ఇప్పుడు అది రక్తం రుచి మరిగిన పులి! నేను పెళ్లికి ఒప్పేసుకున్నా కదా! దాని నెత్తి మీద నుంచి టన్ను బరువు దిగిపోయింది! ఆ బరువుని అది నా నెత్తి మీద వేస్తూ, “ఏరా? నేను అందంగా లేనా? నేనిట్లా మీద పడుతున్నా నీ బుజ్జిగాడు కొంచెం కూడా నిద్ర లేవట్లేదు? లేదా…?” అని అడిగేసరికి, నాకోసారి చిర్రు దొబ్బి అది నా చెత్తో మెల్లగా పిసికించుకుంటున్న దాని సన్నుని గట్టిగా నొక్కేసరికి, అదొక్కసారిగా “ఇస్స్ఁ!” అంటూ మూలుగుతూ, నా మీదకి వాలిపోయి నా పెదాలను చప్పరిస్తూ అదో విపరీతం చేసేసింది! అదొక్కసారిగా నా పెదాలను చప్పరిస్తూ నన్ను డైవర్ట్ చేసి, చేతిని దాని తొడల మధ్యన ఆ గుడ్డ పీలిక లోపల దూర్చి, చేతి వేళ్లతో దాని రసాలు పైకి తీసి ఆ వేళ్లని నానోట్లో దూర్చేసింది! ఒక్కసారిగా ఉప్ప ఉప్పగా కొంచెం వగరుగా దాని రసాల రుచి నా నాలిక తెలిసేసరికి, నాలో రసాయన ప్రక్రియ మొదలయ్యి, నిక్కర్లో రెండు జాకీలు వేసి బిగించిన బుజ్జిగాడు బలవడం మొదలుపెట్టేశాడు! మరి బలవడా? నోట్లో నా విజ్జీ పూరసాలు ఉన్నాయి! చెయ్యేమో దబ్బకాయి మాదిరి రాయిలా ఉన్న దాని కన్నె సన్ను నొక్కుతోంది! ఆ పైన అది దాని రెండో సన్నుతో నాకు థాయ్ మసాజ్ చేస్తోంది! ఇంకాసేపుంటే, అది కోరుకున్నట్టే, సోఫాలోనే దానికి శోభనం చేసేస్తానేమో అన్న ఖంగారుతో, దాని పెదాలమీదో పెక్ పెట్టి, “మా విజ్జీ బంగారం కదా? అల్లరి చెయ్యకుండా ఉంటుంది అంట ఇప్పుడు! తాళి కట్టాక చేసుకుంటే సంసారమే! ఇప్పుడు చేస్తే తప్పే! ఎందుకంటే నీకు పెళ్లి కాకపోయినా నాకు అయిపోయిందే! అక్రమ సంబంధం అనే అంటారు లోకులు! వద్దే బుజ్జీ! ప్లీజ్! కొంచెం ఓపిక పట్టవే బంగారూ!” అంటూ దాన్ని బ్రతిమాలుకోసాగాను! విజ్జీ ఏ కళనుందో నేను చెప్పిన లాజిక్కుకి వెంటనే ఒప్పేసుకుంది!
