రొమాంటిక్ చర్చ్నింగ్ 31 62

హ హ్హా తెలియకపోవడం ఏంటి నాని??నిన్న నిన్ను చూసిన మొదటి చూపులోనే నీకు ఫ్లాట్ రచన అంటూ బాంబ్ పేల్చింది..

ఆ మాటకి నాకు ఇంకా సంతోషం వేసింది…దేవుడే ఇద్దరికీ ఇష్టాఇష్టాలు కలిగించి ఒక్కటి చేసాడన్న ఫీల్ ఎగదన్నింది నాలో.
.
హబ్బా నన్ను మాత్రం ఇరికించవే,నీ పరిస్థితి ఏంటో కూడా చెప్పు కాస్తా,పక్కనే సంజయ్ అన్నయ్య ఉన్నాడు అంది రచన..

సువర్ణ లో సిగ్గు తాండవించింది…మామూలుగా అయితే యమా సంతోషంగా ఫీల్ అయ్యేవాన్ని కానీ సాధ్వి లు తిరిగొస్తారు అన్న ఆలోచన ఎప్పుడు మొదలయ్యిందో ఆ క్షణాన ఎందుకో మనసు ప్రస్తుత “సువర్ణ” పైకి వెళ్ళలేదు..అనవసరంగా తనకి ఆశలు కలిగించి అన్యాయం చేయడం మంచిది కాదు అన్న భావనతో ఓపెన్ గానే సువర్ణా నాకు నానీ లాగా పెళ్లి చేసుకునే అవకాశం లేదు అన్నాను..

సువర్ణ అందంగా నవ్వేస్తూ, హెలో సర్ నేనేమీ నిన్ను పెళ్లి చేసుకోమని చెప్పలేదు,ఏదో కాస్తా మంచి ఫ్రెండ్ గా ఉండు అని మాత్రం చెప్పాలి అనుకున్నాను అంది.

హమ్మయ్యా అని ఊపిరి పీల్చుకుని,ఫ్రెండ్ నే గా ఫ్రెండ్షిప్ చేయడంలో మనం పర్ఫెక్ట్ అంటూ చేయి కలిపాను సువర్ణ తో..

అలా ఒక అర్ధ గంట నాని-రచన లు లోకాన్ని మరిచిపోయి మాట్లాడుకోగా నేనూ సువర్ణా కాస్తంత క్లోజ్ గా మాట్లాడుకున్నాము..మాటల మధ్యలో ఫోన్ నంబర్స్ ఇచ్చిపుచుకున్నాము.

వాళ్ళ బస్ రాగానే ఇద్దరూ వెళ్లిపోగా,మేము తిరుగు ప్రయాణం మొదలెట్టాము…నాని గాడి మొహంలో సంతోషం చూస్తుంటే మనసుకి చాలా ఆనందం వేసింది.సాయంత్రం రచనా ఇంటికి వెళ్ళాలి అని నిర్ణయించుకొని ఇంటికి వచ్చేసాను…

టిఫిన్ తిని బెడ్ ఎక్కి ఆలోచించసాగాను ముందు ముందు జరిగే పరిణామాలు గురించి… మనసులో అందరూ తిరిగొస్తున్నారు అన్న సంతోషం అధికమైనా, ఇంకోవైపు ఆ మాయవులని ఎలా ఎదుర్కోవాలన్న టెన్షన్ కూడా కాస్తా చికాకు తెప్పించింది..

సాయంత్రం నేనూ,నాని గాడు ఇద్దరమూ రచనా ఇంటికి వెళ్లి పెద్దవాళ్ళతో మాట్లాడాము.. రచనా తల్లిదండ్రులు చాలా మంచివాళ్ళలా ఉన్నారు చాలా సంతోషంగా ఒప్పుకొని పెద్దవాళ్ళని తీసుకురండి అని చెప్పారు..

