కేబుల్ బాయ్ 524

మీ అత్త ఎలా చూస్తుంది?
బాగానే ఉందమ్మా.
ఏంటి?
బాగానే చూస్తుంది అమ్మా. తిన్నారా?
తిన్నాం రా.
ఎం చేస్తున్నావు.
ఎం చేయదంలేదమ్మ.
మామయ్య వాళ్ళు క్రింద పడుకున్నట్టు ఉన్నట్టు ఉన్నారు.
నాకు పైన రూమ్ ఇచ్చారు.
మామయ్యకు చేయసాయంగా ఉండి అన్ని పనులు నేర్చుకో.
సరే అమ్మ.
కొత్త అలవాట్లు నేర్చుకుంటున్నావ్.
నేనా?
మరి. ఏంటి ఆ పుస్తకాలు.
అంతే నా మాట ఆగిపోయింది.
ఆ పుస్తకాలలో కధలు ఏంటి.
అమ్మ అవి నా ఫ్రెండ్ ఇచ్చాడు. ఏంటా అని చదివా
మరి చూశాక అన్న అవి చదవకూడదు అని అనిపించలేదా.
అనిపించింది. కానీ అందులో ఎం కధలు ఎలా ఉన్నాయా అని చదవాలి అని అనిపించింది.
అంతే ఇంకా ఏమున్న పట్టించుకోవాన్నమాట.
అసలు అందులో ఉన్న కధలు ఎవరి మద్య కధలో తెలుసా
ఆ అమ్మ కొడుకు మద్య కధలు.
అంటే తెలిసే చదివావు అన్న మాట.
కాదమ్మా చదివాక తెలిసింది.
ఆ చెత్త కధలు చదివి నాతో ధర్యంగా నాతో వాటి గురించి మాట్లాడుతున్నావు.
కాదమ్మా. అన్ని చదవలా. ఒక్క అమ్మ అందాలు కధ ఒక్కటే చదివా
చీ పెట్టు ఫోన్. అంటూ అమ్మ ఫోన్ పెట్టేసింది.
నాకు భయం వేసింది.
నా దగ్గర ఉన్న కధల పుస్తకాలు చదువుతూ కూర్చున్నా. దాహం వేసి క్రిందకి వెల్లా. వాటర్ తాగుతుండగా ఏదో మాటల చప్పుడు.
అది మామయ్య వాళ్ళ రూమ్ నుండి వస్తుంది.
అత్తయ్య మాటలు అవి.
యావండి ప్లీస్ అండీ నావల్లకాదు. నన్ను వదిలేయండి. అని బతిమిలాడుతుంది.
నాకు చూడాలి కీ హోల్ నుండి కానీ భయం వేసి అక్కడ నుండి పైకి వెళ్ళిపోయి మిగిలిన కధ చదివి పడుకున్న.
ఉదయం బయలుదేరి బయటికి వచ్చాను.
మామయ్య నాతో నీ రోజువారీ పని
ఉదయం అత్తకు వంటకు ఏమన్నా కావాలి అంటే అవి తెచ్చి ఇవ్వు. మనం వెళ్లే టప్పుడు బాబును స్కూల్ దగ్గర దింపేసి మనం సైట్ కి వెళ్ళి అక్కడి పని నీకు అక్కడ చెప్తా మధ్యానం ఇంటికి వచ్చి అత్తను తీసుకొని స్కూల్ కి వెళ్ళి కిరణ్ కి అన్నం తినిపించేసి నువ్వు తినేసి 4 గం||లకు నువ్వు సైట్ కి వచ్చేయాలి.
సాయంత్రం ఇద్దరం కలసి ఇంటికి రావాలి సరేనా.
సరే మామయ్య.
సరే లలితా టిఫెన్ రెడీ నా.
ఆ రెడీ రండి.
పద టిఫెన్ చేసి వెళ్దాం.

అత్త టిఫెన్ పెట్టింది. డైనింగ్ టేబల్ పైన. నాకు కొసరి కొసరి పెట్టింది. టిఫెన్

తింటూ అత్తను చూస్తూ ఉన్నాను.
మేము కిరణ్ ని తీసుకొని స్కూల్ దగ్గర దింపి సైట్ కి వెళ్ళాము.
అక్కడ పని వాళ్ళు ఉన్నారు.
మామయ్య నాతో. నువ్వు ఉదయం రాగానే ఎంతమంది పనివాళ్ళు వచ్చారో

