మరోవైపు సంజన పూర్తిగా కన్ఫ్యూజన్ లో ఉంది… తను భావప్రాప్తి పొందిన సమయంలో ఆనంద్ ముఖం ఎందుకు కనబడింది… వివేక్ ని ఎక్కువగా ఇబ్బంది పెట్టకుండానే తాను మామూలు మనిషి గా చేయగలిగింది… అది సంతోషమే .. కానీ తమ ఫ్యూచర్ ఏంటి… ముందు ముందు ఏం జరగబోతోంది… ఏం చేయాలి… కొంత సంతోషం… కొంత విచారం… మిశ్రమంగా ఉంది ఆమెకి..
పక్కకి చూస్తే వివేక్ దీర్ఘ నిద్రలోకి జారుకున్నాడు… ” ‘తప్పనిసరై’ … చేశాను…ఇలా చేయక తప్పలేదు నాకు.. మనసులో అనుకుంది సంజన…
నిజమే ఆమెకు అలా చేయక తప్పలేదు…. కానీ అది కేవలం వివేక్ కోసమైనా?? అంటే… కాలమే సమాధానం చెప్పాలి…
వాళ్లిద్దరూ అలాగే నగ్నంగా నిద్రపోయారు… వాళ్ళకి తెలియకుండానే వాళ్ళ జీవితం మారిపోతుంది… అదికూడా చాలా వేగంగా
శనివారం రాత్రి సంజన ఆలస్యంగా పడుకుంది… ఆ రాత్రి జరిపిన కామకేళి, గత వారం రోజులుగా చేసిన పని వల్ల ఆమె బాగా అలిసిపోయింది… మర్నాడు ఆమె నిద్ర లేచేసరికి 10 దాటింది… ఆమె మనసు ఇంకా రాత్రి లాగే గజిబిజిగా ఉంది… వివేక్ కకోల్డ్
మెంటాలిటీ, తనకు భావప్రాప్తి సమయంలో ఆనంద్ గుర్తుకు రావడం ఇవన్నీ ఆమెను కలవరపెడుతున్నాయి…
సంజన కి బేసిక్ గా భక్తి ఎక్కువే… ఆరోజు చాలా సేపు పూజగదిలో గడిపింది… సాయంత్రం అయే సరికి ఆమె మనసు కొంచెం కుదుట పడింది…. వివేక్ ను, పిల్లల్ని తీసుకుని గుడికి వెళ్ళింది… అందరూ కలిసి అక్కడ్నుంచి ఒక పార్కుకి వెళ్ళారు… పిల్లలతో కలిసి ఆడింది… తర్వాత బయటే భోజనం చేసి ఇంటికి చేరారు… వివేక్ కూడా రోజంతా ఉల్లాసంగా గడపడం వల్ల సంజన కాస్త రిలీఫ్ గా ఫీల్ అయింది… కనీసం వివేక్ అయినా డిప్రెషన్ నుంచి బయటపడ్డాడు అని సంతోషించింది… రాత్రి పడుకునే సమయానికి సంజనలో కలవరం బాగా తగ్గిపోయింది…
సోమవారం రోజు పొద్దున్నే లేచి ఆఫీస్ కు వెళ్ళడానికి రెడీ అవుతుంది సంజన… ఈ వారం కూడా తలకు మించిన పని చేయాల్సి వస్తుందని తెలుసు తనకి…
డ్రెస్సింగ్ విషయంలో మొదటి రోజు స్నేహ చెప్పిన సూచనలు గుర్తున్నాయి సంజనకి… గత వారం ఒకరోజు షాపింగ్ కి వెళ్లి కొన్ని dresses తెచ్చుకుంది కూడా… వాటిల్లోంటి ఒక వెస్టర్న్ ఫార్మల్ తీసుకుంది… మోకాళ్ళ వరకు ఉన్న స్కర్ట్, షర్ట్ దాని మీద ఒక జాకెట్ వేసుకుంది… మోకాళ్ళ దగ్గర స్కర్ట్ ను మళ్లీ మళ్లీ కిందికి లాగే ప్రయత్నం చేసింది… మరీ సెక్సీగా కనబడుతున్నా నేమో అని ఆమె సందేహం…
“wowwww” అన్నాడు వివేక్ లోపలికి వచ్చి..
“ఏంటి వివేక్ … ఈ డ్రెస్ ఆఫీస్ కి సూట్ అవదా..” అంది సంజన తనను తాను చుట్టూ తిరిగి చూసుకుంటూ..
“అదేం కాదు… పక్కా ప్రొఫెషనల్ గా ఉంది … నువ్వే అమెరికా ఆఫీస్ లోనో పని చేస్తున్నావు అనిపిస్తుంది ఈ డ్రెస్ లో నిన్ను చూస్తుంటే…. చాలా అందంగా కూడా ఉన్నావు…” అన్నాడు వివేక్..