మరో వారం రోజుల్లో మంచి ముహూర్తం ఉందని తెలుసుకొని ఆ ముహూర్తం రాగానే బ్రాహ్మణ పండితుడి సమక్షంలో అంగరంగవైభవంగా నాని గాడి పెళ్లి జరిపించాము.

మొత్తానికి మనోడు ఇంటివాడు అయిపోయి బిజీ అవ్వడంతో నేను ఒంటరిగా మిగిలిపోయాను.. ఆ రోజు సాయంత్రం ఒకటే హోరుగా గాలి,బీభత్సమైన వర్షం రెండూ కమ్ముకొని రాత్రంతా వర్షం కురిసింది..

తెల్లవారుఝామున లేచిన నాకు ఎందుకో ప్రపంచం కొత్త రూపుని సంతరించుకుని పులకించినట్లు అనిపించింది, స్నానం చేసి టిఫిన్ చేసి ఇంటి వరండా లో కూర్చున్న నాకు ఒరేయ్ బావా అని సింధూ పిలుపు వినిపించింది అందంగా..

హేయ్ అమెరికా పిల్లా,ఎప్పుడొచ్చావే అని ప్రేమగా కౌగిలించుకున్నాను సింధూ ని..నన్నూ ఆప్యాయంగా కౌగిలించుకొని ఇప్పుడే బావా ఒక గంట అయ్యింది..ఇదిగో నిన్ను చూద్దామని పరుగున వచ్చేసాను అంటూ నా కళ్ళలోకి ప్రేమగా చూస్తూ ఎంత పెద్దవాడివి అయిపోయావ్ రా అంటూ నుదుటన ముద్దు పెట్టింది..

నువ్వైతే చిన్నపిల్లలాగా ఉన్నావటే,బాగా పెద్దగా అయ్యి అందాలతో పుష్టిగా అయ్యావ్ అంటూ నుదుటన ముద్దు పెట్టాను..
ప్రేమగా నా కళ్ళల్లోకి చూస్తూ,ఇదిగో ఇలా నీ కౌగిలిలో వొదిగిపోవాలని ఎన్ని రోజులనుండో అనుకుంటున్నా రా ఇప్పుడు కుదిరింది అంటూ నా ఛాతీ పైన తల పెట్టి సేద తీరింది..

ఇప్పుడైతే ఏమి మించిపోయిందే సింధూ,ఇక నుండి ఎక్కడికీ పోవు గా,హ్యాపీగా ఇలాగే ఉండిపోదాం అంటూ తన తలని నిమిరాను..

ఎప్పుడైతే సింధూ నా వళ్ళో ప్రేమగా వాలిందో అప్పుడే ఆకాశంలో పిడుగుల శబ్దం అధికమైంది…మెల్లగా తీవ్రమైన పెనుగాలులు కమ్ముకున్నాయి…అప్పటివరకూ ప్రశాంతంగా ఉన్న వాతావరణం ఒక్క క్షణంలోనే ఎందుకు ఇలా అయ్యిందా అన్న ఆశ్చర్యం ఎక్కువయ్యింది నాలో..

సింధూ మాత్రం కూల్ గా ఏంటి బావా ఆలోచనలో పడ్డట్లున్నావ్ అంది..

ఏమీలేదే అని తప్పించుకున్న నాకు సింధూ మాట నన్ను ఆశ్చర్యచకితుణ్ణి చేసింది,నేనొచ్చాగా ఇక అందరూ వస్తారు అంటూ…

నువ్వోస్తే అందరూ రావడం ఏంటే విచిత్రంగా??

ఒరేయ్ పిచ్చి బావా,ఈ మధనం మళ్లీ మొదలవబోతోంది అని తెలిసే నేను తిరిగొచ్చాను ,అదిగో ఆ వాన,గాలులు,పిడుగులు ఇవన్నీ దేనికి సంకేతం అనుకున్నావ్???ఇవన్నీ ఒకప్పుడు నీ జీవితంలో ముఖ్యమైన పాత్రను పోషించిన వ్యక్తుల పునరాగమనపు జాడలు…ప్రకృతివిరుద్ద కార్యం జరుగుతుంది కాబట్టి ప్రకృతి కోపంతో ఘోషిస్తోంది…ఆ ప్రకృతి చల్లారే సమయమూ వచ్చింది అటు వైపు చూడు అంటూ ముందున్న పంకజం అత్త ఇంటి వైపు చూపించింది..