లెక్క వేసుకొని సాయంత్రం వచ్చాక అందరు ఉన్నారో లేదో చూసుకొని నాకు

చెప్పితే నేను వాళ్ళకు జీతాలు ఇప్పిస్తా అన్నారు. ఓక్ మామయ్య అని అక్కడి

నుండి వెళ్ళిపోయి నా పనిలో పడ్డ.
మద్యాహ్నం ఇంటికి వెళ్లే సరికి అత్త ఇప్పుడా టిఫెన్ తినేది.
మరి ఎంచేయమంతావ్. పని అవ్వాలి కధ.
ఇంత సేపు ఐతే ఎలా అత్త. ఆరోగ్యం పాడవద.
సరెలే కొంచెం సేపు కూర్చో వెళడాం.
నేను అత్త పక్కనే కూర్చొని అత్త అందాలు. పేదలు చూస్తూ ఎంజాయ్

చేస్తునాను.
అత్తయ్య తినిన తరువాత వెళ్లు నాకుతుంటే నాకు మతిపోంది.
అదేంటి అత్త చిన్న పిల్లలాగ.
ఇలా తింటే బాగుంటుంది. చివరిగా వెళ్లు నాకితే చాలా బాగుంటుంది.
అవునా అత్త నేను నాకన అన్న గబ్*క్*కున.
కొంచం సీరీయస్ గా చూసి వంట గదిలోకి వెళ్ళింది.
నేను వెనుకే వెళ్ళి సారీ అత్త పొరపాటున అనేసా.
సరెలే అలా నోరు జారాకు. మూక్యంగా. మీ మామయ్య ఉండగా.
సరే అత్తయ్య.
వెళ్దామా.
నేను అత్తను బైక్ పైన కూర్చోపెట్టుకొని స్కూల్*కీ బయల్దేరాను.
నాకు అత్త అనుకోని కూర్చుంది. ఆ ఊరు మొత్తం చెప్తుంది. ఎక్కడెక్కడ ఏమీ

దొరుకుతాయి అనేది.
నేను మాట్లాడుతుంటే తనకి గాలికి సరిగా వినిపించక ముందుకు వచ్చి

వింటుంది.
తన చల్లు నాకు తగులుతున్నై.
నేను కొంచం కొంచెం కదులుతూ అత్త సల్లకు రుద్దుకుంటున్నాను.
కొద్ది సేపటికీ స్కూల్ వచ్చింది.
బైక్ పార్క్ చేసి స్కూల్ లోకి వెళ్ళాం.
మయ కిరణ్ గాడి క్లాస్ టీచర్ చాలా బాగుంది.
అత్త తనతో మాట్లాడుతుంది. నేను వెళ్ళి పక్కనే నుంచున్నా.
మీరు ఎవరండి.
నేను కిరణ్ కి మామయ్య వరస అవుతాను. నా పేరు రవి.
మా అత్తతో మీ తాలూకా ఇంకా ఎవరో అనుకున్న పక్కన నిలబడితే.
సరే నేను లంచ్ కి వెళ్ళి వస్తా. అని అక్కడి నుండి వెళ్లిపోంది.
అత్త ఎవరు ఆ అమ్మాయి.
కిరణ్ క్లాస్ టీచర్.
పేరు.
నా వంక చూస్తూ లావణ్య.
అవునా పేరుకి తాగట్టుగానే లావణ్యంగా ఉంది. అన్నా.
అత్త వంక చూస్తా సారీ.
నువ్వు మనసులో ఏమీ దాయవు అనుకుంట.
అవును అత్త ఎందుకో నాకు మనసులో దాచుకోవడం ఇష్టం ఉండదు. చెపితే

ఎలా ఆలోచిస్తారో అని బయం.
అదేంటి?
నువ్వు చాలా అందంగా ఉన్నావు అత్త. ఆ అమ్మాయి కూడా అందంగా ఉంది.

అది నాకు చెప్పాలి అని అనిపిస్తేచెపేస్తా మరి అవతలివాళ్ళు నాగురించి

తప్పుగా అనుకుంటారు ఏమో అని భయం.
అత్త కిరణ్ కి అన్నం తినిపిస్తూ మొత్తానికి మాట కారివే.
అత్త ఇప్పుడే వస్తా అని నేను స్టాఫ్ రూమ్ వైపు వెళ్ళాను లావణ్య ఎక్కడ

ఉందో అని.
అక్కడ లావణ్య కూర్చొని ఇంకొక వ్యక్తితో మాట్లాడుతుంది. తను చాలా

బాగున్నాడు. నేను ఇంకా అక్కడి నుండి వెళ్ళిపోయ.
అత్తను ఏకించుకొని అక్కడినుండి వెళ్ళిపోయా