ళు పొలం కి తీస్కెళ్లారు, అక్కడ బోర్ దగ్గర వాళ్ళు నా మీద వాటర్ పోసారని, నేను కూడా పోసా అంతే.” అంటూ ఒక అబద్దం చెప్పి తన రెస్పాన్స్ కోసం చూసాను.
” అదేంటి, రేవతి ఏమో, మీరిద్దరూ అమ్మ-నాన్న ఆట లాంటిది ఆడారని అన్నది” .
“ఛీ, అదీ ఒక ఆటేనా, ఏంటో నీకెందుకు అలా చెప్పారో తెలియదు” అంటూ బొంకసాగాను.
” సర్లే బావా, ఏంటి ఈ టైం లో కాలేజీ నుండి వచ్చేసావ్, మీకు త్వరగా వదిలేస్తారా?”
“అహ, నాకు హెడాక్ గా ఉందని , పర్మిషన్ అడిగి వచ్చేసా”.
“అయ్యో, పోన్లే , నేను కూడా ఇప్పుడు నీతో బస్సు లో వస్తాను.”
” ఏం పర్లేదు అనూ, నేను వెళ్తాలే “అన్నాను.
” అలా కాదు బావా, నేను కూడా మీ ఊరికే వస్తున్నాను, మా అమ్మమ్మ గారింటికి, మా అమ్మ, నేను పొద్దున ఇక్కడికి వచ్చాము, వచ్చాక తెల్సింది ఇక్కడ మా చిన్న అత్త కి సుస్తీ చేసింది అని, అందుకే అమ్మ ఇక్కడ ఉండిపోయి, నన్ను అమ్మమ్మ దగ్గరికి పొమ్మంది”
” ఓహ్, అవునా, సర్లే కలిసి వెళ్దాం లే” అనేసి,
మనసులో మాత్రం, ఈ వాగుడుకాయ్ వదిలేలలేదు అని విసుకొన్నాను.
ఇంతలో బస్సు రానే వచ్చింది. ఇద్దరం ఎక్కేసి కూర్చున్నాం.
అస్సలే వాగుడుకాయ్, పైగా ఒంటరిగా వచ్చిందేమో, ఇక దారిపొడుగున వాగి నన్ను, విసిగిస్తే ఎలా అనుకోని, ఒక ఐడియా వేసి,
” అనూ, నాకు హెడక్ ఉంది కదా, నేను పడుకుంటా” అని ,నిద్రపోయానట్టు నటించా.
మాట అలా అన్నానే కానీ, నాకు కాస్సేపటికి నిద్ర బాగా పట్టేసింది.
హిమజ ని వేసి అలసిపోయాను కదా.
ఎప్పటికో నా ముఖానికి ఏవో మెత్తగా తగులుతుండేసరికి, కాస్త మెలకువ వచ్చింది,
చిన్నగా కళ్ళు తెరిచి చూసా, నిద్రలో బస్సు కదలికలకి
నా మొఖం అనూష స్తనద్వయానికి బాగా దగ్గరగా ఆనుకొని ఉన్నది.
చుడిదార్ లో నుండి ఆ సండ్లని చూస్తుంటే, రెండు మాంచి రసాలు ఊరే మేలురకం మామిడిపళ్ళు , వాటి పై , నిఖార్సయిన నెరేడిపళ్ళలాంటి ముచ్చికలు, తన్నుకు వస్తుంటే, …..
అబ్బా ఇన్నాళ్లు ఈ పిల్ల మీద కన్ను వేయనందుకు నన్ను చంపినా తప్పు లేదు అనిపించింది.
ఎలా అయినా దీన్ని దక్కించుకోవాలని ఫిక్స్ అయ్యిపోయా.
కానీ ఎలా, బస్సు లో రాసలీల నాకు మరీ కొత్త కదా, అప్పుడేదో సునీత సండ్లు తగిలితేనే నాకు కారిపోయింది.
ఇలా తర్జన భర్జన పడుతూనే , ఒక ప్రయత్నం చేద్దాం అని, మరి కాస్త జరిగి నా మొఖాన్ని ఆమె సండ్లపై కాస్త గట్టిగ ఆనించా.
ఏమనుకుందో ఏమో, తన చెయ్యి తీసి నా మొఖం పై వేసి, కాస్త తగిలీ తెగలనట్టుగా నన్ను జరిపింది.
నాకేమో ఆ అనుభవం నచ్చింది.
కాబట్టి మళ్లీ నా మొఖం మళ్ళీ తగిలించా…
తాను ఈ సరి కూడా నెట్టింది.
కానీ నేను అలా ప్రయత్నిస్తూనే ఉన్నాను.
చాల సేపటికి ఇక తను ప్రయత్నాన్ని విరమించుకుంది.
ఇక అదే అదును గా భావించి, నా పెదాలతో డ్రెస్ పైననే ఆమె సండ్లని మెల్లిగా రాస్తూన్న.
అలా చేస్తుంటే, గమ్మత్తుగా ఉంది కాబోలు, కాస్త కాస్త గా కదులుతోంది.
నేను ఈ సరి నా చేతిని తన తొడలపైన వేసి మెల్లిగా రాస్తున్నా.
పాపమ్ చాల ఇబ్బందిగా కదులుతోంది.
చీకటి పడుతోంది, పల్లె బస్సు కదా, లైట్స్ వేయరు.
ఆ ఆలోచనతో నాకింకా ఆనందం కలిగి, మరింతగా తనని తడుముతున్నాను.
నాకు ఆ చుడిదార్ లో నుండి, ఆ సళ్ళని బయటికి తీసి నలపాలని ఉంది, కాని బస్సు లో కావడం తో మరీ అంత దైర్యం రావడంలేదు.
అలా కాస్సేపు ఆమెని తడిమి, నెమ్మదిగా తల పైకెత్తి ఆమె కళ్ళలోకి చూసాను.
కన్నీరు కారుతోంది ఆమె కళ్ళనుండి…
అలా ఆ అమ్మాయి కళ్ళ వెంట కన్నీరు చూసీ, నాకు ఒక్కసారిగా ఆందోళన మొదలయింది.
నాలో నేనే మదనపడసాగాను….
ఏంటి, తనకి ఇష్టం లేకపోతే చెప్పొచ్చు గాని ఇలా ఏడుస్తుందేంటి ,
ఏమనుకుందో ఏంటో అంటూ నా మది పరిపరివిదాల ఆలోచిస్తుంది.
ఇంతలో మా ఊరొచ్చింది.
నాతో కనీసం మాట్లాడకుండా తను దిగి వడివడిగా , గాబరా పడుతున్నట్టుగా వెళ్ళిపోయింది.
నేను ఇక నిరాశగా ,కాళ్ళీడ్చుకొంటూ ఇంటికి పోయా..
తలారా చన్నీళ్ళతో స్నానం చేసి, ఎదో కాస్త ఎంగిలి పడి అలా కూర్చున్నాను.
ఇంతలో నాన్న వచ్చి, రేయ్ సుబ్బమ్మ మామ గారికి ఏదో సాయం కావాలని చేప్పారు.
త్వరగా వేళ్ళు, అక్కడే పడుకోవాల్సి వస్తే పడుకో….