ఆమె తృప్తితో కూడిన అలసటతో కొడుకును ప్రేమగా నిమురుతూ ఉండిపోయింది! 578

ట్రాఫిక్ సిగ్నల్ దగ్గర బైక్ ఆపి, గ్రీన్ సిగ్నల్ కోసం వెయిట్ చేస్తున్న రాజు పక్కన మరో బైక్ ఆగింది. యదాలాపంగా అటువైపు చూసిన అతనికి దానిపై ఒక జంట కనిపించింది. వెనక కూర్చున్న ఆంటీ బైక్ నడుపుతున్న వ్యక్తికి తన సళ్ళను అదిమిపెట్టి కూర్చొని ఉంది. ఆమెని చూసి చిన్నగా నవ్వుకున్నాడు రాజు. కారణం , ఆ బైక్ మీద కూర్చున్న ఆంటీ అతని తల్లి హేమ, బైక్ నడుపుతున్న వ్యక్తి ఆమె కొలీగ్ ప్రసాద్.

హేమకు సుమారు నలభై ఏళ్ళు ఉంటాయి. రెండు సంవత్సరాల క్రితమే తన భర్తతో విడాకులు తీసుకుంది. అవడానికి నలభై ఏళ్ళయినా, చూడడానికి ముప్పై రెండూ, మప్పై మూడు ఏళ్ళు ఉన్నట్టు కనిపిస్తుంది. ఆమె విడాకులు తీసుకున్న దగ్గరనుండీ, రాజు ఆమెని మరో పెళ్ళి చేసుకోమని చెబుతూనే ఉన్నాడు. వాడు అలా అడిగినప్పుడల్లా ఆమె దాటేస్తూ ఉండేది. ఇప్పుడు ఆమెని అలా చూడగానే, “అమ్మ మెల్లగా దారిలో పడుతున్నట్టుంది.” అనుకున్నాడు రాజు. అతను నవ్వుకోడానికి కారణం అదే. అంతలో హేమ అతన్ని చూసింది. చూడగానే మొహమాటంగా నవ్వింది. రాజు అది చూసి, “కేరీ ఆన్..” అన్నట్టు నవ్వాడు. ఆమె తల తిప్పేసుకుంది. తరవాత గ్రీన్ లైట్ పడడంతో ఎవరిదారిన వాళ్ళు వెళ్ళిపోయారు.

సుమారు గంట తరవాత ఇంటికి చేరిన రాజుకి, హేమ గుమ్మంలోనే ఎదురైంది. రాజు లోపలకి వెళ్తుంటే, వాడితో పాటూ లోపలకి వస్తూ, “అతను మా కొలీగ్. ఇంటి దగ్గర డ్రాప్ చేస్తానంటే అతని బైక్ ఎక్కాను, అంతే..” అంది కాస్త ఉక్రోషం నిండిన గొంతుతో వివరణ ఇస్తున్నట్టుగా. ఆమె చెప్పిన తీరుకి, వాడు నవ్వుతూ, “నేను అడగలేదు కదమ్మా..” అన్నాడు. “ఎలాగూ అడుగుతావని చెప్పాను..అతనికీ నాకూ మధ్య ఏమీ లేదు.” అంది ఆమె అదే ఉక్రోషంతో. వాడు తన రూంలోకి వెళ్ళబోతూ ఆగి, “ఎవరో ఒకరిని చూసుకో అనీ నేనే చెబుతున్నా కదా.. నువ్వు ఎవరితోనైనా పెట్టుకుంటే మొదట ఆనందించేవాడిని నేనే..” అని, ఆమె మొహంలోకి చూసి, “అయినా ఏమీ లేకపోతే అలా అదుముకుంటూ ఎందుకు కూర్చున్నావూ!?” అని కొంటెగా అంటూ, తన గదిలోకి పోయాడు. ఆమె పరిస్థితి బాయ్ ఫ్రెండ్ తో తిరుగుతూ, తండ్రి దగ్గర దొరికిపోయిన కూతురిలా ఉంది. “ఛా..ఇలా దొరికిపోయానేంటీ వీడికి!? ఈసారి జాగ్రత్తగా ఉండాలి..” అనుకుంటూ, కిచెన్ లోకి పోయింది.