సంజన చిన్నగా నవ్వి వివేక్ కి ఒక ఫ్లయింగ్ కిస్ ఇచ్చి ఆఫీస్ కి బయలుదేరింది…
ఆరోజు చైర్మన్, ఇంకా ప్రాజెక్టుకు సంబంధించి 3 డిపార్ట్మెంట్స్ హెడ్స్ తో మీటింగ్ ఉంది… దాని కోసం గత వారం ఆమె చాలా పాయింట్స్ తయారు చేసుకుంది…
ఆ రోజు ఆఫీస్ సమయానికన్నా ముందే చేరుకొని మీటింగ్ కి కావలసిన డాక్యుమెంట్లు, ప్రింట్ లు తీసి ఉంచుకుంది… మీటింగ్ ఎజెండా రెడీ చేసి ఉంచుకుంది… మూడు డిపార్ట్మెంట్ కి సంబంధించిన హెడ్స్ వచ్చారు… వాళ్లందరికీ ఆమె ముందుగానే ఇన్ఫర్మేషన్ ఇచ్చి ఉండడంతో మీటింగ్ సమయానికల్లా వచ్చేశారు… వాళ్లు సంజన ని చూడడం అదే మొదటిసారి… సంజన చేసిన ఏర్పాట్లని వాళ్లు బాగా మెచ్చుకున్నారు… సంజన వేసుకున్న డ్రెస్ ని ప్రశంసా పూర్వకంగా చూశారు…
“హాయ్ హాయ్ నా పేరు సంజన… సీఈఓ గారి ఇ పర్సనల్ సెక్రటరీని… ఈ ప్రాజెక్టు కోసం చైర్మన్ గారికి assist చేయడానికి డిప్యూట్ అయ్యాను…” తనను తాను పరిచయం చేసుకుంది సంజన… వాళ్లు కూడా సంజన తో తమ తమ పరిచయాలు చేసుకున్నారు…
“గుడ్ మార్నింగ్ గైస్…” అంటూ ఆనంద్ మీటింగ్ రూమ్ లోకి వచ్చాడు… ఆనంద్ గ్రే కలర్ సూట్ వేసుకుని ఉన్నాడు… చాలా ఉల్లాసంగా ఉత్సాహంగా కనబడుతున్నాడు… ఫాస్ట్ గా నడుస్తూ తన సీట్ వైపు వెళ్ళాడు..
సీట్ దగ్గరికి వెళ్లాక అతను సంజన ని గమనించి ఆగాడు…
“గుడ్ మార్నింగ్ సంజన… వీకెండ్ హ్యాపీగా గడపావని అనుకుంటా… ఈ వారం మనకు చాలా పని ఉంది…” అన్నాడు ఆనంద్…
అంత మంది సీనియర్లు నిలబడి ఉండగా అందరిలో తనను ఒక్కదాన్ని ప్రత్యేకంగా పలకరించడంతో కొంచెం ఇబ్బందిగా అనిపించింది సంజనకి…
“ఎస్ సర్..” అంది తడబడుతూ…
“ఈరోజు మన మీటింగ్ ని తొందరగా ముగించేద్దాం అందరు కూర్చోండి…” అంటూ తన సీట్లో కూర్చున్నాడు ఆనంద్…
“ఈరోజు అజెండా ఏమిటి ..” అని సంజన వైపు చూశాడు…
సంజన అజెండా విషయాలు అన్నీ చెప్పి ..
” ముఖ్యంగా మనము ఈ రోజు మనం కల్పించాల్సిన ఫెసిలిటీస్ కి సరైన స్థలాన్ని ఎంపిక చేయాలి… వారం రోజుల్లో స్థలం ఎంపికైతేనె… మనం మిగతా వాటి గురించి ఆలోచించడానికి సమయం చిక్కుతుంది… ” అని పూర్తిచేసింది సంజన…
“అలా అయితే మన మీటింగ్ దానితోనే మొదలుపెడదాం…” అని ఆటోమేటిక్ వింగ్ హెడ్ రాజేష్ వైపు తిరిగి
“రాజేష్ నువ్వేదో ప్లేస్ ఉంది అన్నట్టున్నావ్.. దాని గురించి ఏమైనా ఎంక్వయిరీ చేసావా…” అడిగాడు ఆనంద్
” ఎస్ సర్… ఈ వీకెండ్ లో ఆ ప్లేస్ కి వెళ్లి వచ్చాను కూడా… మన ప్రాజెక్టుకి ఆ ప్లేస్ బాగా సూట్ అవుతుంది…” అని అని కొన్ని ఫోటోలు ఆనంద్ టేబుల్ మీద ఉంచాడు రాజేష్..
“సర్ ఈ ప్లేస్ ఔటర్ రింగ్ రోడ్ కి దగ్గరగా ఉంది … మొత్తం 25 ఎకరాలు…”
“hmmm.. బావుంది ..” ఫోటోలు చూస్తూ అన్నాడు ఆనంద్..