అది “సరే! అయితే ఇవాళే తాళి కట్టెయ్యాలి! రాత్రికే మనిద్దరి శోభనం! రాత్రి దాకా ఆగుతా! ఆ తర్వాత నా నుంచి నిన్ను ఎవరూ రక్షించలేరు! నువ్వు నన్ను చెయ్యడం కాదు! నేనే నిన్ను చేస్తా! తర్వాత నీ ఇష్టం! అప్పటిదాకా ఆపుకోవాలంటే నాకూ కష్టం! సో నాకు నచ్చినప్పుడు టిఫిన్లు పెడతా! మూసుకుని ఎంజాయ్ చెయ్యి!” అనంటూ, “ప్రస్తుతం నా బాయి తాగు!” అంటూ, నా నోట్లోకి దాని చన్ను కుక్కింది! దాని సైడు నుంచి చూస్తే, అది నాకు ఇచ్చిన ఆఫర్ సబబుగానే అనిపించి, అది నానోట్లో కుక్కినదాని ఎడమ సన్నుని నా కుడిచేత్తో పట్టుకుని మెల్లగా మసాజ్ చేస్తూ, సముద్రం మీదనుంచి వీస్తున్న చల్లగాలికో లేక దానిలో కలుగుతున్న కామోద్దీపనవల్లో ములుకులా నిక్కబొడుచుకున్న దాని చను ముచికని మునిపంటితో కొరుకుతూ, మధ్య మధ్యలో పెదాలతో బిగపెట్టి చప్పరిస్తూ, నాలికతో దాని చనుకట్టు మీద సున్నాలు చుడుతూ పోయాను! రెండో చెయ్యి దాని కుడిసన్ను కొలతలు తీసుకుంటూనే ఉంది! కింద డబుల్ జాకీ చీల్చుకుంటూ బయటపడడానికి నా బుజ్జిగాడు విశ్వప్రయత్నం చేస్తూనే ఉన్నాడు! దాని పుట్ట కింద బలిసిన నా మచ్చగాడు ప్రెజర్ పెడుతూ ఉంటే, అది సేర్లు సేర్లు ఊట కారుస్తూ, నా షార్ట్ తడిపేస్తోంది! ఒక పావుగంట అది నా మీద పాము మెలికలు తిరుగుతూ, దాని పుట్టని నా పాముమీద రుద్దుకుంటూ కార్చుకునీ కార్చుకునీ అలిసిపోయి, నన్ను కెలకడమాపి, నా భుజమ్మీద తల పెట్టుకుని, “విజ్జూ! ఇట్లా కాలం ఆగిపోయేలా ఏదైనా చెయ్యరా? నువ్వూ! నేనూ! ఆ సముద్రమూ! అంతే! ఇంకెవ్వరూ వద్దు!” అని నా చెవిలో గుసగుసలాడుతూ ఉంటే, హెల్లో మిస్! నీ కోరిక తీరనిది! గొంతెమ్మ కోరిక కోరుతున్నావు అని దానికి రీయాలిటీ పరిచయం చేస్తూ, దూరంగా మెయిన్ గేట్ తెరిచిన చప్పుడు వినపడింది! నేనొక్కసారి ఉలిక్కిపడి చూసేసరికి, సూర్యారావుగారు నిద్ర లేచి, ప్రపంచాన్ని మొత్తం లెగ్గొట్టడానికి ఫ్రెష్షుగా ఒళ్లు విరుచుకుంటూ పైకి లేస్తున్నారు!
ఆయన వందిమాగధుల్లా పక్షులు తమ కిలకిలారావాలతో, ప్రపంచాన్ని తమ వంతు డిస్టర్బ్ చేస్తూ, “గుడ్ మార్నింగ్” అంటూ నిద్రలు లేపుతున్నాయి! నేను విజ్జీ గడ్డం పట్టుకుని, “బేబీ! శాంతమ్మ వాళ్లు వచ్చేసినట్టున్నారు! వాళ్లుండగా కొంచెం ప్రాపర్ బట్టలు వేసుకోవే! అట్లానే నన్ను నా ఫోనుతో కాసేపు వదిలేస్తే, నీ కోరిక తీర్చడానికి నాకున్న దారులు వెతుకుతా!” అనంటూ దాన్ని బుజ్జగించా! అది “సరే!” అంటూ నాకో వరం ప్రసాదించి, లేచి, ముడ్డి వయ్యారంగా ఊపుతూ లోనకి వెళ్లింది! నేను మొబైల్ ఆన్ చేసి, సిగ్నల్ కోసం వెయిట్ చేస్తూండగా, శాంతమ్మ చీపురూ చేటా పట్టుకుని పైకి వచ్చి, మా రూం డోర్ కొట్టింది! చప్పుడు వినగానే నేనొక్కసారి విజ్జీ ఏ అవతారంలో ఉందా? అని ఖంగారు పడుతూ తిరిగి చూసేసరికి, అది నాకు వరం ఇచ్చినట్టే నాదొక టీషర్టూ, ఒక బాక్సరూ వేసుకుంది! తొడలు చూపిస్తోంది కానీ అమెరికన్స్ కి ఆమాత్రం కామనే కదా? బ్రష్ చేసుకుంటూ “కమిన్!” అని పిలిచేసరికి, శాంతమ్మ బెరుకు బెరుకుగానే లోపలకి వచ్చేసరికి, విజ్జీ, “త్వరగా ఊడ్చెయ్యి! భోజనానికి మేము ఉండము! రాత్రికి కూడా వస్తామో రామో తెలియదు! మాకోసం కొంచెం ఉంచండి చాలు! అలాగే అమెజాన్ నుంచి చాలా పార్సెళ్లు వస్తాయి! ఓ పక్కన పెట్టండి! ఓ నాలుగైదు టెంపోలలో సామాన్లు వస్తాయి వాటిని బీచ్ ఒడ్డున సెటప్ చేయించండి!” అనంటూ ఇనస్ట్రక్షన్స్ ఇచ్చి, అది బాత్రూంలో దూరింది! దాని మాటలు వింటూనే నేను పీకాల్సిన పని గుర్తుకు వచ్చి, మొబైల్లో నాకు ఎప్పుడు ఫ్లైట్ టికెట్స్ బూక్ చేసే థామస్ కుక్ ఏజంటుకి ఫోన్ చేసి, తిరుమల దర్శనం గురించి అడిగేసరికి, అతను పొలైటుగా సారీ చెబుతూ, “ఇవాళ సండే అండీ! సగం బెంగళూరూ, పూర్తి చెన్నై తిరుమలలోనే ఉంటారు! కావాలంటే ఎల్లుండికి నాకున్న కాంటాక్ట్స్ ద్వారా దర్శనం ఏర్పాటు చేయించగలను! అదీ చాలా ప్రయత్నాలు చెయ్యాలి! వీ.ఐ.పీ దర్శనాలు ఇదివరకులా కాదండీ! ప్రాసెస్ చాలా మారిపోయింది!” అని బాంబేశాడు!
నేను మెల్లగా అసలు విషయం చెప్పాను! “మామూలు దర్శనం కాదు, మాకు పెళ్లి + దర్శనం కావాలి!” అని చెప్పేసరికి, అతనొక్కసారి ఉలిక్కిపడుతూ “పెళ్లా?” అనంటూ ఉంటే, “అవును! పెళ్లే! నాకే! నా పెళ్లే! వేరేవాళ్ల పెళ్లి గురించి నిన్ను ఎందుకు అడుగుతానూ?” అని అంటూ ఉంటే, “నాకో అరగంట టైం ఇవ్వండి, నేను ప్రాసెస్ కనుక్కుని చెబుతాను! నాకు ఇంతవరకూ ఆ ప్రాసెస్ ఏంటో తెలియదు!” అనంటూ చెప్పి అతను ఫోన్ పెట్టేశాడు! నేను ఫోన్లో మాట్లాడినంతసేపూ శాంత ఊడుస్తూనే ఉంది! తను ముసిముసి నవ్వులు నవ్వుకుంటూ, “అయ్యగారూ! ఇన్నాళ్లకి అమ్మగారికి పెళ్లి మీద మనసుపోయింది! అది మారకుండా తాళి కట్టెయ్యండయ్యా! లేదంటే క్షణంలో మనసు మారిపోతుంది! తిరుపతిలో పెళ్లి అంటే కనీసం ఒక రోజు ముందర బుక్ చేసుకోవాలయ్యా! చాలా తతంగముంది! కంప్యూటర్లో మీరు మూహూర్తమూ తారీఖూ నమోదు చేసుకుని, మీ పత్రాలూ, అమ్మగారి తరఫునా మీ తరఫునా ఉన్న పెద్దవాళ్లతో కలిసి తిరుపతి వెళ్లాలి! మీకు ఇంతకుముందే పెళ్లి అయ్యి చిన్నమ్మగారు ఉన్నారు కనుక, చాలా ఇబ్బంది పడాలి! నన్ను అడిగితే మీరు ఇక్కడే ఏ గుళ్లోనో తాళి కట్టెయ్యండయ్యా! ఆలీసం సేత్తే అమ్మగారు మళ్లీ శివాలెత్తిపోగల్రు!” అనంటూ నాకు హితబోధ చేసేసరికి, అది నేను ఫోనులో మాట్లాడింది విందీ అని కోపం రాకపోగా, దానికున్న జ్ఞానానికి నాకు ముచ్చటేసి, “ఏం చదివావు శాంతమ్మా?” అని అడిగా! ఇంతలో విజ్జీ రిఫ్రెష్ అయి మొహం తువాలుతో తుడుచుకుంటూ వస్తూ, “దానికి పెళ్లయ్యిపోయింది! ఇప్పుడు దాని వివరాలు కనుక్కుని పెళ్లి చెయ్యలేవు కానీ, నా మెళ్లో తాళి ఎప్పుడు ఎక్కడ కడుతున్నావో చెప్పు?” అనంటూ నన్ను కెలికి, “శాంతా! రెండు స్ట్రాంగ్ కాఫీ తీసుకురావా ప్లీజ్! ఈలోపు వీడితో నేను నా లెక్కలు తేల్చుకుంటూ ఉంటా! రెండు కాఫీల్లోనూ పాల తొరకలు పడకుండా చూడు!” అనంటూ శాంతని కిందకి తోలేసింది!