వంట పూర్తిచేసి, గిన్నెలను డైనింగ్ టేబుల్ మీద సర్దుతూ ఉండగా, స్నానం చేసి ఫ్రెష్ గా వచ్చాడు రాజు. వాడిని చూడగానే తల దించుకొని, బుద్దిగా ప్లేట్స్ సర్దసాగింది. ఆమె అలా చేస్తుంటే, చిన్నపిల్లలా ముద్దుగా అనిపించి, ఆమె బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టుకొని, “బుంగమూతి పెట్టింది చాలుగానీ, రా తిందాం..” అంటూ అక్కడే ఉన్న చైర్ లో కూర్చున్నాడు. “నేనేం బుంగమూతి పెట్టలేదు. అయినా నేనేం చిన్నపిల్లను అనుకున్నావా!?” అంది ఆమె కూడా కూర్చుంటూ. “నిన్ను చూస్తుంటే చిన్నపిల్లలానే అనిపిస్తుంది. అందుకే మంచి సంబంధం చూసి పెళ్ళి చేసేద్దామనుకుంటున్నాను.” అన్నాడు రాజు నవ్వుతూ. “నువ్వేం చూడక్కర్లేదు. అయినా ఈ వయసులో నాకు మళ్ళీ పెళ్ళేంటీ!?” అంది ఆమె ఉడుక్కుంటూ. వాడు ఆమెని తేరిపారా చూస్తూ, “నీ వయసెంతా!?” అన్నాడు. “నీకు తెలీదా!?” అంది ఆమె వడ్డిస్తూ. “ప్చ్..చెప్పొచ్చు కదా..” అన్నాడు వాడు. ఆమె వాడివైపు ఒకసారి చూసి, “నలభై..చాలా!?” అంది విసుక్కున్నట్టుగా. “మ్..కానీ నిన్ను చూస్తే ఎవరైనా నలభై అనుకుంటారా!? ఇద్దరం బయటకి వెళ్తే నిన్ను నా అక్క అనుకుంటారు.” అన్నాడు వాడు. వాడు అలా అనగానే, ఆమె కాస్త సిగ్గుపడుతూ, “చాల్లే, బాగా మాటలు నేర్చావ్.. నోరు మూసుకొని తిను.” అంది.

ఆమె సిగ్గు చూసి, “అదిగో, అలా సిగ్గు పడితుంటే, నాకంటే చిన్నపిల్లలా ఉన్నావు.” అన్నాడు ఆమెని టీజ్ చేస్తూ. సిగ్గుతో ఆమె బుగ్గల్లోకి ఆవిర్లు వస్తూ ఉండగా, ఆమె చిరుకోపంతో వాడిని చూస్తూ, “ఇలా మాట్లాడితే నిన్ను చితక్కొట్టేస్తాను.” అంది తర్జని చూపించి బెదిరిస్తూ. ఆమె భంగిమ చూసి వాడు పకపకా నవ్వేస్తూ, “అమ్మో..భయమేస్తుంది…” అన్నాడు. ఇక ఆమెకి ఉక్రోషం పెరిగిపోగా, “నిన్నూ..” అంటూ వాడిని కొట్టడానికి పైకి లేవబోతుండగా, టేబుల్ పై ఉన్న ఆమె సెల్ రింగ్ అయింది. దాన్ని ఆమె అందుకునే లోగానే, వాడు గబుక్కున అందుకొని, కాలర్ ఐ.డీ చూసాడు. “ప్రసాద్ కాలింగ్..” అని ఉంది. ప్రసాద్ అంటే ఆమె కొలీగ్. వాడు అది చూసి నవ్వుతూ, “నీ బైక్ ఫ్రెండ్..పాపం ఎందుకో కాల్ చేస్తున్నాడు, చూడు..” అంటూ సెల్ ను ఆమెకి అందించాడు. ఆమె కొరకొరా చూస్తూ, టక్కున ఆ కాల్ కట్ చేసింది. వాడు “అయ్యయ్యో..ఎందుకు కట్ చేసావమ్మా! పాపం ఎందుకు చేసాడో ఏంటో!?” అన్నాడు మరింత టీజ్ చేస్తూ.