నా కళ్ళు ఆశ్చర్యం తో మసకలు పడ్డాయి, నిజమేనా అని మళ్ళీ పులుముకొని చూసాను….నిజమే ముమ్మాటికీ, ఇంటి ముందు పంకజం అత్త, అర్చనా వదిన… ఒక్కసారిగా ఆనందతాండవం మొదలైంది నాలో సన్నగా కన్నీరు వస్తూ…

ఆశ్చర్యం గా ప్రకృతి ప్రశాంతం అయిపోయింది..మరొక్క క్షణంకి మళ్లీ కళ్ళు మిలమిలా మెరిసాయి పవిత్ర మా ఇంటి వైపు వస్తూ..

సువర్ణ, ఇంద్రాణి,పద్మలత,సివంగి లు ఒక్క క్షణంలో కళ్ళ ముందు కనిపించారు…

పరుగు పరుగున నా కాళ్ళు అర్చనా,పంకజం వైపుకి కదిలాయి…

అత్తా అని పిలిచాను ప్రేమగా…ఒరేయ్ అల్లుడూ అంటూ సంతోషంతో పరిగెత్తుకొచ్చింది నా వైపు…తన కళ్ళల్లో కన్నీళ్లు(బహుశా ఆనందభాష్పాలు)..నా చెంపలు పట్టుకొని ఏరా సంజయ్ ఎలా ఉన్నావ్ అంటూ ఆప్యాయంగా అడిగింది..
.
బాగున్నా అత్తా,వదినా ఎలా ఉన్నావే??

నా బంగారు మరిదిని చూసి ఎన్నాళ్లయ్యింది ,చాలా బాగున్నాను రా అంటూ నా తల నిమిరింది..

పవిత్ర,సువర్ణ, ఇంద్రాణి,పద్మలత,సివంగి, లు ప్రేమగా నా దగ్గరికి వచ్చారు…

ఇంతకీ ఉమామహేశ్వరి, శ్రీదేవి,సంపూర్ణ,భేతాళుడు,ధనుంజయుడు తక్కిన వారంతా ఎక్కడ అన్నాను…

అందరూ ఒకేసారి ఎవరు వాళ్లంతా అని అన్నారు,అప్పుడు సింధూ నాకు మొటిక్కాయ వేసింది ఒరేయ్ మొద్దూ వాళ్ళందరూ మామూలు మనుషులు,అదీ నీతో ముందు ఎలా ఉన్నారో అలాగే ఉండేవాళ్ళు,ఇవన్నీ వాళ్ళకి తెలియదు అంటూ…

అప్పుడు వెలిగింది బల్బ్ చాలా సంతోషంతో,మధనం విషయాలు గుర్తులేకపోయినా పర్లేదు,ముందులగా నాతో ఉంటే అదే పదివేలు అనుకుంటూ ఎవరూ లేదులే అని కవర్ చేసాను…

సువర్ణ, ఇంద్రాణి,పద్మలత,సివంగి లు రాజభవనంలోకి వెళ్లిపోగా పవిత్ర తన ఇంటికి వెళ్ళింది…అర్చనా,పంకజం లు వాళ్ళ ఇంట్లోకి వెళ్లిపోయారు..

నేనూ సింధూ మాత్రం మిగిలాము,ఒసేయ్ సింధూ మిగతవాళ్ళు ఎక్కడే అన్నాను..

వాళ్ళందరూ వాళ్ళ జీవితాన్ని త్యజించేసారు రా ఇక భూలోకం కి వెళ్లకూడదు అని…