నేను దానికి ట్రావెల్ ఏజెంటు చెప్పిన విషయం చెప్పబోతూంటే, “నీ లొల్లి వింటూనే ఉన్నా! రేపో ఎల్లుండో అంటే నాకు అప్పటిదాకా ఆగే టైం లేదు! ఇవాళ శోభనం చేసేసుకుందాం! తర్వాత పెళ్లి నీకు నచ్చిన పద్ధతుల్లో చేసుకుందాం! తర్వాత నీ ఇష్టం!” అనంటూ వచ్చి, నే కూర్చున్న సోఫా రెస్ట్ మీద కూర్చుని, సముద్రం వైపు తదేకంగా చూస్తూ, “రేయ్! చూడరా ఆ సీన్ ఎంత బావుందో! మన ముందర ఉన్న సీన్ ఎంజాయ్ చేద్దాం! బికినీ వేసుకొస్తా! పద బీచులోకి పోదాం!” అనంటూ గోముగా అడుగుతూ ఉంటే, నా ఫోన్ మోగేసరికి, తీసి చూస్తే నా ట్రావెల్ ఏజెంట్! కాల్ ఎత్తేసరికి, ఆల్మోస్ట్ శాంతమ్మ చెప్పిన విషయాన్నే రిపీట్ చేసి చేతులెత్తేశాడు అతను! నేను కాల్ కట్ చేసి విజ్జీ వైపు చూస్తుండగా శాంతమ్మ మాకు కాఫీలు తీసుకొచ్చింది! నేను “ఇంకా బ్రష్ చెయ్యలేదు! ఉండు!” అంటూ వెళ్లి బ్రష్ చేసుకుని వచ్చేసరికి, విజ్జీ దాని కాఫీ కంప్లీట్ చేసి, రెడీగా కూర్చుంది! దాన్ని లేచి స్నానం చేసి రమ్మని చెబుతూ గబ గబా నేనూ కాఫీ కంప్లీట్ చేసి, ఇంకో బాత్రూంలో దూరి స్నానం చేసి వచ్చేసరికి, విజ్జీ చక్కగా కేరళ కుట్టిలా బంగారపు జరీ అంచులున్న తెల్ల పట్టుచీర కట్టుకుని మహలక్ష్మిలా తయారయ్యింది! నేనూ గబ గబా ఓ జరీ పంచె కుర్తా కట్టుకుని, “పోదాం పద! పర్సు తెచ్చుకో! నీ ఐడీ కార్డులు కావాలి!” అనంటూ నేనూ నా వేలెట్ తీసి చేత్తో పట్టుకుని, కార్లో గోవా మీద పడుతూ, మొబైల్లో దగ్గర్లో ఉన్న గుళ్లు వెతుకుతూ డ్రైవ్ చేస్తూ ఉంటే, విజ్జీ కిసుక్కున నవ్వుతూ నన్ను వెక్కిరిస్తూ, నా జుట్టు దువ్వుతూ, “రేయ్! మెల్లగా! నీకు రాత్రి దాకా టైమిచ్చా! ఖంగారు పడాల్సిన అవసరమే లేదు!” అనంటూ నన్ను హెచ్చరించింది! ఇంతలో, నాకు మ్యాప్స్ లో దూధ్ సాగర్ ఫాల్స్ దగ్గర అడవిలో ఓ 400 ఏళ్ల ప్రాచీన దేవాలయం కనపడింది! కొండ + నదీ + దేవాలయం మూడూ కలిసొచ్చాయి! క్షణం ఆలస్యం చెయ్యకుండా కార్ అటు వైపు తిప్పి ఏక్సెలరేటర్ మీద ఓ తొక్కు తొక్కి, ట్రాఫిక్ తప్పిస్తూ బైపాస్ పట్టుకుని డ్రైవ్ చెయ్యసాగాను!