ఆమె వాడిని కాల్చేసేటట్టు చూస్తూ ఉండగా మళ్ళీ ఆమె సెల్ రింగ్ అయ్యింది. ఆమె కంగారుగా కట్ చేయబోతుంటే, వాడు గబుక్కున లాక్కొని, ఆన్ చేసి, స్పీకర్ మోడ్ లో పెట్టేసాడు. అవతల నుండి, “హలో హేమా! ఏం చేస్తున్నావ్!?” అంటూ స్వీట్ గా అడిగాడు ప్రసాద్. రాజు నవ్వుకుంటూ, “మాట్లాడు..మాట్లాడు..” అన్నట్టు సైగ చేస్తూ, సెల్ ను ఆమె నోటి దగ్గర పెట్టాడు. ఇక ఏం చేయలేక, వాడిని అలాగే కొరకొరా చూస్తూ, “భోంచేస్తున్నాను..” అంది. “మ్..గుడ్..మరి నేను చెప్పింది ఏం ఆలోచించావూ!?” అన్నాడు అతను. “ప్చ్..కుదరదు..” అంది హేమ. “అబ్బా..అలా అంటే ఎలా హేమా!? నిన్ను చూస్తుంటే పిచ్చెక్కిపోతుంది తెలుసా! రాత్రుళ్ళు నిద్ర పట్టడం లేదు.” అన్నాడు. అతని మాటలకి హేమ రాజువైపు నిస్సహాయంగా చూస్తూ, “కట్ చెయ్..” అన్నట్టు సైగ చేసింది. వాడు నవ్వుతూ తల అడ్డంగా తిప్పుతూ, ఎందుకైనా మంచిదని సెల్ ను ఆమెకి కాస్త దూరంగా పెట్టాడు. అవతల ప్రసాద్ తన బాణీలో తాను చెప్పుకుంటూ పోతున్నాడు.

“అసలు నిన్ను నువ్వెప్పుడైనా అద్దంలో చూసుకున్నావా!? అసలు ఆ స్ట్రక్చరేంటీ! ఆ ఒంపులేంటీ! బాబోయ్.. ఇస్..హబ్బా…ఆ వెనక షేపులు మరీనూ…చీర కడితేనే పిచ్చెక్కిపోతుంది, అలాంటిది సింగిల్ పీస్ ఫ్రాక్ వేస్తే..ఇక ఆ పిర్రల వయ్యారం చూసి పిచ్చెక్కిపోవలసిందే…” అంటుంటే, రాజు హేమను చూసి, పెదాలు బిగించి నవ్వడం మొదలెట్టాడు. ఆమె ఉక్రోషంతో సివంగిలా వాడిమీద పడబోతే, వాడు తప్పించుకొని, హాల్ లోకి పరుగెత్తాడు. వాడిని చంపేద్దామన్నంత కోపంతో వాడి వెనకే పరుగెత్తింది హేమ. వాడు పోయి సోఫాలో బోర్లా పడ్డాడు. ఆమె కూడా అదే ఊపులో వాడి మీద బోర్లా పడి, వాడి చేతిలోని సెల్ లాక్కోడానికి ప్రయత్నించింది. వాడు దాన్ని ఆమెకి అందకుండా అటూఇటూ తిప్పేస్తున్నాడు. ఆమె తన బరువంతా వాడిమీద ఆనించి, తెగ ప్రయత్నించసాగింది. ఆ పోరాటంలో ఆ సెల్ స్విచ్ ఆఫ్ అయిపోయిన విషయం వాళ్ళు గమనించలేదు. అంతేకాదు, ఆమె సళ్ళు అతని వీపుమీద మెత్తగా అణిగిపోతున్నాయన్న విషయం కూడా వాళ్ళు గమనించలేదు.