” సార్ అక్కడికి దగ్గరలోనే ఒక విలేజ్ ఉంది… ఆ చుట్టుపక్కల ఇప్పటికే కొన్ని ఆటోమేటివ్ సంస్థలు ఉన్నాయి… మనకి లేబర్ కూడా ఆ విలేజ్ నుండి తక్కువ రేట్ కి దొరుకుతారు… ”
” రాజేష్ రింగ్ రోడ్డు కి దగ్గరగా అంటున్నావు.. మరి భూమి రేటు ఎంత ఉండవచ్చు..”
“సుమారు X కోట్లు సార్ ..”
“ఓకే.. అది మరీ ఎక్కువైంది కాదు… ”
“hmm.. అంతా బాగానే ఉంది…. కానీ నీ ల్యాండ్ కు సంబంధించి ఏమైనా ప్రాబ్లం ఉందా.. ఎందుకంటే.. ఏ ప్రాబ్లం లేకపోతే అప్పటికే ఉన్న ఆటోమేటివ్ కంపెనీలు ఆ ల్యాండ్ ని తీసుకునే వాళ్ళు కదా…” అడిగాడు ఆనంద్
రాజేష్ ఈ ప్రశ్న అని ముందే ఊహించాడు… ఆనంద్ గురించి అతనికి బాగా తెలుసు… ప్రతి దాన్ని డీప్ గా చూస్తాడు ఆనంద్…
“మీరన్నది నిజమే సార్.. అక్కడ ఆ గ్రామo వాళ్లకి ఫ్రీ గా ట్రీట్మెంట్ చేసే ఒక హాస్పిటల్ ఉంది… సంజీవ్ అనే డాక్టర్ దాన్ని నడుపుతున్నాడు… ఎవరడిగినా అతను ఆ స్థలాన్ని అమ్మడం లేదు…”
“so..”
“అందుకని మేము అక్కడి మినిస్టర్ ని కలిసాము… ఆలాండ్ మీకోసం అని చెప్పగానే మినిస్టర్ ఎవరెవరికో ఫోన్లు చేశాడు… దాంతో ఆరోజు సాయంత్రం కల్లా ఆ డాక్టర్ మనం అడిగిన రేట్ కి ఆ భూమిని మనకు ఇవ్వడానికి ఒప్పుకున్నారు…” గర్వంగా చెప్పాడు రాజేష్…
సంజన షాక్ అయింది… “ఛీ చీ ఈ కార్పొరేట్ బిజినెస్ వాళ్లకి జాలి దయ ఏవీ ఉండవు అనుకుంటా… ఎంత క్రూరమైన మనుషులు…” మనసులో అనుకుంది సంజన…
ఆనంద్ ఒక నిమిషం పాటు కళ్ళు మూసుకున్నాడు…
“ఆవుల్లో ఎంతమంది ఉండవచ్చు… వాళ్లకి దగ్గర్లో ఇంకేదైనా హాస్పిటల్ ఉందా…” అడిగాడు..
“సుమారు రెండు వేల వరకు జనాభా ఉంటుంది సార్… చుట్టుపక్కల ఎక్కడ కూడా హాస్పిటల్ అనేది లేదు.. ఊరికి ఒకవైపు పెద్ద కొండ ఉండడంతో వేరే వాళ్ళతో మా ఊరికి సంబంధాలు లేవు… వాళ్ల ఊరు నుంచి రోడ్డుమీద మరో 50 కిలోమీటర్ల దూరం వెళితే హాస్పిటల్స్ ఉంటాయి… అయితే చుట్టుపక్కల చిన్నచిన్న క్లినిక్స్ ఉంటాయి…” చెప్పాడు రాజేష్…
” మనకీ సైట్ వద్దు రాజేష్… వేరే ఎక్కడైనా చూడు…” అన్నాడు ఆనంద్…
” ఏమంటున్నారు సర్.. ఇది చాలా మంచి ఏరియా… ఇక్కడ అయితే మన ప్రాజెక్టు తప్పక ఓకే అవుతుంది… మీరు దీన్నెందుకు వద్దంటున్నారు… ” ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు రాజేష్…
“వి రాజేష్… నేను బిజినెస్ చేస్తాను నిజమే, దానిలో లాభాలు రావాలని కూడా కోరుకుంటాను. కానీ అది మనుషుల ప్రాణాలకు వెల కట్టి కాదు… అదీ మనలాంటి సౌకర్యాలు ఏమీ లేని వారి దగ్గరికి అసలు పోను… డబ్బు కోసం నేను నాకోసం ఏర్పాటు చేసుకున్న విలువల్ని వదులుకోను… నువ్విక్కడ కొత్తగా వచ్చావు కాబట్టి నీకు నా గురించి, నేను బిజినెస్ చేసే పద్ధతుల గురించి తెలియకపోవచ్చు… ఆ సైట్ గురించి వదిలేసి మరోదాన్ని వారం రోజుల్లో వెతుకు” అన్నాడు ఆనంద్…