“అలానే అంకుల్ ఎప్పుడైనా చేస్తాను లెండి. మరి తొందరగా కానివ్వండి ” అంది.
“నీకెప్పుడూ తొందరే!” అని వెల్లికలా పండబెట్టి పకెక్కి పువ్వులో దిగేసాను.
“మరి? ఎక్కువ సేపు వుంటే పంకజమ్మకి మన మీద అనుమానం రాద? ఇప్పటికే ఆవిడకి వచ్చినట్లుంది అనిపిస్తోంది.”
పంకజానికి నేను భాగ్యా ని వాయించుకుంటున్నట్టు అనుమానం వచ్చిందా? ఒక వేళ అనుమానం వచ్చినా ఇంత కాలం మా ఆవిడకి చెప్పలేదంటె తను చెప్పదు అనిపించింది.
ఎందుకో పంకజం ఆలోచనల వలన నేమొ ఆరోజు భాగ్యా ని గంటలొ రెండు సారు చిత్త కార్తె కుక్కలా వాయించుకున్నాను.
“వొళ్ళంతా హూనం చేసారు. ఇంక నేను పంకజమ్మ గారింట్లో పనేం చేయను” అంది చీర కట్టుకుంటూ.
“ఈ రోజుకి ఏదోలా అడ్జస్ట్ అవు.” అన్నాను లుంగీ చుట్టుకుంటూ.
తర్వాత 4 రోజుల పాటు మనసంతా పంకజం చుట్టూ తిరగ సాగింది . ఆమె పూవెంట్రుకలు వాసనా చూస్తూ, ముద్దుపెంటుకుంటూ వెడెక్కిపొయేవాడిని .కానీ కోరిక తీరే మార్గం లేదు. పంకజాన్ని పడేయడం అంత తేలిక కాదు. అసాధ్యం కూడా .ఏం తేడా వచ్చినా ఫ్యామిలీ కే ప్రమాదం . కానీ ఒక్కోసారి అనుకోనివి జరుగుతుంటాయి .
ఆ శుక్రవారం అదే జరిగింది.
సోమవారం పొద్దున్న కాఫీ కి వెళ్ళినప్పుడు పంకజాన్ని కళ్ళతోనే తాగేసాను .
వెడల్పైన మనిషి పంకజం . కాఫీ పట్టుకు వస్తూ ఉంటే అనిపించింది .బొడ్డుకి అంగుళం దిగువ కట్టి ఉంటుంది చీర . బొడ్డు కనబడడం లేదు .వెడల్పైన మొత్త. నడుం మరీ సన్నం కాదు . బాగా కండబట్టి రెండు వైపులా ముడతలు పడ్డాయి .
ఈ ఐదేళ్ల నుండి కేంపులు గాని, ఇదివరలో రమణ ఇంటిపట్టునే ఉండి బాగానే వాయించుకుని ఉంటాడు .
గుం డ్రటి మొహం, ఎత్తైన ముక్కు , నిండైన పెదాలు చక్కటి కళ్ళు .భారీ ఒళ్ళు .జాకెట్టు వీపుని సగం కూడా కప్పడం లేదు . ఈ రోజుల్లో ఇదే ఫాషన్ అయి కూర్చుంది. వెడల్పుగా పలకలు దేరి తెల్లగా మెరిసిపోతోంది పంకజం వీపు . ఆ కింద నడుం వంపులు , వెడల్పుగా ఎత్తుగా తీరుగా వున్న పిర్రలు.చీరలోంచే కదలిక బట్టి చూస్తే తొడలు లావుగా వుంటాయని తెలుస్తోంది.
ఆ రోజు సాయంత్రం ఆఫీస్ నుండి వచ్చేసరికి వరండా లో కొడుకుతో మాట్లాడుతూ కనిపించాడు రమణ.
“ఎప్పుడొచ్చావు” అని పలకరించేను .
“ఇప్పుడే ఒక గంట అయింది బావగారూ! మళ్ళీ రేపు రాత్రికి వైజాగ్ వెళ్ళాలి” అన్నాడు తను .
అప్పటికే ఇద్దరు ట్యూషన్ కుర్రాళ్ళు వచ్చి ఒకవైపు నిలబడి మాట్లాడుకుంటున్నారు.
“నీకు ఇప్పుడు వేరే ప్రోగ్రాం ఏమైనా ఉందా? సిటింగ్ వేద్దాం . మనిద్దరం కూర్చుని చాలా కాలమైంది.” అన్నాను.
ఏమీ లేదు బావ గారూ . ఖాళీయే. రేపు ఆఫీస్ కి కూడా వెళ్ళక్కరలేదు కదా!” అన్నాడు.
వెంటనే అక్కడ నుంచున్న మా శిష్యుడిని కేకేసి “నీకు మన ఆర్వో నారాయణరావు ఇల్లు తెలుసు కదా! ఆతగాడితో నేను పంపించానని చెప్పు. నీకు ఒక బేగ్ ఇస్తాడు . తీసుకురా. ఈ రోజు ట్యూషన్ లేదు . మళ్ళీ సోమవారమే .అందరికీ చెప్పండి ” అని వాళ్ళని పంపేసాను .
“నువ్వు ఫ్రెష్ అవు రమణా ! నేను కూడా రెడీ అవుతాను . పెరట్లో కూచుందాము” అని లోపలి నడుస్తుంటే ఇందాక వెళ్లిపోయిన కుర్రాళ్లలో రఘు వెనక్కి వచ్చాడు .
“సార్ మీతో ఒక విషయం చెప్పాలి .” అన్నాడు .
లోపలకి తీసుకెళ్ళాను .”ఏంటి విషయం రఘు ?” అడిగాను .
తాను స్వరం తగ్గించి ” సార్ నిన్న రాత్రి రమేష్ మీ గోడ దూకడం చూసాను .సుమారు రాత్రి పది అయ్యుంటుంది .ఈ విషయం మీకు చెప్పాలని అనిపించింది ” అన్నాడు .
బాగుంది