రెండు నిమిషాల పోరాటం తరవాత, సెల్ స్విచ్ ఆఫ్ అయిన విషయం వాడు గమనించి, “ఓకే అమ్మా.. సెల్ ఆఫ్ అయిపోయిందిలే..ఇక లే..” అన్నాడు. ఆమె “నేను లేవను..ఇలాగే ఉంటాను..” అంటూ మొండిగా అలాగే వాడిమీద తన బరువంతా ఆనించి ఉండిపోయింది. మొదట ఆమె బరువు వాడికి ఇబ్బందిగా అనిపించింది. అంతలోనే ఎందుకో కాస్త హాయిగా అనిపించింది. ఆ హాయి తన వీపుకి మెత్తగా తగులుతున్న తన తల్లి సళ్ళ వల్ల వచ్చిందన్న విషయం రెండు నిమిషాల తరవాత అర్ధమైంది వాడికి. అర్ధమవగానే, ఒక్కసారి వాడి నరాల్లో సన్నగా మంట బయలుదేరి, రక్తం వేడెక్కి, వేగంగా వాడి అంగంలోకి పరుగెట్టడంతో, అది ఒక్కసారిగా లేచి, బుసలు కొట్టసాగింది. ఆ తీపరాన్ని అనుభవిస్తూ అలాగే ఉండిపోయాడు. అంతవరకూ

గొడవ చేస్తున్న కొడుకు అకస్మాత్తుగా సైలెంట్ అయిపోవడంతో, “ఏంటీ..ఉండుండీ అలా సైలెంట్ అయిపోయావూ!?” అంది ఆమె. “ఏం లేదు..” అన్నాడు వాడు బరువుగా. “కాదు ఏదో ఉంది..ఏంటో చెప్పూ..” అంది ఆమె వాడిని మరింత నొక్కేస్తూ. వాడు వినిపించీ వినిపించనట్టుగా మూలిగి, “ఏం లేదు..నువ్వు అలాగే ఉండు..” అన్నాడు. “ఎందుకుండాలీ!?” అంటూ ఉండగానే, ఆమెకి తన సళ్ళు అతని వీపుకి నొక్కుకుపోతున్నాయన్న విషయం స్పృహలోకి వచ్చి, చప్పున పైకి లేచి, “వెదవ..వెదవా..” అంటూ, గబగబా వాడి వీపు మీద నాలుగు చరిచి, “ఛీ..నీతో మాట్లాడకూడదు..పద భోంచేద్దువుగానీ..” అంటూ, గబగబా డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరకి నడవసాగింది. పైకి లేచి, వెళ్తున్న తల్లివైపే చూస్తున్న రాజుకి, వయ్యారంగా కదులుతున్న ఆమె పిర్రలు కనువిందుచేసాయి. వాటిని అలానే చూస్తూ ఉండిపోయాడు వాడు. డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరకు వెళ్ళిన ఆమెకి, వాడి చూపులు తనకు గుచ్చుతున్నట్టు అనిపించడంతో, టక్కున వెనక్కి తిరిగింది.

అప్పటివరకూ ఆమె పిర్రలనే చూస్తున్న వాడు తల తిప్పేసుకున్నాడు. వాడిని అనుమానంగా చూస్తూ, “ఏంటి చూస్తున్నావ్!?” అంది. వాడు నెమ్మదిగా ఆమె దగ్గరకి వచ్చి, “మీ ప్రసాద్ చెప్పిన దాంట్లో నిజమెంతో చూస్తున్నా..” అన్నాడు ఆమె పిర్రలవైపు చూస్తూ. ఆమె చప్పున చైర్ లో కూర్చుండిపోయి, “నీకు బాగా పైత్యం పెరిగిపోయింది. పిచ్చి వేషాలేయకుండా, తినేసి పడుకో..” అంది కోపంగా. అది నిజమైన కోపమేనని వాడికి అర్ధమవడంతో, గబగబా తినేసి, “సారీ అమ్మా..” అనేసి, తన రూంలోకి వెళ్ళిపోయాడు. కోప్పడిందే గానీ, వాడు అలా సారీ చెప్పి డల్ గా వెళ్ళిపోతుంటే, ఆమెకే కాస్త బాధ అనిపించింది. వెనక్కి పిలుద్దామనుకొని, “పోనీయ్..నన్ను టీజ్ చెసినప్పుడు లేదా!” అనుకుంటూ, తన పనిలో పడిపోయింది.